Chapter 2

MICHEAL'S POV

Pagkatapos akong etext ni kylie ay nag antay pa ako ng ilang sandali bago nakarating si mommy.

Nang matanaw ko si mommy papasok sa entrance ay bigla akong natawa. She's wearing a huge feather scarf kahit hindi malamig and a heels.

'Mas nag mumukha siyang dayuhan kesa sakin hahahaha'

Ang totoo may number naman talaga ako kila mommy... sinadya ko lang talaga yun para makausap ko si kylie.

'I miss her...'

Sinalubong agad ako ni mommy nang yakap na mahigpit.

"Hey baby! How's your trip?" Sabi ni mommy sa gitna ng yakap.

"M-mom i can't breathe" sabi ko at agad namang siyang kumalas sa pagkakayakap.

"I'm sorry hahahaha. How's your trip? Again hehehe"

"It was... tiring ofcourse, pero exited akong umuwi eh, let's go?" Nakangiting usal ko.

Nginitian lang ako ni mama tsaka sabay na naglakad palabas ng airport. I drove the car on the way home hanggang makaabot kami sa bahay.

inalubong kami ng mga maids at kinuha ang mga laugage ko.

"Welcome home! Anak!" Bati saakin ni dad sabay halik sa pisngi

"Thanks dad!"

"Kailan mo plano mag enrole? Malapit nang pasukan."

"Next week siguro dad, but i don't know what course i'm gonna be taking."

Nagdadalawang isip akong sabihin kay papa kung anong gusto ko kaya kung maaari ay alam ko rin ang gusto nila para saakin para makapag desesiyon talaga ako sa gusto ko.

"Hm, okay! But, i want you to take engineering. Basta! Yun ang gusto ko para sayo, ewan ko kung ano ba talaga ang kukunin mo. For now you need to rest. I know you're tired."

Ngumiti lang ako sa kanila at pumunta sa kwarto ko.

'I miss my room... i miss everything...'

Naligo ako at nagbihis. Humiga ako sa kama ko at kinuha ang phone ko. Tinignan ko kung anong oras na.

12:03 PM

I want to text her but i'm really sleepy kaya binaik ko nalang ang phone ko sa ibabaw ng drawer tsaka natulog.

"Micheal, anak" tawag sakin ni mommy. Dahan dahan ko namang minulat ang mga mata ko.

"M-mom" usal ko.

"Let's have dinner, anak, it's 6:14 pm na."

"O-okay, mauna na po kayo, susunod lang po ako." Usal ko sabay bangon. Ngumiti muna siya sakin bago umalis. Sinarado niya ang pinto tsaka ako bumuntong hininga.

'Inaantok pa ako.'

Bumuntong hininga ako ulit tsaka pumunta sa bathroom. Naghilamos ako ng mukha para mabawasan ang antok ko.

Bumaba ako sa kwarto at dumeretso sa dining area.

"Hey, everyone" malumanay na bati ko sakanila sabay upo. Kumuha ako ng pagkain at nilagay ito sa plate ko.

"Uhm, how's your studies in america?" Biglang usal ni dad.

"It's good and quite hard pero kaya naman."

I studied at harvard university at masasabi kong hindi madali ang pagpasok ko doon. My entrance exam was very hard but, i passed.

"May naisip ka nabang course na kukunin?" Usal ni dad kaya nagulat ako ng bahagya sa tanong niya.

"A-ahh, is it okay if i take up another course? " kabadong usal ko.

'Sana naman um-oo ka dad'

Tumatango tango pa ito habang nakatungo. Kinabahan ako sa respond ni dad dahil mukhang dismayado siya.

"Ofcourse, why not? Gusto mo talaga yan diba?" Nagulat ako sa sagot ni dad ngunit hindi ko ito ipinahalata. Ngumiti lang ako ng napakalaki tsaka tumango. Inubos ko ang pagakain ko tsaka bumalik sa sa kwarto ko.

Pumunta ako sa veranda ng kwarto ko tsaka lumanghap ng sariwang hangin. I checked the wall clock.

07:54 PM

I need to burn my calories first tsaka ako matutulog. Pagkatapos kong magpaikot-ikot sa veranda ay umupo ako sa swivel chair ko.

I can't stop thinking about my course. Hindi ko pa nasasabi sakanila ang course na kukunin ko dahil baka sabihan nila akong bakla! Tch.

'Culinary Arts'

Gustong-gusto ko maging chef, kasi i really love cooking and i love food speacially eating. Natawa ako ng bahagya sa mga naisip ko ngunit hindi parin mawala ang kaba ko sa kalooblooban ko.

'Paano ko sasabihin sa kanila bukas?'

Maslalo akong kinabahan sa naisip ko dahil hindi ko rin alam paanong paraan ko sasabihin sakanila.

Binura ko muna 'yun sa isip ko tsaka napagdesisiyonang matulog. Dahan dahan akong tumayo tsaka dumeretsong higa.

Umayos ako nang higa sa kama at hindi ko namalayang nakatulog na pala ako.

MICHEAL JHON SARCEDO

KYLIE'S POV

Nagising akong namumugto ang mga mata kakaiyak kahapon. Dahan dahan kong binuka ang mga mata ko tsaka bumangon sa kama.

Dumiretcho agad ako sa bathroom at naghilamos. I did my morning routine as usual kaya ang bango bango ko ngayon.

Bumaba ako sa hagdan nang masalubong ko si manang.

"Hija, saan ka pupunta? Kumain ka muna't nang may laman yang tiyan mo" usal ni manang

"Magpapalamig po, sa labas nalang po ako mag-aalmusal" pilit na ngiti ang ginanti ko kay manang nang tuluyang makababa.

"Oh sige, mag-iingat ka lalo na't mag-isa ka."

"Opo" sagot ko sabay labas ng bahay. Kinuha ko ang susi sasakyan ko at tsaka pumasok. Sa edad kong ito ay pinagkakatiwalaan na ako nila mommy mag drive. Nakuha ko ang driver's licence two year ago. Madali kasi akong natutung magdrive at hindi na ako nahirapan sa mga test kasi tinuruan na ako ni dad mag drive noon.

Wala sila mom at dad kaya hindi na ako nag paalam. I start the engine and drove the car patungo sa isang restaurant.

"Good morning ma'am!" Bati saakin nung waitress.

"Good morning" nilingon niya ang tagiliran ko at napansing wala akong kasama.

"This way ma'am" usal nito sabay lahad nang kamay patungo sa table.

Pang-isang tao lang talaga. Nginitian ko siya at may kinuha siya doon sa counter table.

"Here's our menu ma'am"

Tinignan ko muna ito tsaka nag order.

"Minced bacon, sunnyside up, fried chicken and garlic fried rice please" tumango ito habang sinusulat ang order ko. "I want a chicken drumstick and pomelo shake for drink" tumatango tango lang ito sabay sulat.

"I repeat, minced bacon, sunnyside up, fried chicken drumstick, garlic fried rice and pomelo shake for drink, is that all you want ma'am?"

"Yes."

"Your order will be served in less than 5 minutes" ngumiti ako bilang tugon tsaka ako tinalukuran para iprepare ang order ko. I waited until the food is served.

"Enjoy your meal ma'am." Ngumiti muna ako tsaka niya ako tinalikuran.

Tinapos ko ang meal ko tsaka dumertcho sa mall. Pumunta ako sa watch store para regaluhan si micheal nang relos. Paborito kasi niya ang magcollect nang watches, specially GUCCI vintage watches.

Sa pagtingin-tingin ko, their is this watch that cought my eyes.

'Bagay to sakanya...'

Nakangiti akong kinuha yun kasabay ang pagdating ng isang clerk.

"This one is Gucci 101G chronograph, white ceramic Swiss quartz, model YA101345 ma'am" biglang usal nito.

'I know...'

"How much?" Biglang tanong ko at nagulat ito ng bahagya ngunit ngumiti rin pagkatapos.

"This one worth 1,050 dollars ma'am, or 52,500 pesos in philippine money" ngumiti ako sa sinabi niya.

"I'll buy this one"

"This way is the counter ma'am" usal nito tsaka ko ibinalik ang relo sa lalagyan. Sumunod ako sa kanya sa counter. Pumasok siya sa stock room. At kumuha nang panibagong stock nang relo. Binigay ko ang card ko tsaka niya ito sinwipe sa machine.

"Thank you for coming ma'am, come again." Tumango lang ako tsaka lumabas sa store.

'I'm pretty sure he will love this'

This is his favorite gucci watch among all of those luxurious watches he owns. Hindi niya lang ito mabili bili dahil palaging out of stock sa u.s. so i decided to buy this one as a gift to him.

I am planning to watch cinema kaya bumuli ako ng ticket. Mamayang 10:30 matatapos ang movie kaya i decided to go to the arcade. Tinignan ko ang relos ko kung anong oras na.

9:07 AM

Pumasok ako sa arcade tsaka nagsimulang maglaro. Buti nalang talaga't nag-eenjoy akong mag-isang naglalaro para malimutan ko panandalian ang problema ko.

Time passed and it's already 10:18 AM kaya nag madali ako bumili nang popcorn and softdrink bago pumasok sa sine. Nasa balcony area ako row 2 chair 28. Umupo ako roon at nilagay ang drink ko sa armchair. Hindi paman nagsisimula ay medyo dumadami na ang tao.

Sa totoo lang, hindi ko parin talaga nakalimutan ang mga nangyari kahapon. Natatakot ako sa mga susunod na mangyayari baka magkatotoo lahat ng pantasya ko. Hindi ako makafocus sa pinapanood mo movie dahil sa mga iniisip ko. Kanina pa ako tulala at hindi ko maintindihan ang mga nangyayari sa paligid ko. Biglang may tumabi saaking lalaki. Occupied na lahat ng chair kaya dito siya naupo. Nagulat ako dahil parang pamilyar ang mukha nung lalaki. Matangkad ito tsaka maputi at napakagwapo, his hair really suits him.

Hindi ko man siya nililingon ngunit pamilyar talaga ang mukha niya. I glanced at him dahil hindi ko mapigilan ang mukha kong malingon sa kanya, parang hinihigop niya ang mga mata ko upang mabaling sa kanya ang atensyon ko.

"Hi, kylie!" Mahinang bati nito. Agad ko naman siya nilingon dahil alam niya ang pangalan ko.

'Sinasabi ko na nga ba... '

Kumunot ang noo kong nilingon siya kaya bahagya pa itong nagulat ngunit ngumiti naman ito pagkatapos.

'Sino ba 'to?! Hindi ko matandaan ang mukha niya!'

"Hey! It's me, micheal." Usal nito kaya ang mukha kong nagtataka ay napalitan nang pagkagulat. Bumalik ako sa ulirat ko at nag salita...

"M-m-micheal??" Gulat na tanong at ngumiti naman siya nang napakalawak. Naalala ko siya dahil sa ngiti niyang nawawala ang mga mata.

'Ang cute..'

Kinalma ko muna ang sarili ko para hindi ako mag mukhang tanga. Bumuntong hininga muli ako tsaka tumingin sakanya.

"How are you?" May bahid parin tanong ko. Nakangiti siyang bumuntong hininga.

"I'm better" nakangiting sagot nito.

'Teka... bakit hindi nato kulot?!'

"T-teka! Bakit hindi ka kulot?!" Nakakunot noo kong tanong.

"Shh!" Biglang singit nung isa g babae sa likod. Bahagya kaming natawa dahil doon.

"Hoy?!" Mahinang tawag ko sakanya.

"Matagal na akong hindi kulot hahahahahaha. May nambubully kasi saakin dahil sa buhok ko kaya nung first year palang ay pinaayos ko na." Natatawang tugon niya.

"Sayang" nanghihinayang sagot ko.

"Bakit naman?" Kunot nuong tanong nito.

"Mas gusto ko yung kulot ka eh, pero... ayos narin yan, gwapo ka diyan kung kulot ka naman cute hahahaha" natawa siya sa sinabi ko. Sumenyas akong manood dahil malapit nang matapos ang palabas.

Natapos ang sine nang wala akong naintindihan. Magkasama kaming lumabas dahil mag-isa lang din naman siya.

'Yung regalo!'

Natigilan ako sa paglalakad nang naalala ko ang regalong dala ko. Tinignan ko muna yun tsaka lumingon kay micheal.

"Bakit? May problema ba?" Takang tanong nito. Ngumiti ako ng bahagya at nilahad ang regalo kong relo.

"Here!" Sabi ko sabay lahad

nung paper bag.

"What's this?" Takang tanong nito.

"Open it" naexcite ako sa regalo ko. Umupo muna kami sa bench katabi ng isang stall tsaka niya ito binuksan. Nanlaki ang mga mata niya nang makita niya ito.

Tumingin siya sakin nang hindi makapaniwala. Binalik niya ang tingin sa relo tsaka ito nilabas sa bag.

"Wow!" Tanging usal lang niya. Nakangiti parin akong tignan siya. "Thank you" sabi niya sabay yakap sakin. "Thank you so so so much" kumalas siya sa pagkakayakap.

"Your welcome" tanging usal ko lang.

Binuksam niya ang box tsaka sinuot ang relong bigay ko.

'Ang cute niya tignan'

Pagkatapos niyang isuot ay nagyaya akong maglaro sa arcade. Tumango naman agad siya tsaka kami tumongo doon.

Bumili ako ng trentang token at binigay ko sa kanya ang kalahati.

Nag simula na kaming mag laro. Panay ang tawa ko dahil hindi niya alam kung paano laruin ang ibang arcade games. Pero kung paramihan naman nang ticket ay mas marami sa kanya dahil dun sa basketball.

Nang maubos ang token namin ay agad kaming pumunta sa virtual reality room. Siya na ang nagbayad dahil nahihiya na raw siya. Pinili namin ang mountain ride kaya nung isout namin ang vr agad akong natakot. Parang roller coaster ang eksena namin kaya ang ingay namin sa loob kakasigaw, bumabaliktad ang sikmura ko pagkatapos nung vr pero nawala rin agad.

"Nagugutom ka na ba?" Biglang tanong niya nang makalabas kami sa VR room.

"Hm, medyo hehe"

Pumunta kami sa isang restaurant near the VR.

"Good evening ma'am, sir. Table for two?" Nakangiting usal nito at tinanguan lang namin siya at nauna siyang nag lakad para ituro kung saan kami uupo.

Umupo kami sa isang squared table at magkaharap kami. Kinuha nung waiter ang menu tsaka nilahad saamin.

"Here's our menu"

"I want this steak, medium rare cooked and a bottle of chardonnay white wine" usal niya sa waiter at isinulat ito sa papel.

"Ma'am?" Baling saakin nung waiter.

"Uhm, Fettuccine alfredo pasta, please." Sabi ko at ngumiti. Ngumiti lang ito tsaka kinuha sng menu at tumalikod.

"Thank you." biglang usal ni micheal nang makalayo ang waiter. "I've been finding this watch my whole life ngayon lang ako nagkaroon. Thank you very much." i can sense his sincerity in his eyes kaya bahagya akong ngumiti at nagsalita...

"Actually, that's an advance birthday present." Natatawang usal ko.

"Really?" Hindi makapaniwalang tanong kaya tumango lamang ako. "Thank you!" Masayang usal nito.

"Hey, stop saying thank you" pabirong usal ko. Nagtawanan lang kami hangga't dumating ang food.

Sinerve saaming ang whit wine tsaka kami nagsimulang kumain. Nang matapos kaming kumain ay agad kaming bumaba sa ground floor.

"Thank you for today, i really enjoyed it." Maligayang usal ko.

"Wait, di mo dala ang driver mo?" Takang tanong nito dahil napansin niyang walang nakaupo sa frontseat.

Umiling ako tsaka nagsalita...

"I started driving alone last year pa" nagulat siya ng bahagya sa sinabi ngunit ngumiti lang rin.

"Sige, thank you ulit hehe." Ngumiti lang ako tsaka pumasok sa kotse. Bumusina muna ako bago pina andar ang kotse palayo