CHAPTER TWENTY-SEVEN

"Sir, eh...eh siguro po, next time na lang?" alanganing tugon ko. Naisip ko kasi na hindi rin magandang tignan na abutan ako ng gabi sa penthouse ng isang lalaki na kaming dalawa lang. Saka isa pa, baka ma-tsismis ako sa opisina kung paunahin kong paalisin si Kuya Primo.

   "Okay, then." Tumango lang siya at kita ko ang pagka-dismaya sa mga mata niya.

   "Mauna na po ako." nagpaalam na ako bago pa tuluyang maawa sa kanya. "'Wag niyo na po ako ihatid sa pintuan para 'di na po kayo tumayo. Alam ko naman na po 'yong daan palabas."

   "Are you sure?" Unti-unting sumilay ang pilyong ngiti sa kanyang mga labi. "Baka sa ibang kuwarto ka na naman.."

   "Sir!" Halos panlakihan ko siya ng mga mata nang putulin ko ang sinasabi niya.

   "Chill." Tumawa siya. "Joke lang."

   Hindi ko napigilang mapa-ingos. Ewan ko naman kung bakit natawa siya lalo.

   "Bye, Florence." Nap