Natapos ako magpalit ng damit at nakita kong hinihintay na rin ako ni Lace. Naka black tshirt na rin siya ngayon, siguro ay mayroon siyang extra shirt na nasa kotse niya lang
Pinagbuksan niya agad ako ng pinto at saka ko sinabi sakanya ang pangalan ng hospital kung nasaan si Papa. Halos isang oras ang byahe dahil sa lugar namin ang hospital, na labas pa ng Naga
Hindi ako umimik buong byahe dahil ang nasa isip ko lamang ay si Papa. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko kapag nawala siya saamin.
Buti at hinayaan lang ako ni Lace na manahimik. Hindi ko alam ang gagawin ko kung hindi ko kasama ngayon si Lace. Sa gantong oras ay wala nang byahe papunta saamin, kaya kung wala ang kasama ko ngayon ay malabo na makapunta ako agad kay Papa
Nang marating namin ang hospital ay parang gusto ko nang tumalon at tumakbo para puntahan si Papa. Panibagong luha ang nag babadya sa mga mata ko ngunit nilakasan ko ang loob ko.
Hindi ako iniwan ni Lace, sinamahan niya parin ako sa loob para hanapin ang kwarto ni Papa. Nang masabi saakin ng nurse na nasa ICU si Papa ay lakad takbo ako papunta roon.
Nakita ko si mama na nakaupo sa upoan at nakayuko habang may hawak na rosaryo. Nang maramdaman ang presenya ko ay tumakbo agad ako sakanya at niyakap ko siya. Patuloy na dumaloy ang luha sa mata ko habang tinitignan ang kwarto ni Papa. Inalo ako ni mama at hinaplos ang malalambot kong buhok
"Mama anong n-nangyari kay Papa?" I swallowed hard before my Mama wipe my tears
"Inatake ang Papa mo, n-nahirapan dahil isang o-oras na siyang walang m-malay nang maabutan ko sa k-kwarto" paliwanag ni Mama kaya umiyak nanaman siya, hinalikan niya ang kamay kong hawak niya at saka ako tinignan
"I'm sorry anak, k-kung sana ay nakarating agad ako sa b-bahay ay hindi ganito ka lala ang P-papa mo"
Napailing ako sa sinabi ni Mama at mas hinigpitan ko ang hawak sa kamay niya
"Shh no Ma, wala kang kasalanan, magiging maayos si Papa" alo ko sakanya at saka ko siya niyakap ulit
Pinauwi ko muna si Mama kasama ang driver namin para makapagpahinga siya. No'ng una ay ayaw niya pa ngunit napilit ko din siya at naalala niya rin si Loi na nasa bahay
Nang makaalis si Mama ay saka ko hinarap si Lace na ngayon ay nakaupo na sa dulo ng upoan at nakasandal ang ulo sa pader habang pikit ang kanyang mga mata
Nakonsensya ako lalo na ng makita ko ang oras. Mag aalas tres nang umaga, pero narito parin siya at sinasamahan ako
"Lace" tawag ko sakanya kaya napamulat naman agad siya ng mata at saka tumayo nang makita ang presensya ko sa harapan niya
"Yvonne" sagot niya at saka inayos ang damit niya
Napangiti ako nang makita ang magaganda niyang mata na antok na "Kaya mo pa bang umuwi? Makakapagmaneho ka pa ba?" tanong ko
Tumango naman siya ng tatlong beses saka ngumiti "Okay ka lang dito? Papauwiin ko na talaga ako?" tanong niya
"Alam kong pagod ka, galing ka pang training pero sinamahan mo pa rin ako dito. Magpahinga kana Lace" sabi ko
"Okay, ikaw din, you should rest too Yvonne"
Tumango lamang ako "Thank you, Lace. Sobra"
Nakita kong sumilay ang ngiti sa labi at mga mata niya "Always" tipid na sabi niya kaya nginitian ko lamang siya
Nang makapagpaalam ay saka niya ako tinalikuran at naglakad paalis. Nang nakakalayo na siya ay papasok na sana ako sa kwarto ni Papa ng tawagin niya ang pangalan ko at nang napalingon ako ay tumatakbo na siya papunta saakin
"Bakit?" tanong ko
Nakita ko ang pag iwas ng tingin niya saakin "Ahm, can I see you again tomorrow?" seryosong tanong niya
Binigyan ko siya ng ngiti "Hindi muna ako papasok bukas sa school. Babantayan ko si Papa" sabi ko
Napatango naman siya at binigyan din ako ng ngiti "Oh, yeah ahm so bye again"
"Bye, ingat ka" sagot ko
"Sure, ikaw din"
Nang mag alas otso ng umaga ay napag desisyonan kong bumili ng pagkain sa canteen ng hospital. Nakaramdan ako ng gutom at hindi rin ako nakatulog sa pagbabantay kay Papa. Hindi parin nagigising si Papa at may apparatus pang nakakabit sakanya
Natawagan ko na rin si Isha at sinabi ang kalagayan ni Papa kaya hindi ako makakapasok ngayon. Nalungkot siya para kay Papa at sasabihan niya nalang daw ang mga prof namin. Salamat naman at may kwenta rin naman pala si Isha
Nang makabili na ako ay pumunta agad ako sa kwarto ni Papa at doon na ako kakain. Hindi ko kayang iwan ng matagal si Papa. Si mama naman ay hapon pa makakapunta dahil may mga outpatient pa siya at hindi na ma i-reschedule
Habang kumakain ay nakatanggap ako ng mensahe sa twitter galing kay Lace. Habang binabasa ang mensahe ay naramdaman ko nalamang ang sarili kong nakangiti na parang tanga
Lace: Goodmorning baby, did you take some sleep? Eat your breakfast okay?
Agad kong sinampal ang sarili ko dahil sa nararamdaman. Kung dati ay naiirita ako kapag tinatawag niya akong baby, bakit parang ngayon gusto ko na?
Argh! Ano ba Alyanna! Umayos ka nga!
Natigil lamang ang pag iisip ko ng biglang bumukas ang pinto ng kwarto at nakita kong pumasok ang doctor. Agad akong lumapit kay Papa ng i-check nito ang kondisyon ni Papa
Nang harapin ako ng doctor ay binagay ko sakanya ang atensyon ko
"What's your relationship with the patient?" tanong nito
"I'm his daughter, Doc" sagot ko naman
"Okay, I'll be honest. Your father's heartbeat is still weak, but I assure you that little by little he'll recover" seryosong pahayag ng doctor
Napayuko ako at tinignan ang mukha ni Papa na parang mahimbing na natutulog. Hinawakan ko ang kamay ni Papa at humarap ulit sa doktor
"Salamat po, pagalingin niyo po ang Papa ko" sabi ko
"We'll do our best, hija" sagot nito saka lumabas ng kwarto
Nang dumating ay hapon ay narito na rin si Mama sa hospital. Ako naman ngayon ang pinauwi niya pero hindi ako pumayag at gusto ko muna bantayan si Papa.
Habang pinupunasan ni Mama si Papa ay tahimik ko lang silang tinitignan. Alam kong nasasaktan si Mama sa kalagayan ngayon ni Papa pero nilalakasan niya lamang ang loob niya
Bata palamang daw si Papa ay mahina na ang puso niya. Hindi ito ang unang beses na inatake si Papa, kaya ilang beses na rin siyang lumaban.
Nagpaalam ako kay Mama na magpapahangin lang ako sa labas at pumayag naman siya. Pumunta ako sa garden ng hospital at umupo sa malapit na bench. Walang ibang tao dito ngunit ako lang. Huminga ako ng malalim at hinayaang dumaloy ang malamig na hangin sa aking mukha at tangayin ang ilang hibla ng buhok ko.
This is peace.
Habang nakapikit ang mata ay biglang pumasok sa isip ko si Lace. Ano ba talaga para saakin si Lace? Ano ba ang magiging papel niya sa buhay ko? Hanggang ngayon ay hindi ako makapaniwala na gusto niya ako, o gusto niya nga ba talaga ako? Ilang araw pa lamang kaming magkakilala, pero bakit kapag kasama ko siya ay parang matagal ko na siyang kilala. Masyado na akong komportable sa kanya.
Kung ibang lalaki siguro ay hindi ko ito kakausapin, hindi ko sasamahan kumain ng lomi, hindi ko sasamahan kumain ng cup noodles. Pero bakit kapag siya, na hindi ko rin inaasahang darating sa buhay ko, ay parang ang bilis kong mapa oo.
Nagpakawala ako ng buntong hininga sa iniisip. Dapat ngayon ay si Papa lang ang iniisip ko ngunit, sumasapaw pa ang gunggong
Napailing na lamang ako saka tumingin sa madidilim na langit. Parang nakikisabay ang langit sa nararamdaman ko. Walang bituin at ang buwan ay nakatago sa likod ng makakapal na ulap.
Nakita ko kung gaano kalakas ang ulan na ibabagsak nito.
Naalala ko ang nangyari kahapon. Kung paano ako samahan ni Lace para maligo sa ulan. I love rain, I really love the weather if it's raining. Noong bata palamang ako hanggang high school ay hindi ko naranasang maligo sa ulan, dahil ayaw ni Mama at magkakasakit daw ako. Sinubukan ko pa noong tumakas sa yaya ko para maligo sa ulan ngunit hindi rin natuloy nang maabutan ako ni Mama.
Noong nag college ako, doon ko naramdaman ang kalayaang maligo sa ulan. Dahil malayo ako sa magulang ko ay nagkaroon ako ng tyansa na maligo sa ulan. Noong unang subok ko ay napakasaya ko, kaya tuwing umuulan ay kahit naka uniporme pa ay maliligo ako rito.
Noon ay palagi akong mag isa kapag naliligo sa ulan, kahit anong yaya ko kay Isha ay hindi siya pumayag dahil siya naman ay ayaw sa ulan. Kaya kapag naaalala ko 'yung nangyari kagabi ay parang sumasaya ang puso ko. Unang beses na may nakasama ako sa pagligo sa ulan at si Lace iyon. Ang lalaking hindi ko inaasahang makakasama ko sa isa sa mga paborito kong gawin
"Ano ba ako sayo at ano ba ikaw saakin?" tanong ko sa kawalan
Napailing ako at bahagyang natawa. Nahihibang na ako, ito ang tanong na ngayon ay hindi ko alam ang sagot
"Yvonne" natigilan ako sa pagtawa ng marinig ang malalalim na boses ng kilala kong lalaki
Nang napalingon ako ay nagulat ako nang nasa likod ko na siya. Ang dalawang kamay ay nasa bulsa ng pantalon niya at ang mga mata niya ang malalalim ang titig saakin
"L-lace" gusto kong sampalin ang sarili ko sa pagkakautal ko
Napataas ng kilay si Lace nang mahalata ang pagkakabalisa ko sa presensya niya
"Are you okay?" tanong niya
"Kanina ka pa d'yan?" tanong ko rin, at binalewala ang tanong niya saakin
Binawi niya ang malalalim na tingin saakin "Ah, no. Kakarating ko lang" seryosong sagot niya
Napatayo na ako sa kinauupoan ko para harapin siya. Doon ko mas nakita kung gaano katipuno ang katawan niya. Naka maroon shirt siya at gray jacket at fitted na black pants.
"Anong ginagawa mo dito?" tanong ko, inalis sa isip ang cool niyang itsura at porma ngayon
Napakamot siya sa batok niya saka ako binigyan ng nahihiyang ngiti "Ahm, dinner tayo?" tanong niya
Bumilis bigla ang tibok ng puso ko, did he just go here to ask me for a dinner?
"Wala ka bang pasok?"
"Ahm, tapos na kaninang 4 pm"
"Training?" taas kilay kong tanong sakanya
"I have" sagot niya ngunit biglang nanlaki ang mata niya matapos sabihin iyon saakin "I m-mean I don't h-have" nauutal na bawi niya sa sagot niya kanina
Napakunot naman ang noo ko at nahalatang nagsinungaling siya "Meron kang training, bakit ka nandito?"
Nagpakawala siya ng buntong hininga at tumingin saakin "I ditched the training" sagot niya
"Bakit?"
"Wala, I just ditch-"
"Bakit nga?"
"It doesn't matter-"
"Isa! Bakit nga? Ayan nanaman si matter-"
"I want to see you!"
Natigilan ako. Nakita ko rin kung paano nabigla si Lace sa sarili niyang sagot. Nagpakawala siya ng buntong hininga at napayuko. Ako naman ay nakaawang pa rin ang labi dahil sa biglaang sagot niya na hindi ko inaasahan
"I.. can we.. I mean.. do you want to eat dinner?" tanong niya, halata ang pagkabalisa at hindi makatingin saakin
Ako naman ay natauhan na at tumango sakanya ng ilang beses "S-sure! Saan ba?"
Napatingin siya saakin at sumilay sa mga labi ang kanyang ngiti "Fastfood?" tanong niya at napatango nalamang ako at hindi ko na alam ang salitang sasabihin pa sakanya
Pumunta kami ng parking lot at tinext ko nalamang si Mama na kakain lang ako na sinang ayonan niya naman. Habang papunta kami sa fastfood chain na kakainan namin ay pareho kaming walang imik.
Siya ay seryoso sa pagmamaneho at paminsan minsan ay nararamdaman kong mapapatingin siya saakin. So pumunta siya dito para makita ako? Nag paliban siya ng training para makita ako?
Nang makarating kami sa Mcdo at ipapark na sana ang sasakyan ni Lace ay nakita namin ang maraming tao sa loob nito. Dahil sa glass wall ay nakikita namin ang kumpol na tao at halatang wala nang mauupoan
Napa singhap si Lace kaya napalingon ako sakanyan "Ah, may iba pa bang Mcdo dito?" tanong niya at napailing naman ako
"Is it okay if mag drive thru nalang tayo? And eat here inside the car?"
Napaisip ako sa tanong niya. Sa dami ng tao sa loob ay malabo na makaorder agad kami at makahanap ng mauupoan. Napalingon ako sakanya "Sige" simpleng sagot ko
Ipinaandar niya ulit ang sasakyan niya at pumila sa drive thru. Nang kami na ang mag oorder ay napalingon siya saakin
"What do you want?" malambing na tanong niya
"Chicken fillet. Ala king" sagot ko
Napangiti naman siya at saka tumango "That's my favorite" sabi niya
Namilog naman ang mata ko "Ako din!" napangiti ako at tinignan ang magaganda niyang mata na nasaakin din ang atensyon
"But, I have my bagong favorite na now eh" maarteng sabi niya at hindi inaalis ang mga titig niya saakin
Tinarayan ko naman siya "Ang conyo mo girl! Hindi bagay" natatawang sabi ko kaya natawa na din siya sa kalokohan niya
Nang makapag order kami ng sandamakmak na pagkain na akala mo naman ay next day bibitayin na kami, ipinarada niya ang sasakyan niya sa malapit na park sa tapat lang ng hospital.
Wala na kaming sinayang na oras at inumpisahan na namin ang pagkain. Nagutom agad ako sa amoy ng ala king sauce!
Habang abala ako sa pagkain ay nakarinig ako ng tunog ng camera. Nang tignan ko si Lace ay balisa niyang tinatago ang cellphone niya. Napakunot ang noo ko sa naging reaksyon niya at alam ko na agad kung anong ginawa niya
"Hoy ano 'yun? Pinipicturan mo ba 'ko?!" tanong ko
Ilang beses naman siyang napailing "N-no hindi k-kaya" nauutal na saad niya
Natawa naman ako sa pamumutla niya "Sus, kung iwo-wallpaper mo 'ko sa cellphone mo 'yung maayos naman dapat ang mukha ko" sabi ko at ipinagpatuloy ang pagkain
Hindi agad siya nakapagsalita ngunit hindi ko nalang pinansin at mas inintindi ang masarap kong pagkain
"Y-youre beautiful here. Iwo-wallpaper ko 'to" sabi niya
Natawa naman ako "Edi inamin mo rin na pinicturan mo 'ko, baliw!"
"I'm sorry, should I delete it?" seryosong tanong niya
Napatingin naman ako sakanya "Bakit mo ide-delete? Wo-wallpaper mo nga di'ba?"
Hindi niya pinansin ang sinabi ko at kinuha niya ulit ang cellphone niya at saka may pinindot. Seryosong seryoso ang mukha niya kaya hindi ko inalis ang tingin ko sa kanya at sa cellphone na hawak niya.
Matapos ang ilang segundo ay iniharap niya ang screen ng cellphone niya saakin. Naramdaman ko ang pag init ng pisngi ko nang makita ang mukha ko sa screen ng cellphone niya. Medyo nakayuko ako at seryosong nakatingin sa pagkain ko habang may ngiti sa labi.
Ramdam ko rin ang lakas ng tibok ng puso ko na sumasabay sa init ng pisngi ko.
'Yung litrato ko na ang wallpaper niya!
Malipas ang tatlong araw ay nagising na si Papa, ngunit patuloy pa rin ang pag momonitor sakanya. Sobrang saya namin ni Mama nang magising si Papa. 2 araw rin akong absent at buong weekend ay nandito lang ako sa hospital at uuwi lang kapag maliligo at magbibihis.Mabuti at sinisendan naman ako ni Isha ng mga notes niya tungkol sa mga subjects na hindi ko napasukan.Ngayong araw rin ililipat na si Papa sa isang private room at aalisin na ang mga apparatus na nakakabit sakanya. Masayang masaya si Mama at kwento lang ng kwento tungkol sa mga pasyente niya.Mamayang 11 am pa ang pasok ko, at bandang alas nwebe ay ililipat na si Papa ng kwarto. Balak ko sanang umalis kapag nailipat na si Papa ng kwarto ngunit napilit din nila ako na bumalik na ng Naga dahil baka mahuli ako sa pag pasok"Pa, 'wag mo na kasi kalimutan ang pag iinom mo ng gamot para ka namang 'di doktor" saway ko kay Papa ngunit natawa lang siya kaya nakitawa na rin si Mama"Yna, doktor ak
"Ahm.. Lace? Saan tayo pupunta?" kinakabahang tanong ko sa lalaking kasama ko na abala sa pag mamaneho at parang tanga na kanina pa nakangiti. Alas sais na ng gabi at kakatapos lang ng klase ko ay nasa labas na siya ng campus at hinihintay akoNapakunot siya ng noo ng makita ang reaksyon ko kaya nag iwas ako ng tingin at iginala ang mata sa bintana ng sasakyan"Hey, you look nervous, Wala akong gagawing masama" he chuckled"Wow, nasagot mo 'yung tanong ko. Galing" sabi ko at inirapan siyaNatawa naman siya at nagulat nalang ako ng bagalan niya ang pagmaneho at itinabi ang sasakyan niya"It's a surprise okay?" seryosong sabi niya habang nakatitig ang mga mata saakin"Surprise? Birthday ko ba? Ba't 'di ko alam?"Napailing naman siya sa sinabi ko at bahagyang natawa "I really like you.. Hahaha, I mean.. argh whatever" 'di niya na pinatuloy kung ano ba talaga ang gusto niyang sabihin"Awit ano daw" bulong koPinagpatuloy niy
"Wait, Yvonne. What do you mean?" tanong ni Lace at hindi parin maalis ang gulat sa reaksyon niya"Hindi ko rin gets kaya 'wag mo na akong tanungin" sabi ko kahit ang totoo ay napakalakas na ng pintig ng puso ko at feeling ko nadulas ako dahil sa sinabi ko sakanya"C'mon just repeat what you have said. Make me understand" pagpipilit niyaInirapan ko naman siya sa kulit niya "May bayad na kapag inulit ko"Napabuntong hininga naman siya bilang pagsuko sa pagpipilit saakin. Napayuko siya at pinaglaruan ang kamay niya. Kumuha siya ng bote ng softdrinks at binuksan ito saka iniabot saakin. Dahil din nakaramdam ako ng uhaw sa sinabi ko kanina ay kinuha ko agad ang softdrinks na binigay niya at itinungga ito. Kahit hindi ako umiinom ng softdrinks ay wala akong choice at feeling ko nanuyo ang lalamunan ko"I thought you don't like softdrinks" saad niya"Pa'no mo nalaman?" nagtatakang tanong ko"I told you, it's been a year since I liked you"
Matapos ang gabing 'yun, hindi na kami nakapag usap ni Lace. Punyeta matapos akong yayain ng date hindi na ako kakausapin?! Ewan ko ba, ghinost n'ya na ba ako? Well, paki ko naman sakanya 'di ba?Naging busy naman ako sa mga activities and school works namin, lalo na sa major todo aral ako. Madalas na rin akong makipag contact kay Mama or Papa para kumustahin ang lagay niya. Mabuti naman at okay na si Papa, kaya mas nakakapag focus ako sa pag aaral ko.7 pm nang matapos ang huling klase ko ngayong biyernes, nag paalam agad saakin si Isha dahil nandoon na raw ang driver niya at may family dinner sila. Napag desisyonan ko na rin umuwi at kanina ko pa gusto maligo.Pagkarating na pagkarating ko sa apartment ay dumiretso agad ako sa CR para maligo. Halos 20 minutes din akong nagbabad sa tubig at kulang nalang ay umidlip na ako do'n.Nang matapos ay pinatuyo ko agad ang buhok ko gamit ang tuwalya, suot ang dolphin shorts ko at ang over sized black shirt
"I'm sorry, Yvonne"Natigilan ako ng sabihin 'yun ni Lace, ngunit hindi pa rin maalis ang lakas ng tibok ng puso ko. Mas dumoble lamang iyon nang bigla niyang iangat ang kamay kong hawak niya at itinapat iyon sa labi niya at marahang hinalikanHalos hindi na ako makahinga dahil sa ginawa ni Lace. Napabuntong hininga siya at malalim ang tingin saakin ng kanyang magagandang mata."I'm sorry, but.." napakunot ang noo ko ng tumigil siya at tumingin sa paanan namin"But?""I'm... I'm already falling.. I am already falling for you" sinserong sabi niya at nagtama ang paningin naminPara akong inaatake sa puso. Bakit ko naririnig ang mga ganitong salita na hindi ko inaasahan at sa taong hindi ko pa inaasahan? Bakit? Bakit parang gusto ko biglang yakapin si Lace dahil sa sinabi niya. Bakit parang nahuhulog ang loob ko dahil lang sa mga salita at ipinaparamdam niya?"Bakit ako?" nagtatakang tanong ko"Bakit hindi ikaw?" seryosong tanong
"Ate it's so boring here, I want a new toy" biglang sabi ni Loi habang ako ay busy sa pag tupi ng mga damit ko na bagong laba"You have a lot of toys Loi, may robot ka ba nga'ng hawak" sagot ko sakanya"But I want a new one. I want to play arcades too! It's so boring here Ate" maarteng pagrereklamo niya at napakamot pa sa uloDahil wala na rin naman akong gagawin pakatapos nitong pagtutupi ko ay napag isipan ko na mabuti nga at lumabas kami ng kapatid ko. Kahit ako ay na boboring na rin."Okay I'll just finish this then I'll change my clothes okay?" pagsang ayon ko kay Loi kaya napangiti naman siya"Okay Ate!" masiglang sabi niyaNagbihis na din agad ako dahil nakaligo na rin naman ako kanina, hindi pa nga pala ako nag bi-breakfast kaya kakain na muna siguro kami Nang makalabas kami sa kwarto ay naghantay kami ng tricycle sa tapat ng building ng apartment papunta sa SM. Dahil din sa init ay nakikita ko na ang sunod sunod na magiging reklamo
A week passed by, naging busy na ako sa acads ko. It's our pre-lim na rin kaya inaabala ko ang sarili ko sa pag aaral. Lalong lalo na sa major. Hindi na rin kami nag kita ni Lace after that damn first date dahil naging busy na rin siya sa acads niya and sa training niya. Bukas na ang first game nila, which will be held here at UNC Sports Palace. Nakakapag usap pa rin naman kami thru text but I barely reply. I always say to him na I'm busy, kahit minsan naman ay tulala ako at wala naman nang ginagawaHindi na rin ako nakipag kita pa kay Lace matapos ko silang iwan ni Erica dahil nagtext na rin si Mama na susundoin daw nila kami sa mall. Sinabi ko nalang din kay Lace thru text that our parents are already there to pick us up, then he just said 'Okay, take care'. Maybe it's in favor for him so he'll have his time for her fucking future girlfriend!Busy akong kumain ng chicken nuggets ko habang nakaupo sa bench near bambam's. Bigla akong nagulat nang may humawak bigla sa b
Lace texted me na naghihintay na siya sa parking lot ng apartment so I decided to go there and let out a heavy sigh. Hindi ko alam kung bakit kinakabahan ako, kung sa presensya ba ni Lace o sa sinabi niya saakin kanina na 'something' na sasabihin niyaSince it's just a dinner, I wore my plain baby blue dress which is an inch above my knees and with a little ribbon on its back. I partnered it with my with sandals and I fixed my hair on half ponytail, letting some strands of my bangs on the side of my face. I also applied just a minimal make up so it won't be heavy. I also have my silver pouch na ang laman lang ay wallet, cellphone at liptint ko.When I reached the parking lot, tumayo lang ako sa harap ng sasakyan ni Lace. Pinagkrus ko ang kamay ko sa may dibdib ko at matalim na tinignan ang sasakyan niya. I can't see him tho, his car is tinted. Mas lalong nangunot ang noo ko dahil hindi pa rin siya lumalabas sa sasakyan niya, imposible naman na hindi niya ako maki