Share
13
Kaugnay na kabanata
Don't play with me, Doctor 14
Kakain na sana ako ng bigla na lang tumunog ang cellphone ko kaya kinuha ko 'to nakita kong may message si Mama sa akin. From: MamaAnak, kailan ka uuwi rito? Namimiss ka na araw ng Lola at Tiya mo lalong lalo na ako anak.Nag-reply ako kaagad kay Mama. Ang tagal na nung huli ko siyang naka-text. Kung hindi ako nagkakamali ay 'yun 'yung nakainuman namin ang kaibigan ni crush sa condo nito.To: MamaMa, miss ko na rin po kayo nila Lola at Tiya baka po sa holy week po ako makauwi d'yan. Nami-miss ko na rin po ang sariwang hangin d'yan sa probinsya, Ma. Pati ang farm natin.From: MamaMukhang hindi mo naman kami nami-miss anak. Minsan ka lang mag-text o tumawag. Kung hindi pa nga ako nagte-text hindi ka pa magme-message. Anak naman huwag mong tipirin ng masyado ang pera mo. Baka hindi ka na kumakain dahil sa kakatipid mo?To: MamaHuwag po kayo mag-alala. Kumakain naman po ako sa tamang oras kahit papaano. Sorry, Ma.From: MamaAnak, huwag mo naman tipirin ang pera mo ng masyado. Nagpad
Don't play with me, Doctor Prologue
"Mag-ingat po lagi kayo, Nay. Take care of your health," nakangiti kong paalala sa aking pasyente na Nanay. Nakatayo akong pinagmamasdan siyang papalabas ng hospital. Kapag may nakikita akong nahihirapan na pasyenteng lumabas ay lumalapit ako at tinutulungan sila."Tapos na duty mo?" tanong sa akin ni Mary isa sa mga kapwa ko doktora."Yes," nakangiti kong sagot dito. Excited na akong makauwi. "I can rest now."Nakakapagod ang mag-duty ng 2 ng umaga hanggang 10 ng gabi. Mahigit 8 oras yata ang nilaan ko sa loob ng operating room. Dahil dagsa ang mga pasyente na kailangan operahan. Tapos binisita ko pa ang aking mga ibang pasyente. "Kumain ka na?" tanong sa akin ni Lorraine ang isa ko pang kapwa doktora. Kagaya ko ay may hawak-hawak din itong medical result ng mga pasyente namin. Kailangan kasi namin i-check ang mga medical result ng mga pasyente namin. Kailangan namin masiguro na maayos sila at unti-unting gumagaling. Nakangiti naman akong umiling dito bilang sagot. "Tara? Kain ta
Don't play with me, Doctor Chapter 1
"Bilisan mo namang kumilos d'yan, Anne!" I sighed while arranging my things I needed. My friend was watching me while I was organizing my things, she was standing there at the door of the room and she had just finished getting dressed and preparing her things. She is just waiting for me, this girl is still very impatient.She is Samantha but we call her Sami. She said she doesn't like the way we call her Samantha because she remembers her ex. Kaibigan ko siya at kasama sa condo-ng tinitirhan ko. Hindi na yata kami naghiwalay nitong babaeng 'to. Since we met in kindergarten, we have always been together and until now. Anim kaming magkakaibigan kaso nasa ibang university ang apat."Why are you in such a hurry? Do you have a date?! Ang aga-aga pa minamadali mo 'ko sa ginagawa ko! Mamaya n'yan may makalimutan akong ilagay sa bag ko!" Tumayo siya ng tuwid at inayos ang bag niyang nakasabit na sa kanyang likuran at may hawak-hawak na project niya."Bahala ka d'yan! Kailangan ko pang ipasa
Don't play with me, Doctor Chapter 2
Kinabukasan, maaga akong gumising na dahil sa ngayon ay may duty ako sa LS Hospital ng university namin. My friend Sami was still asleep when I left our condo. We both share a condo and we also attend the same university where we study."Good morning, Dra. Buenaventura! Ang aga natin, ah? 6:30 palang, oh! 'Di ba mga 8 ang duty mo, 'di ba?" tanong ng isa kong kapwa medisina rin. "Ah...wala bibisitahin ko kasi 'yung mga naging pasyente ko. Good morning rin!" naiilang na saad ko dito. "Sige, ah? Una na ako.""Sige," saad nito at muli akong nginitian.Ang totoo niyan mamaya pa talaga ang duty ko pero nagbabakasakali kasi akong makita ulit si Dr. Dela Vega na iyon dito. Kaya maaga akong pumasok kaso parang wala. What is his full name kaya? Where does he study? It's very impossible na he is also studying at Little Star University, eh."Hoy, Anne! Sino hinahanap mo?" curious na tanong ni Mary ang kaibigan ko dito sa LS hospital. Sa LSU rin siya nag-aaral kaklase ko sa medisina."H-Ha?" "Ka
Don't play with me, Doctor Chapter 3
Huminto ang sasakyan ni Sami sa isang magandang building. Ano pa nga ba aasahan ko? Eh, mayayaman ang mga nag-aaral sa Saint Mary Heart University. "Ang ganda ng building na tinitirhan ng lalaki mo, Kai," manghang saad ni Franny."Oh my goodness! That's a big no, no! Hindi ko lalaki si Shawn. He's not my type so stop it! Tigil-tigilan n'yo ako," mataray na saad ni Kai."Ang taray! Parang nagbibiro lang naman," natatatawang saad ni Layne. "Masyado kang intense, teh.""Because Shawn is not really my man!" Nagulat ako sa pagsigaw ni Kai."Hey, easy lang," awat sa kanila ni Sami ng makaramdam ng nakakainitan sila.Pero inarapan lang kami ni Kai. Napikon siguro sa pang-aasar nila Layne. Maybe she really doesn't like Shawn. Because when Kai has a type of man, she should not have enough time to bond with us so that she can flirt with her man.Naglalakad kami at hinanap ang room ng lalaki sa may 5th floor. Nang mahanap namin ay nag-doorbell kami. Nakakailang doorbell na kami at naiinip na si
Don't play with me, Doctor Chapter 4
After I finished passing the medical chart, I immediately went down and simply looked around. Nagbabasakaling makita ko si Kalix. Nasaan na kaya siya? Nandito pa kaya siya? Pero bigo ako. Maski anino niya ay hindi ko makita. Nakaalis na yata siya. Kasi ng magkabungguan kami hindi na siya nakasuot ng laboratory coat na laging sinusuot ng mga doktor. Napabuntong-hininga na lang ako at tinatanggap na hindi ko na siya makikita ngayong araw. Nakakainis naman kasi! Kung hindi ko lang talaga kailangan ipasa ang medical chart. Nakapag-usap na sana kami ngayon. Huminto ako sa tapat ng nagtitinda ng kwek kwek at palamig. Bumili ako at maglalakad na sana pabalik ng may sumigaw."Hoy!" Napalingon ako sa may sumigaw sa akin ng hoy. Nakita ko ang kaibigan kong lalaki dito sa labas ng SHM ospital si Karl. Why is he here? Is he on duty here? He is also a medicine student like me, but he is a neurologist."Dito ka naka-duty?" tanong ko. Ang tagal din naming hindi nagkita nitong mukong na 'to."Oo, i
Don't play with me, Doctor Chapter 5
Nang makarating ako sa unit naming dalawa ni Sami. Nakangiti akong naglakad papalapit dito habang stress na stress siya sa ginagawa niyang pagdidisenyo ng kanyang plates. "Kumain ka na?" "What the h*ck, Roseanne?!" sigaw niya ng nagulat ko siya. "Why are you surprising me? It's good that you're home. Where have you been? Why did you just come home now? Kanina pa uwian, 'di ba? At sa pagkakaalam ko tapos na rin kanina pa ang duty mo?" Pero imbis na sumagot sa kanya ay ngumiti ako sa kanya ng todo. Aba! Ikaw ba naman makasama ang crush mo tapos ililibre ka pa ng pagkain. Sino doon ang hindi mapapangiti ng tagumpay? "So, anong nangyari at bakit ganyan na lang ngiti mong bruha ka?" Binababa ko ang gamit ko sa sofa namin pati ang pagkaing tinake out ni Kalix na hindi ko nakain dahil hindi ako mapakali sa mga oras na 'yun. It's like I said something that made him angry so he's just like that. Wala kasing kibo si Kalix habang kumakain kami. I hope he's not angry because he might won't p
Don't play with me, Doctor Chapter 6
Pagkauwi ko sa unit namin ni Sami. Wala akong nadatnang Sami. Wala akong nakitang Sami. Nasaan naman kaya 'yun? Nagbihis na ako bago lumabas ng unit namin para pumunta sa maliit na grocery store para bumili ng pagkain. Habang naglalakad ako bigla na lang tumunog cellphone ko. From: KarlNakauwi ka na?To: KarlOo, bakit? From: KarlKumain ka na?To: KarlHindi pa. Walang stock na pagkain kaya bibili pa ako.From: KarlPupuntahan kita.Alam naman ni Karl kung saan ako madalas bumibili ng grocery namin, kaya hindi na ako nag-reply. I love to cook. Among our friends, Kai and I are the only ones who have the talent to cook and love to cook. Kakalagay ko lang ng karne sa cart ko ng may biglang may umagaw no'n. Sa sobrang abala ko sa pamimili hindi ko man lang namalayan na nandito na si Karl."Bakit nandito ka? Akala ko ba may emergency sa inyo?" tanong ko. "Meron nga," sagot niya. Pero halatang galit at malalim ang iniisip. I know Karl, when it's just a simple problem, he's not like t
Pinakabagong kabanata
