Chapter 0018.2

Binasa niya ang kanyang labi at pagkatapos ay nagsalita. “Ang mga binata ay may magagandang pangangatawan, isa pa ang mga mas bata ay mga understanding kaya ang mga ito ang kalimitang nagugustuhan ng mga kakabihan.”

Pero kahit na ligawan siya ng napakaraming binata ay nasisiguro niyang wala siyang magugustuhan kahit na isa man sa kanila. Pinili na lamang niyang sarilin ang bagay na iyon at hindi na sinabi pa kay Lucas.

Lumambot ang ekspresyon ni Lucas pagkatapos niyang marinig ang isinagot niya. Marahil ay napansin nito na nagbibiro lamang siya at iniinis niya lamang ito.

“Bakit ka nga pala nagpunta rito sa ospital?” pag-iiba ni Lucas ng usapan.

Bigla niyang naalala ang dahilan ng kanyang pagpunta doon. “Tumawag sa akin si Lolo at guso niyang pumunta tayo sa mansiyon at manatili doon hanggang sa birthday niya. Nag-promise ako sa kaniya na sasabayan natin siya mag-lunch ngayon.” medyo nag-aalangang sabi niya rito. Baka kasi magalit ito sa kaniya dahil nangako na siya kaagad sa lolo nit