CHAPTER 35: WOMAN

QUINN’S POV

UMALOG ANG sinasakyan naming Bangka nang makarating kami sa kabilang dako ng isla. This is private and very rare for tourists to go here. Una ay may kalayuan, pangalawa ay hindi siya isa sa mga tourist spot ng Molino. But I heard that they are trying to include this island.

“Babalikan ko ho kayo kapag dapit hapon na, Sir, Ma’am!” paalam ni Manong kaya tinanguan naman siya ni Denver bago muling binalik ang mga mata sa magandang isla.

Pinanuod ko si Manong at ang Bangka nito na makalayo na sa amin. I heard Denver’s footsteps in my direction which made me look at him.

“There is a small cabin.” He pointed behind me so I turned around.

“Mayroon nga. But it is an open space, marahil para sa mga pumupunta rito na dayo. Let’s go. Tignan natin,” aya ko sa kanya.

He puckered his lips and nodded cooly on his black sunglasses. Ang manipis na white polong suot nito ay nililipad ng hangin, he looks like he owned this island on his expensive and branded clothes dahilan para mapangiti ako