Chapter 22

"Hey," tawag niya sa akin.

Nang maramdaman kong mas papalapit siya sa akin ay mas lumayo naman ako sa kaniya. Nahihiya ako ngayon dahil tuluyan kong hindi napigil ang mga luha na lumabas sa mga mata ko.

Tinakpan ko ang mukha ko gamit ang mga palad ko at kahit na ano'ng pilit kong pakalmahin ang sarili ko roon ay hindi ko na magawa pa.

"Are you crying?" tanong niya, na para bang hindi nakikita ang paghikbi ko.

"L-Leave me alone. P-Please!" paki-usap kong muli sa kaniya.

Tuluyan na ngang nabasag ang boses ko roon kaya naman halos mapapikit ako ng mariin.

"Why are you crying?" tanong niya at bakas doon ang pag-alala.

Nang makahugot ako ng lakas ng loob ay umayos ako ng tayo at agad na pinalis ang mga luha ko. Humugot ako ng malalim na hininga pagkatapos ay naglakad palapit sa isang bench para roon maupo. Medyo kalmado na rin ako at hindi na masyadong marami ang luha na lumalabas sa mga mata ko.

"I'm gonna ask you one more question. Why are you crying?" pag-uulit niya sa tanong niya kan