Share
Chapter 8
Pagkapark ko ng sasakyan sa garahe ay agad akong pumunta sa kwadra ng mga kabayo. Maaga pa kaya wala pang masyadong mga trabahador sa hacienda. Pabor ito sa akin dahil hindi nila ako makikitang aalis, baka magsumbong pa sila sa aking ama.
I picked a brown horse. I'm about to ride on his back when a black horse nearby suddenly caught my attention.
Nasa kabilang kwadra it at nag-iisa at nakatingin sa akin ang itim na itim niyang mga mata.
Ibinalik ko ang kinuhang kabayo sa kanyang kwadra at lumapit sa itim na kabayo.
The horse started to wagged his tail. He let out a low grunts too as I approached him.
Hinaplos ko ang leeg nito. Ito yung kabayo na sinasabi ni Koko noon. Napangisi ako. Mukhang nagkakasundo kami ng isang 'to.
Hindi na ako nagdalawang isip pa at agad itong inilabas sa kanyang kwadra.
I love horse ever since and as I watched the horse in front of me, I can't help but to mesmerized. This one is way bigger and taller t
Related chapters
Breaking The Rules Chapter 9
Lumapit ang lobo sa amin at dahan-dahan kaming pinaikutan. Nakatutok ang baril ko dito at pinapakiramdaman ang bawat galaw nito. The rain started to pour. Mas lalo kong hinigpitan ang hawak sa aking mga armas nang lumakas ang ulan at halos wala na ring makita sa kapal nito. Nanuot ang lamig sa aking katawan pero hindi ko na yun ininda. Nasa tabi ko lang si Brigo na mukhang wala na sa tamang kondisyon. Hindi ko na siya ulit pwede pa na sakyan dahil malubha ang sugat na natamo niya mula sa pagkakatapon at halata na rin na nanghihina na siya sa dami ng mga dugo na nawala sa kanya. Iniisip ko tuloy kung paano ako makakalabas dito sa kagubatan na ganito ang kalagayan ng aking kabayo. Hindi maaatim ng konsensiya ko na basta na lang siyang iwan dito. Kasama ko siyang pumunta dito kaya dapat ay magkasama rin kaming lalabas sa kagubatan na ito. But we need first to defeat the enemy in front of us. Hindi na maaaring tumakbo pa. Wala na ring matatakbuhan
Breaking The Rules Chapter 10
Me and the brown wolf keeps on staring at each other for how many minutes. Naputol lang iyon nang merong mga sumulpot na apat na naglalakihang mga lobo. Natigilan sila nang makita ako. Lahat ng mga mata nila ay tumingin sa akin. The brown wolf glance at me one more time before he face the newly arrived wolves. Nanatili lang ako sa and kinatatayuan habang nakatingin sa kanila na nagsisimula nang mag-usap gamit ang sariling lengguahe ng mga lobo. From their posture and their expressive eyes, there's no mistaken it that they belong to a pack. Ilang saglit lang ay mabilis na umalis ang apat na lobo sa direksiyon kung saan tumakbo kanina ang tatlong sugatang mga Rogues. I think the brown wolf gave instructions to capture the three. "W-Who are you?" lakas loob kong tanong dito habang nakatingala. Humarap ulit ito sa akin. Tumitig muna ito sandali bago unti-unting nagpalit ng anyo sa harapan ko. Namilog ang mga mata ko nang lu
Breaking The Rules Chapter 11
Mga 30 minutes din ang tinakbo namin bago kami makarating sa bahay ng mangkukulam. Maingat akong ibinaba ni Jacob sa lupa. "Ito na ba yun?" tanong ko sa kanya habang nakatingin sa maliit na bahay sa harap namin. "Yeah," sagot ni Jacob. Pinag-aralan ko ito. Ang bahay ay gawa sa purong kahoy, maliit lang ito pero mukhang matibay. Sa likod ng bahay ay isang napakalaking bato na natatabunan ng makapal na lumot. Sa paligid naman ng bahay ay isang maliit na ilog at ang asul na tubig ay kumikinang at mabilis ang ragasa ng tubig. Ang maliit na ilog ay nakapaikot lang sa bahay kaya ang tubig ay paikot-ikot lang, without no direct source of water. There's no doubt that this is a house of a Witch. Tumikhim ako. "T-Tao po?" wika ko sa medyo malakas na boses. Narinig ko na lang na umalingawngaw ang tawa nina Jacob at Sebastian. Naguguluhan ko silang tiningnan. What? Am I doing it wrong? "Lauren, you wouldn't see a Witch if y
Breaking The Rules Chapter 12
Dahan-dahan akong nagmulat ng mga mata nang makaramdam ako ng pagkauhaw. Pagmulat ko ng mga mata ay matagal muna akong tumitig sa kisame at inaalala kong ganito ba ang kulay ng kisame sa aking kwarto. Nang mapagtantong hindi ganito ang tamang kulay ay napabalingkwas ako ng bangon mula sa pagkakahiga. "Shit," mura ko at nasapo ang noo dahil sa naramdamang pagkahilo dahil sa biglaan kong pagbangon. Dumako ang tingin ko sa mesa na nasa malapit at mabilis kong dinampot ang nakitang baso at isang pitsel ng tubig na nakalagay sa ibabaw nito. Halos saidin ko ang laman ng pitsel dahil sa matinding pagkauhaw. Nang mahimasmasan ako ay inilibot ko ang aking paningin sa loob ng kwarto. A combination of grey and white color. Sobrang elegante ng kwarto at kakaunti lang ang mga gamit, sobrang linis din. Ang kamang kinalalagyan ko ay sobrang laki at lawak, sobrang puti rin ng mga kumot at bedsheet. Saka ko lang napansin na iba na ang suot kong damit. Maluwag
Breaking The Rules Chapter 13
Tuluyan na akong iniwan ni Jacob mag-isa dito sa sasakyan. Susubukan daw niyang maghanap ng tsinelas na sakto sa paa ko. Gumawi ang tingin ko sa may harapan ng sasakyan. Agad kong dinampot ang isang itim na baseball cap at madaling isinuot ito sa aking ulo. Nasisiguro kong kay Jacob ito dahil amoy vanilla. Medyo hinila ko pa pababa sa may harapan upang takpan ang aking mukha. Dinilaan ko ang aking pang-ibabang labi saka nagtaas ng tingin. Kahit na medyo kinakabahan ako ay hindi ko maiwasan na ilibot ang aking mga mata sa buong paligid. Kung sa amin sa Centro ay parang Spanish ang itsura ng mga gusali, dito ay European at gawa sa maiitim na bricks ang mga gusali. Ang mga kagamitan din ay mas luma. At ang namumukod tangi sa lahat ay ang mga halaman sa bawat pamilihan. Hindi ako mahilig sa mga bulaklak pero masasabi kong ngayon lang ako nakakita ng mga ganong klaseng halaman. "Oh bili na kayo ng gulay mga suki! Murang-mura lang at bagong ani pa a
Breaking The Rules Chapter 14
Akala ko ay tuluyan ng hindi magsasalita si Jacob. Pero maya-maya lang ay nagsalita siya. "Do you know the word 'mates' at kung gaano kaimportante sa amin ang bagay na iyon?" umpisa niya matapos ang mahabang katahimikan. Mates. "They are your lifetime partner right? Like soulmates?" wika ko. Marahan na tumango si Jacob. "Something like that but there's more to that. Supposedly, Leon should find his mate last year but the whole year had passed without any single trace from his mate." So maybe that's the reason kung bakit ganun si Leon. "Most of the population of wolves finds their mate at a young age. Ang pinakamababa ay edad kinse but most of the time ay sa pagitan ng edad disi-otso hanggang bente at wala pang lumalagpas dun pag normal na lobo ka." Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Ang sabi niya kanina ay dapat ay noong nakaraang taon sana matatagpuan ni Leon ang kanyang kapareha. Jacob mentioned that Leon's already 24 now so
Breaking The Rules Chapter 15
Am I being selfish again? Kanina habang kausap ko si Jacob ay nakagawa na ako ng desisyon. Mananatili muna ako dito sa Magnuth tutal at nandito naman na ako. I can't risk going back in Asthad without an answer or cure dahil wala ng kasiguraduhan pa kung makababalik ulit ako dito, lalo na at wanted ako sa mga Rogues. Pwede naman akong bumalik pero hindi na ako makakasiguro kung papalarin ako sa ikalawang pagkakataon na pagpunta ko rito. Mawawalan ako ng contact kay Jacob once na bumalik ako sa Asthad. Higit pa doon, ayaw ko na siyang abalahin pa dahil mukhang inaabala ko talaga siya. He is supposed to be patrolling around gaya ng sinabi ni Leon kanina pero heto siya ngayon at inaalagaan ako. Kaya hindi muna ako pwedeng bumalik. Saka lang ako babalik pag meron ng gamot sa sakit ng aking ama. At sisiguraduhin kong aabot ako bago pa mahuli ang lahat. "Pa, I promise. This will be the last time. Pagkatapos nito ay hindi na ako ulit aalis. Ju
Breaking The Rules Chapter 16
"Tara na? Kailangan na nating bumalik sa baba. Nagugutom na rin ako," ani Jacob. Bahagya lang akong tumango. Kita ko pa ang pagkaasiwa niya nang alalayan niya akong tumayo. Kailangan na talagang gumaling ng likod ko. Ayaw kong laging ganito. Na lagi akong inaalagaan ni Jacob na parang isang bata. At dahil sa nangyari kanina ay medyo naiilang na rin ako na malapit siya. Nang maiupo niya ako sa passengers seat ay agad rin siyang umikot papunta sa kabila. Pasimple ko siyang tiningnan habang kinakabit ko ang aking seat belt. Sobrang tahimik niya pero napansin kong namumula ang leeg at tenga niya. Hindi ko na lang yun pinagtuunan pa ng pansin at tumahimik na lang din katulad ng ginagawa niya. Kinuha ko ulit ang baseball cap niya at muling isinuot kahit wala ang basbas niya. Umandar na ang sasakyan at nagsimula na kaming bumaba ng bayan. At habang patagal nang patagal na walang nagsasalita sa amin ay palaki rin nang palaki ang tension sa pag
Latest chapter
