Chapter 86

Matapos ng pag-uusap namin na iyon ni Koko ay itinuloy na namin ang naudlot na lakad namin. Habang nasa daan kami ay tahimik lang kaming dalawa at may kanya-kanyang iniisip.

Ang daan na tinatahak namin ay patungo sa mga kulungan na ginawa pa ng mga kastila noon sa kapanahonan nila. Mas matanda pa iyon kaysa sa akin pero gawa sa mga purong bakal ito at kahit pinaglumaan na ng panahon ay sobrang tibay pa rin ng mga iyon. Hindi na iyon ginagamit dahil bukod sa meron namang kulungan sa prisinto, lahat ay natatakot na pumunta  doon dahil meron daw nagpapakita na mga multong kastila.

Inayos ko na ang aking sarili nang namataan ko na ang lumang light post kung saan iniilawan nito ang harapan ng kulungan.

Bumaba na kami ni Koko ng sasakyan. Habang pinagmamasdan ko ang kulungan na nasa aking harapan ay hindi ko masisisi ang mga mamamayan kung bakit sila natatakot na magpunta dito. This place is really creepy. Lumalangitngit pa ang mga bakal na duyan kahit na wala na