CHAPTER 22

Pareho kaming nakainom ni Neil at nakahiga kami ngayon sa ilalim ng buwan habang ginagawa kong unan ang kanyang braso habang ang braso ko ay nakayakap sa katawan niya, as usual sinisinghot siya. Adik na adik ako sa kanya e. Palagi na siyang nagfaflash sa isip ko tapos kinikilig ako kapag naiisip ko siya.

Tapos ayaw ko na siyang mawala sa tabi ko. Kapag nagtatrabaho siya miss na miss ko na kaagad siya.

Nababaliw na ako.

“Sabrina, you told me you’re parentless, right?” basag ni Neil sa katahimikan.

“Yes. Why?” tiningala ko siya at siya naman ay tinititigan ang mga bituin.

“I saw a shooting star and then I prayed that you would see your real parents,” sambit niya at hinagod ang braso ko gamit ng hinlalaki niya.

“Thank you, pero alam mo ba na hindi ko na naiisip ‘yan? Hindi ko naman sila kilala at saka lumaki ako na mag-isa, walang yakap ng magulang, kaya nasanay na ako,” sagot ko at inamoy ang kanyang dibdib.

“So I hope you find them because I want you to experience the embrace of parent