SA US pala nailibing ang labi ng daddy ni Stefan. Ang puntod lang ng mommy nito at lolo ang pinuntahan nila. At kuwento ni Lola Isabela, never pa umanong binisita ni Stefan ang puntod ng tatay nito. Pagkatapos mag-alay ng dasal ay umalis din sila kaagad. Dumidilim na rin kasi at lalong tumindi ang traffic. Dalawa na lang sila ni Stefan sa backseat dahil katabi ng driver si Lola Isabela. Wala pa rin silang imikan na mag-asawa. Aywan niya bakit pati siya ay pinagbubuntunan nito ng inis. “Kainis! Anong oras pa tayo makakauwi nito? Nagugutom na ako!” maktol ni Stefan. Hindi na maipinta ang mukha nito. “Ano’ng magagawa natin, nasa Pilipinas tayo, apo,” ani Lola Isabela. “Dapat kasi mas inagahan natin. Naligo pa kasi kayo sa swimming pool. Dapat pagdating ko ready na kayo.” “Nako! Kahit naman maaga tayong umalis, aabutan pa rin tayo ng traffic. Huwag ka na ngang magreklamo. Pagdating sa bahay, makapagpahinga ka rin.” “Kung sana makapagpahinga kaagad. Malamang anong oras na naman matut
HALOS madikit na ang katawan ni Cassandra sa kama sa bigat ng kaniyang pakiramdam. Tila ba siyang nabugbog at nanakit ang buong katawan niya. Alas nuwebe na ng umaga pero hindi pa siya makabangon. Wala na si Stefan sa kaniyang tabi, malamang ay nasa opisina na. Bahagya siyang nahilo kaya nagsumikap siyang bumangon at kinuha ang glucose monitor niya. Nang malamang bumagsak na ang glucose niya, kaagad siyang kumain ng chocolate. Mabilis naman ang epekto nito kaya nakakilos siya nang maayos. Naligo na siya pero dahil walang sinabi si Stefan na papasok siya sa opisina, hindi na muna siya aalis ng bahay. Pagdating sa kusina ay naghalungkat siya ng makakain. Merong garlic rice na naluto at da*ng na bangus. Hindi siya nag-alangang kumain nang maraming kanin dahil mababa ang glucose niya. Sira ulit ang kaniyang diet. Pagkatapos ng almusal ay pinuntahan niya sa hardin si Lola Isabela. Naglilipat na ito ng napunlang talong dahil malalaki na. “Ano ba ang sabi ni Stefan? Hindi ka pa rin magre
TUMAMBAY si Cassandra sa study room at nagbasa ng libro. Kailangan niyang mapakalma ang kaniyang sistema dahil napatunayan niya na nawawalan siya ng kontrol. Nakaupo lamang siya sa couch at hawak ang libro. Ngunit kahit anong pasok niya ng binabasa sa utak ay iba pa rin ang naghahari rito. Nag-iisip na siya ng mga negatibong bagay na wala naman sa plano. Dapat ay masaya siya kasi may chance na magkabalikan sina Stefan at Janica. Pero bakit biglang nasasaktan siya sa tuwing iniisip ang bagay na ‘yon? Nang maramdaman ang presensiya ni Stefan, nag-focus siya sa binabasa. Tuluyan itong lumapit at umupo sa kaniyang tabi, sa gawing kaliwa niya. “Ano ‘yong kanina? Why are you suddenly acted violently? “We had a deal, right? And don’t think I can’t give what I promised. Maayos naman kitang kinausap, ah,” sabi nito sa mahinahong tinig. “Wala,” tipid niyang tugon. “Anong wala? You’re obviously upset, Cass. Iba ang naramdaman ko sa galit mong tinig, and it has something deep meaning in it.
AKALA ni Cassandra ay hindi siya makilala ng kaniyang ama ngunit diretso ang tingin nito sa kaniya, walang pagdududa. “Cassandra?” sambit nito. Ang bilis nitong nakalapit sa kaniya. “Bakit po?” walang sigla niyang untag. Sinuyod pa siya nito ng tingin. “Tama nga si Laura, iba ka na ngayon. Totoo ba na nagpakasal ka sa mayamang negosyante?” Taas-noo niyang hinarap ang kaniyang ama. “Opo,” tipid niyang tugon. “Tama ba na dahil sa pera kaya ka nagpakasal? Ano naman ang kapalit, nagbenta ka ng katawan?” Hindi niya nagustuhan ang sinabi nito, ngunit nanatiling nakadungo ang kaniyang respeto sa ama. “Kailan ba nagkuwento ng maganda at tama ang anak n’yong panganay? At ano kung magbenta ako ng katawan? Sa iyon lang ang paraang alam ko para makaahon sa hirap na iniwan ninyo sa ‘kin!” may hinanakit niyang buwelta. “Huminahon ka, anak. Wala akong intensiyong pag-isipan ka ng masama. Alam ko naman na magaling magsinungaling si Laura. Hindi ako naniniwala sa sinabi niya, pero kung magmumu
NAGPAHATID lang si Cassandra sa driver ni Stefan sa mismong clinic ni Doc. Tobi. Konti pa lang ang pasyente pero nagsisimula na ang pagtatawag ng staff. Pang-apat siya kaya hindi na siya naghintay nang matagal. Karamihan pa sa pasyente ay matatanda. Siya lang ang pinakabata roon. Nagkita pa sila roon ng dating amo niya sa restaurant na matandang dalaga at palaging nagsusungit sa kaniya. Diabetic din ito kaya nagkaintindihan sila. Noong bago siya umalis sa restaurant ay bumait ito nang malamang may sakit siya. Kaso dahil kailangang magbawas ng empleyado, humingi ito ng pasensiya sa kaniya dahil isa siya sa natanggal. Pagpasok niya sa tanggapan ng doktor ay naroon na si Tobi. Gusto niya ang outfit nito, hindi halatang doktor dahil nakasuot lang ng bughaw na polo-shirt. Wala itong eyeglasses kaya lalong attractive. Karamihan kasi sa doktor na nakaharap niya, may suot nang salamin sa mga mata. “Hi, Doc!” bati niya. “Oh, hello, Cassandra! Mabuti umabot ka,” nakangiting sabi nito. “Oo
MAY topak na naman si Stefan at nagsusungit. Hindi na ito kinausap ni Cassandra hanggang matapos ang hapunan. Aliw na aliw siya sa pagkuwento kay Lola Isabela dahil matanong ito tungkol kay Tobi. Iniwan na sila ni Stefan sa hapag at pumasok na sa kuwarto. “May problema na naman po ba sa opisina?” tanong niya sa ginang. “Ah, wala naman,” anito. Nagbukas ito ng red wine. “Masungit na naman ang apo n’yo.” “Nako, kanina pa ‘yan iritable dahil ilang oras naipit sa traffic. Nasira ang gulong ng kotse niya at nakisakay siya sa van ng kumpanya. Iyong driver kasi hindi kabisado rito kaya kung saan-saan pa lumusot.” “Bugnutin talaga si Stefan.” “Huwag mo na lang muna kausapin baka mag-away na naman kayo. Pero napag-usapan na namin kanina na matutuloy ang bakasyon ninyo sa US sa susunod na linggo.” Marahas siyang napalingon sa ginang. “Next week na po?” gilalas niyang untag. “Oo, para naman maiba ang hanging malanghap ninyo. At saka mas magkakaroon kayo ng time na mag-bonding na walang i
EXCITED na si Cassandra sa pag-alis nila ni Stefan papuntang US. Hapon naman ang flight nila pero naka-ready na ang mga gamit na dadalhin. Nagpunta pa sa opisina si Stefan dahil may pipirmahang papeles. Nasa lobby na ang dalawang maleta nila ni Stefan at ito na lang ang hinihintay. Nakikinig siya sa mga habilin ni Lola Isabela habang sumasagot sa chat ni Sasha. “Once nakailang araw na kayo sa New York, kumbinsihin mo si Stefan na bisitahin ang puntod ng daddy niya. Aliwin mo muna siya, iyong masayang-masaya para hindi niya kaagad maramdaman ang lungkot kapag nakita ang puntod ng daddy niya,” anang ginang. “Ano po ba ang puwedeng libangan sa New York?” tanong naman niya sa ginang. “Marami. Gustung-gusto ni Stefan mag-harvest ng apple at berries. Alam ko nami-miss na niya iyong gawin. Simula kasi noong namatay ang parents niya, hindi na kami pumunta sa farm nila, kahit sa family house. Doon siya naglalagi sa condo niya sa City.” “Saan po ba nakalibing ang daddy ni Stefan?” “Doon s
HINDI na madalaw ng antok si Cassandra kaya tumambay sila ni Stefan sa hardin, sa may gilid ng artificial lake na naliligiran ng malalagong halaman. Umaga na sa Pilipinas at iyon ang nasanayan ng katawan nila. Umiinom sila ng pure blueberry juice habang nakaupo sa bench na yare sa bato. Si Robin pala ang nag-renovate ng garden, lalo na ang landscape. Ang husay ng mga kamay nito sa paghulma ng mga artificial furniture na yare sa bato. Mga artist pala ang side ng daddy ni Stefan. Mucisian din si Uncle Bob, magaling ding sculture. Nang maubos ang inumin nila ay niyaya niya si Stefan na mamitas ng berries na nakahilira sa gilid ng bakod na yare sa bato pero may design na parang kahoy. Iba-ibang berries variety ang mga ito at hindi niya kilala ang iba. Dahil ignorante, isa-isa niyang tinikman ang mga ito. “Baka puwede nang mamitas ng apple!” sabik niyang wika nang makita ang puno ng mansanas. “Hilaw pa ang mga ‘yan. Green apple mga ‘yan at hindi ko gusto ang lasa, mas maasim. Doon tayo