Chapter 121.1

Ilang sandali pa nga ay tuluyan na silang nakarating sa sakayan. Agad siyang hinila ni Lucas papunta sa gilid ng ilog. Napaturo naman si Annie sa may bangka na papalapit sa kanila kung saan ay may nakasakay na isang matanda. “Iyon na ba ang sasakyan natin?” Tanong niya rito ng wala sa oras.

Agad naman na tumango sa kaniya si Lucas ng mga oras na iyon. Habang nakatayo sila doon at hinihintay na tuluyang makalapit sa kanila ang bangka ay biglang umihip ang hangin kung saan ito ay napakalamig at higit sa lahat ay napaka-presko, amoy na amoy rin niya ang mga bulaklak ng mga oras na iyon. Dahil doon ay bigla na lamang gumaan ang pakiramdam niya bigla ng wala sa oras.

Hindi niya napigilan ang mapangiti ng wala sa oras. "Napakabango ng hangin at napaka-presko." Hindi niya maiwasang bulalas rito.

Dahil rito ay agad naman na napatingin si Lucas sa kaniya ng wala sa oras. Nakita niya kaagad ang napakaamong mukha ni Annie. Kapag napapatitig siya kay Annie ay hindi niya maiwasang mapakagat-