Share
Chapter 31
Kaugnay na kabanata
Beyond the Bargain Chapter 32
"I don't know kung ako ba dapat ang kailangan magkwento sa 'yo tungkol kay Vanessa. Liam knows everything, Francine. But natatakot din siya para sa pamilya niya," sabi niya bago pinulot ang damit at sweatpants sa sahig. "Why?" Curious kong tanong at tinaasan siya ng kilay. "Alam mong bawal kaming magkita ni Liam, Luc. Lalo na kapag kasama niya si Celine." "Siya dapat ang magkukwento sa 'yo pero hindi ko alam kung magagawa niya pa. Sasabihin ko sa 'yo kung ano lang ang nalalaman ko. Just promise me na mananatili ang kwentong 'to sa ating dalawa lang," sabi niya at bumuntong hininga. Ngumiti ako nang naglakad siya patungo sa akin. "So, ano nga ang nangyari?" nakangising tanong ko. "Vanessa and Liam were once a couple during our time in the same school. Liam, Andrew, Vanessa, and I all attended the same school. On the other hand, Celine was studying in the Philippines," Lucas began, his gaze fixed on the sea. He cleared his throat before continuing. "Liam and Celine already knew each
Beyond the Bargain Chapter 33
Humikab ako nang muli kong maramdaman ang antok. Kung hindi ikinuwento ni Lucas ang nangyari kina Liam at Vanessa sa akin, natutulog na sana ako ngayon. Ayaw kong makita si Celine dahil baka masapak ko siya ng wala sa oras."Sure ka bang ayos lang sa 'yo na pumunta rito?" nag-aalalang tanong ni Lucas sa akin habang hinahaplos niya ang aking balikat. Alam niyang iniiwasan ko si Celine pero hindi pwedeng habang-buhay ko siyang iiwasan lalo na't may nalaman ako tungkol sa kaniya."Oo naman. Mamaya na lang ako matutulog," nakangiting sagot ko kahit inaantok na ako. Mawawala lang 'tong antok ko kapag nakita ko na naman ang babaeng 'yon."Basta sabihan mo lang ako kung gusto mo ng matulog ha? Nag-aalala ako para sa 'yo. Natatakot akong iwanan ka ulit mag-isa dahil baka may gawin na naman siyang masama sa 'yo," Lucas said sincerely.Ang sarap sa pakiramdam na may taong nandiyan para protektahan ka at natatakot na masaktan ka. Ngayon ko lang naranasan ang ganitong pakiramdam. Hindi kami magkad
Beyond the Bargain Chapter 34
Sa sumunod na pag-spin ng bote ay halos nag-dare ang lahat ng mga kaibigan ni Andrew. Nagrereklamo na rin si Andrew dahil hindi raw siya na-cha-challenge. Gusto niyang may mag-truth din. Sa mga sumagot ng dare ay pinainom sila ng wine, ang iba ay pina-solve ng math problems, tumambling, kumanta, sumayaw, at marami pang iba. Si Nika ang may hawak ng bote. Katatapos niya lang kumanta dahil nag-dare siya. Para akong pinagpapawisan habang nakatingin sa umiikot na bote. Kaunti na lang kaming natitira na hindi pa nakapaglaro. Napalunok ako ng muntik itong huminto sa akin. Huminga ulit ako ng maluwag nang kay Lucas ito huminto. Ngumiti siya at inalis ang kaniyang kamay sa pag-akbay sa akin para tumayo. Nakangising tumingin si Nika sa kaniya. "Hindi ko alam na ang pogi mo pala sa malapitan," sabi ni Nika kaya hindi namin maiwasang tumawa. Tumango lang si Lucas at ngumiti. "Truth or dare?" "Dare," he answered immediately. "I want you to hug the girl you treasured the most," utos ni Nika sa
Beyond the Bargain Chapter 35
Kinabukasan ay tinanghali ako ng gising. Pagod na pagod akong bumangon para maligo. Paglingon ko sa couch ay wala na si Lucas. Nakatupi na rin ang ginamit niyang kumot. Sa kama ako natulog at si Lucas naman sa couch. Inayos ko ang kama bago pumasok sa banyo para maligo. Pagkatapos kong maligo ay dumiretso ako sa kusina at nagbabasakaling nandoon si Lucas kumakain kasama ang magulang niya. Bumuntong hininga ako nang makitang walang tao sa kusina. "Magandang araw, Ma'am!" bati sa akin ng babaeng caretaker ng villa pagdaan niya sa kusina. Ngumiti ako at binati rin siya. Lumabas ako ng villa at hinanap si Lucas. Hindi kami nakapag-usap ng maayos kagabi pagbalik namin sa villa. May nakita akong mga turistang nagkalat sa paligid. Tanghali na kaya maraming tao sa kanilang resort nila. "Sino hinahanap mo?" I almost tripped in surprise when I heard the familiar voice of the man. When I turned around, I saw Greg sipping on coconut juice.I cursed in my mind and picked up my dropped shades
Beyond the Bargain Chapter 36
Sumunod kaming dalawa sa nurse. Pumasok kami sa kwarto at nakita namin si Mrs. Maxey na nakahiga sa kama. Kinakausap siya ng doctor. Hindi nagsasalita si Mrs. Maxey, tumatango lang siya sa mga sinasabi ng doctor. "Mom..." Britney called out to her mother, her voice trembling. The doctor turned towards us. Britney approached her mother and held her hand. "Is Mommy okay, Doc?" she asked the doctor.I stood by the door, watching silently. The doctor didn't immediately respond. Instead of answering Britney's question, she handed her a piece of paper. Britney looked down at the paper."What is this?" she asked curiously before reading it. Suddenly, Britney covered her mouth and looked up at the doctor. "This is not true! She's healthy!" she exclaimed, her voice filled with disbelief. Tears started to well up in her eyes once again. She turned to her mother, embracing her tightly as she cried. Bumukas ang pintuan at pumasok si Mr. Maxey. Napalingon siya sa akin at sa kaniyang mag-ina. Pal
Beyond the Bargain Chapter 37
Pumikit ako bago sumagot. "S-Sige po kung 'yan ang gusto niyo." Kumalas siya sa pagyakap sa akin at hinalikan ang aking mga kamay. "Gusto ko siyang makita si Nanay," wala sa sariling sabi ko. "Huwag kang mag-aalala, dadalawin natin siya," ngumiti si Mommy sa akin bago ako niyakap ng mahigpit. "Mahal na mahal kita, anak. Hayaan mo akong punan ko ang mga araw at taon na hindi tayo magkasama bago ako mawala sa mundo." "Mommy huwag kang magsalita ng ganiyan!" saway ni Britney sa kaniya. "Magpapakabait na ako. Lalo na't kasama na natin si Ate. Hindi ko na kayo bibigyan ng problema," emosiyonal na sabi ni Britney. Muling bumukas ang pintuan at pumasok ang doctor. Nanlaki ang aking mata nang makita ko si Lucas. Palit-lipat ang kaniyang paningin sa amin ni Britney. "Luc..." tawag ko sa kaniya. "Hindi ko alam na may kambal ka pala," sabi niya at tumabi sa kaniyang ama. Pumikit ako saglit at huminga ng malalim. Mamaya ko na lang ipapaliwanag sa kaniya ang lahat. "Nakapag-desisyon na ba k
Beyond the Bargain Chapter 38
I blinked my eyes open when Liam suddenly stopped kissing me. He opened the door and turned on the lights while still holding me. I wanted to ask him whose room this was, but I quickly got my answer when I saw his clothes hanging in the cabinet. He locked the door before continuing to kiss me. His kisses grew more intense. It felt like my lips were about to burst from what he was doing. Thankfully, I was able to keep up with each kiss. I bit his lip when I heard something fall as he lowered me onto the table. But he seemed unfazed by it. I wanted to ask him to stop so I could see what fell, but he was too preoccupied with kissing me. I wrapped my hands around his neck. His kisses trailed down to my neck. I closed my eyes and bit my lip. My whole body was heating up from what he was doing. "You're so gorgeous!" he whispered before he touched my breasts. I let out a moan at his actions. "You should not wear a bikini, honey. You're turning me on." He forcefully removed my bra and thr
Beyond the Bargain Chapter 39
Only a blanket covered us. I gazed at him, a bitter smile forming on my lips as I thought about what could happen between us after that night. I still couldn't believe that I had given myself to Liam. I knew we couldn't be together because Liam was already engaged. I was happy that I had given myself to him, my first love. I loved him so much. Perhaps he would stop pursuing me now that he had gotten what he wanted. That's all he wanted.Carefully, I picked up my bikini from the floor when I noticed that Liam was already asleep. I glanced at the wall clock. It was almost two o'clock in the morning. I needed to leave before he woke up. Lucas and I were leaving early to go back to the condo.I grabbed one of Liam's shirts and put it on. I fixed my hair and took a deep breath as I looked at Liam."Until we meet again, Liam," I whispered.I kissed him one last time before finally leaving his room. I hoped our paths would never cross again. I had given him what he wanted.As I walked back t
Pinakabagong kabanata
