Yes po, siya ang ama ni Sua ):
(FRAGMENT OF HER MEMORIES)ALANA, SPECIAL REDEMPTION OF HER PAST.“Kailangan na nating patayin ang batang iyan, Geneva.” Nakapikit lang ako at hindi magawang ibuka ang mga mata para tignan sila.Malaki na ang tiyan ko. Baka nga manganganak na ako ngayong buwan.“Ma, hindi pwede. Buntis siya, madadamay ang bata.”“Wala ka naman sigurong plano buhayin ang bata? Kung ipapanganak niya ang batang iyan, at kahit pa dugo iyan ni Wilson, tangka pa rin ang bata sa yaman ni Amir.”Ang sama nila. Yaman pa rin ni lolo ang iniisip nila. Kung sakali mang maipanganak ko ang anak ko, totoo ang sinasabi nilang isa ang anak ko sa peste sa mata nila para sa yaman na iniwan sa amin ni lolo.“Ma, please… Hintayin muna natin manganak si Alana. Ipapa-adopt natin ang bata. Hinding hindi niya malalaman ang tungkol sa dugong nananalaytay sa kaniya. The child is innocent, mama. Huwag na nating idamay pa ang sanggol.”“Ewan ko sa’yo Geneva. Hindi ko alam kung tanga ka o bobo,” ang sabi ni Torya at umalis.Hindi
SHAWN a fragment of his forgotten memory coordinated with Alana Gawa-gawa ko lang bang iyon lahat? May kapatid ba si Anda o wala? Pero halos mag-sa-sampung buwan na buhat no’ng huli kong makita si Alana. Ah—I must be crazy. Sabi ni Anda, wala siyang kapatid. Pero bakit may nakilala akong Alana at nasaan na siya ngayon? “Shawn,” napatingin ako kay Axcl nang nagmamadali siyang lumapit sa akin. “Bakit?” “Nag-usap kami ni Ania kahapon. She said, sasama na siya sa akin at aalis na siya sa bahay nila.” “Magtatanan na kayo?” though matagal ng plano iyon na hindi natutuloy. “Oo but I can’t contact her since morning. May nangyari kayang masama sa kaniya?” Kumunot ang noo ko. “Ano bang sabi niya?” “Nag-usap kami kahapon na aalis na kami mamaya. Na lalayas siya sa kanila but naputol ang tawag no’ng pumasok siya sa bodega nila. May bodega ba sa bahay nila?” “Hindi ko alam. Hindi ko pa nalilibot ang buong bahay nila kahit nakapasok na ako doon.” “I’m worried, Shawn. Pero sabi naman niya
(FRAGMENT OF HER MEMORIES) ALANA, SPECIAL REDEMPTION OF HER PAST. Tumayo ako ng makita si Shawn na natumba at si Geneva. Alam kong maraming dugo na ang nawala sa akin, pero iyong bata sa sinapupunan ko.. Kailangan ko siyang iligtas. Sinubukan kong maglakad palayo at humanap ng taxi. Ramdam ko na rin ang pananakit ng tiyan ko. Huwag muna, anak… Huwag ka munang lumabas… Taxi… Nasaan na ba ang taxi? Hindi taxi ang una kong nakita pero hinintuan pa rin niya ako. Isang gwapong binatilyo ang lumabas mula sa isang magarang sasakyan. “Anong nangyari sayo?” kinakabahan at takot na takot na tanong niya. Mahigpit ang pagkakakapit ko sa kaniya. “T-Tulungan mo ‘ko.” Bulong ko. Nanghihina na talaga ako. “Dalhin mo ‘ko sa ******.” Sinabi ko ang address ni Elaine. Hindi siya nagsalita, nagmamadali niya akong ipasok at nagmaneho siya kaagad ng sasakyan. Alam kong anytime, mamamatay na ako. Sa dami ng dugo na nawala sa katawan ko, alam kong hindi na ako magtatagal. Pero itong bata sa sinapupun
SHAWN Hinihingal ako habang nagising mula sa malalim na pagkakatulog. Napatingin ako sa tiyan ko at nakita ang peklat mula bala ng baril sa katawan ko. Napahilamos ako sa mukha ko at umiyak. Umiyak nang umiyak kung kaya lahat ng tao sa bahay ay nagmamadaling pumunta sa kwarto para tignan ako. I remembered everything now. Matapos kong mabaril at madala sa hospital, ang ala-alang iyon ay nagdulot sa akin ng trauma. “Nilooban ang bahay namin. I’m sorry nadamay si Shawn,” mga salitang narinig ko mula sa kampo ni Geneva habang tulala ako at halos hindi makausap. Iyon ang naging palusot nila kung bakit ako may tama ng baril. Lahat ng katulong sa bahay na iyon ay pinatay nila dahil sila ang witness sa nangyari. “Shawn,” tawag ni mommy sa akin. “What happened to you?” tanong niya, nag-aalala. “Ma, I remembered everything. This scar,” itinuro ko ang peklat na natamo ko mula sa pagkakabaril ni tita Geneva. “Natatandaan ko na ang lahat,” sabi ko sa kaniya. Niyakap ako ni mommy habang si
ANDANIA“Axcl, I think mas maganda kung hindi muna ako pupunta doon,” I need to decline dahil kahit pa anong gawin at sabihin niya, asawa pa rin niya si Fatima. Baka mamaya ay sinasabi lang ni Fatima na okay lang siya pero ang totoo ay hindi pa pala siya okay.Nilapit niya ako sa katawan niya. Balot na balot kaming dalawa ng kumot dahil wala kaming suot na kahit na anong saplot.“Okay, baby.. If that’s what you want then I have to respect it.” Sabi niya sa akin at hinaIikan ang noo ko. Gusto niya kasi akong isama kung nasaan sina Wilyn ngayon.Kakauwi lang niya kagabi at mabuti nalang na maayos lang siya. Ayokong mangayayat siya habang magkahiwalay kami.“How was your health? Sumasakit ba ang ulo mo?”Tumango ako. “Madalas ko ng maalala ang mga nakaraan natin dati,” sabi ko sa kaniya. “Kasama na doon iyong batang si Alana. Sa tingin ko, kaya hindi ko siya nabanggit sa’yo ay dahil masiyado pa akong bata no’ng nagkita kami. Hindi ko alam na magkapatid pala talaga kami.”“No wonder,” sa
ANDANIA Kasama ko si Axcl at Sua ngayon. Pumunta kami sa lugar kung nasaan nagtatago sina Fatima. Karga-karga ni Axcl ang anak namin habang binabaybay namin ang daan papunta sa maliit na kubong nakatayo sa gitna ng kagubatan na ito. Nakita kami ni Wilyn. Hindi ko magawang ngumiti sa kaniya kahit na una niya akong nginitian. Paano ako ngingiti sa anak ng pumatay kay ate Alana? Paano ako ngingiti sa kaniya? Pamilya niya ang dahilan kung bakit wala na akong natitirang pamilya ngayon. Muntik pa akong mamatay dahil sa kagagawan nila. Nag-iwas ako nang tingin at binalewala siya para lumapit kay Milan. It's been one month ng maalala ko ang tungkol sa bagay na iyon. It's my first time seeing Milan here. Kaya kami pumunta ni Axcl dito kasama ni Sua ay dahil din sa kaniya at kay Elaine. Nalaman ko rin ang totoong nangyari kay Shawn. Kagaya ko, nagkaroon rin ng trauma si Shawn. Mabuti at pinuntahan niya kami ni Axcl para sabihin ano ang nangyari sa kaniya. Kung bakit wala siyang naa
"I'm happy to meet you, Elaine." Mahinang sabi ko habang nakikipagkamay ako sa matalik na kaibigan ni ate Alana.Alam kong nagkita na kami dati. Pero ngayon ang unang pagkikita namin kung saan ay alam ko na kung sino talaga siya. Imbes na tanggapin niya ang kamay ko, agad niya akong niyakap ay humagolgol ng iyak. Hindi ako agad nakagalaw at nagulat sa biglaang ginawa niya. "Sorry Anda, alam kong hindi ikaw si Alana pero nakikita ko ang ate mo sa'yo. At miss na miss ko na siya ng sobra." Bulong niya sa akin.Dahan-dahang umakyat ang kamay ko para mayakap siya pabalik. Ang init sa pakiramdam na maliban sa akin ay may nagmamahal kay ate.Niyakap ko siya ng mahigpit at umiyak ng todo."I'm sorry... I'm sorry dahil sa akin napahamak si ate."Nilayo ako ni Elaine sa kaniya at hinawakan niya ang mukha ko. "Why are you saying that?"Nakagat ko ang pang ibabang labi ko. "Kilala ko ang ate mo. Oras na marinig niya na sinisisi mo ang sarili mo sa nangyari sa kaniya, malulungkot iyon."Patuloy
ANDANIA Walang emotion habang kaharap ko ngayon si Torya at Geneva. It’s a personal request na ginawa ko kay Shawn at matagumpay niyang nailabas ang dalawang preso sa bilangguan para makausap ko ng sabay. Gusto ko silang makausap ng sabay, buti pinayagan ako. “Anda,” “Huwag mo ‘kong tawagin sa pangalan ko Geneva. Nanggagalaiti ang kamay kong saktan ka.” Natahimik siya at si Torya naman ay masamang nakatingin sa akin. I should have known na ang mga matang iyan na dati ko pang nakikita ay may masama palang intention sa akin. Nagbulag-bulagan ako sa persepsyon na pamilya kami kaya mahal nila ako at dini-disiplina lang kahit wala akong mali na ginagawa. Dapat alam ko noon pa lang na hindi ganiyan ang tingin ng taong totoong nagmamahal sayo. “Nasaan si Wilyn?” tanong nila. Ahh right. Si Wilyn. We let her go, at hindi ko alam saan siya ngayon sumusuot. Delikado pa rin ang buhay niya, hindi nga siya nakulong pero alam niyang oras makita siya ni Bil ay mapapahamak siya. Nakakatuwa na