CHAPTER 37: Date with Kate

QUINN’S POV

PANAY ANG SULYAP na ginagawad sa akin ni Denver, hindi makapagpokus sa daang tinatahak namin papuntang Molino. Tahimik lamang akong nakatitig sa bintana. He is weighing my silence.

“May problema ba, Quinn?” pagtatangka nitong tanong sa akin.

“Wala.”

“Bakit ang tahimik mo?”

I saw worries in his eyes.

“Kapag ba tahimik may problema na agad? Pago lang ako Denver,” I said assuredly and smiled forcefully.

“Hindi ako sanay na tahimik ka.”

Isang tipid na ngiti lamang ang ginawad ko sa kanya at hindi na nagsalita pa. It was a long drive because of the silence between us inside the car. Pakiramdam ko ay napakahaba ng oras ng byahe sa araw na yun.

Matapos makarating sa bahay ay sandal akong nagpahinga, Denver roamed around the community, sinabi niya na maghahanap siya ng pagkain na puweding maibili. That was what I thought.

Dahil matapos kong magpahinga ay naghanda ako ng meryendahan. Nakaligo na rin ako at nakaayos na. Nagkakape ako sa labas ng bahay na katapat lang ay dalampasigan