SUA 29

Uwi ko na ngayon. Magkatext kami ni Sandro habang papunta ako ng airport. I was actually expecting na masasamahan niya ako sa airport pero sabi niya ay hindi raw siya makakaabot kasi may deadline siyang hinahabol.

Medyo nalungkot ako pero naiintindihan ko naman siya.

Nakarating na ako sa airport at agad ring nakasakay sa plane so nilagay ko na ang phone ko sa bag.

Nasa bintana ako banda nakaupo. Ni hindi ko na nga tinignan kung sino ang tumabi sa akin. Nakahood naman siya so hindi ko na inabala tignan ang mukha niya.

Nang makarating na kami ng airport sa amin, I just did my own thing. I get my stuff at bumaba na. Excited rin ako makita ang pamilya ko dahil ilang buwan ko rin silang hindi nakikita.

“Ateeee!” Malayo pa lang ako, nakita ko na si Blue, mama, at papa. Lumapad ang ngiti sa labi ko, at nagmamadali akong tumakbo palapit sa kanila.

“I miss you Azul!” Sigaw ko at niyakap siya.

“Ate, I miss you! You’re so malaki na!” Sabi niya kaya natawa kami sa kaniya.

“Anong you’re so malak