NAGIMBAL si Cassandra nang sabihin ni Tobi na nakausap nito si Stefan. Nabunyag na rin nito ang totoo kay Stefan na buntis siya. Nainis siya sa ideya na nagduda pa si Stefan. Lalo tuloy siyang naudyok na ipagkait dito ang karapatan nito sa bata. “But he’s obviously jealous of me. Iniisip niya na may relasyon tayo, kaya siya nagduda,” bawi ni Tobi. Katatapos lang ng check-up niya sa OB at lulan na sila ng kotse nito pauwi sa kaniyang bahay. Mataman siyang tumitig kay Tobi na seryoso sa pagmamaneho. Siya ang nahihiya rito dahil sa inasal ni Stefan. “Wala namang dahilan para magselos siya. Baka hindi lang matanggap ng ego niya na kaya ko siyang balewalain,” aniya. “That’s not the reason, Cass. Stefan has a point and also has reason to feel jealous. Natanto ko na sobra naman talaga ang care ko sa ‘yo. Hindi ko naman ikinakaila ‘yon. At hindi ka lang basta pasyente sa akin.” Walang kurap na muli siyang tumitig dito, hindi makuha-kuha ang nais nitong ipahiwatig. Kalaunan ay naisip niya

TUMAYO si Stefan matapos maubos ang tubig sa kaniyang baso. Panay ang buntonghininga niya habang palapit sa salaming dingding. Buhat doon ay natatanaw ang indoor garden ng hotel ni Donie. He’s waiting for Janica’s compliment regarding his last words. Tumayo na rin ito at malalaki ang hakbang na lumapit sa kaniya. “Akala ko ba okay na? Tapos na ang deal mo kay Cassandra. Ano pa ang gusto mo, Stefan? Hindi mo pa ba matanggap na hindi ako nagtaksil sa ‘yo? Hindi mo pa ba ako kayang patawarin?” walang prenong palatak nito. Pumihit siya paharap dito. “I have forgiven you, Janica. Kahit may duda pa ako sa pinakita mong video, pinalagpas ko na dahil nakita ko naman ang agresibo mong hakbang para makuha ang loob ko. Pero….” He was truck in his guilt, na alam niyang masasakyan si Janica. “Pero ano? Ano pa ang kulang?” mangiyak-ngiyak nitong tanong. Nagbabadya nang lumaya ang luha mula sa mga mata nito. He took a deep breath. “It won’t work anymore. We’re not the same before, and our romant

agtantiya ng emosyon. Ayaw naman niyang mapano ang baby nila. May iba pa namang pagkakataon, at titiyakin niya na mas maiintindihan na siya nito. Nang wala na siyang mailuha ay ginupo naman ng galit ang kaniyang puso. He didn’t expect that Janica would do stupid things to ruin his image of Cassandra. She’s desperate, and he can’t ignore it. Sa halip na uuwi sa bahay nila, napadpad siya sa condo ni Janica kahit hindi siya sigurado na naroon ito. Nakailang pindot na siya sa doorbell ngunit walang nagbubukas. Tinawagan niya si Donie. “Yes, bro?” kaagad naman nitong sagot. “Alam mo ba kung nasaan si Janica ngayon?” may gigil niyang tanong sa kaibigan. “Uh…. she’s here in my hotel. Ayaw pa nga umuwi at nagsisimula nang uminom ng alak. Ayaw magpapigil.” Kumulo na ang dugo niya. “I’ll go there,” sabi niya, saka pinutol ang linya. Malalaki ang hakbang na bumalik siya sa kaniyang kotse at nag-drive naman papunta sa hotel ni Donie. Pagdating sa hotel ay dumiretso siya sa bar, naroon si J

ANIMO idinadarang sa apoy si Cassandra, pinagpapawisan din ng malamig. Nag-alangan siyang lumabas ng kusina at natatakot harapin ang mga bisita.“Patay tayo nito. May dalawang poging dumating, pinag-aagawan ang amo ko’ng sumasayad ang buhok sa lupa,” usal ni Lena habang mayamaya ang silip sa salas.Siya naman itong hindi mapakali. Mapapaanak siya nang alanganin dahil sa tensiyon. Hindi puwedeng ganoon siya ng ilang oras. Mabuti naroon si Lola Isabela at kinakausap ang dalawang lalaki. Ang galing pa nitong magbiro.“Doc. Tobi, ako na lang ang ligawan mo, wala kang kaagaw,” sabi pa ng ginang.Tawa lang nang tawa si Tobi, sinakyan naman ang biro ng ginang. Samantalang si Stefan ay seryosong nakaupo sa couch, malayo sa dalawang nag-uusap. Pero obvious na ang tensiyon sa pagitan ng dalawang lalaki.Kung puwede lang ay lulusot na sa pader si Cassandra at mapunta siya sa ibang dimension. Hindi niya kaya ang tensiyon. Hindi pa roon natatapos ang kalbaryo niya dahil dumating ang kaniyang ama.

KINABUKASAN ng Miyerkules ay bumalik si Cassandra sa kaniyang OB dahil biglang humilab ang kaniyang puson. Hindi ito nawawala at naninigas ang tiyan niya kaya inatake siya ng nerbiyos. Pagkatapos masuri ng doktor, nalaman nito na hurtburn ang nangyari. Hindi pa rin siya napanatag. May ligtas na gamot namang pinainom sa kaniya ang doktor. Acidic na umano siya kaya kailangan niyang bawasan ang pagkonsumo ng maasim na prutas. Nagbago na naman ang diet chart niya, paunti nang paunti ang pagkaing puwede niyang kainin. Habang tumatagal ay pahirap nang pahirap ang kaniyang paglilihi. Mabilis na ring magbago ang mood niya, lalong naging emosyonal. Ang payo ni Tobi, mas makatulong sa kaniya na makapag-unwind, hanapin ang lugar kung saan siya mas komportable. Hindi na sila magkasundo ng kaniyang katawan. Grabe kung mag-demand ang anak niya, ang weird ng mga gustong pagkain, pati paghiga, ayaw ng flat, gusto iyong medyo nakaupo. “Ang arte mo, ah. Manang-mana ka talaga sa tatay mo!” kausap niy