Chapter 45

"IKAW!" bulalas niya at mabilis na binitiwan ang T-shirt at agad inayos upang matakpan ang humantad na tiyan. Umaasang dahil nakatalikod naman siya ay hindi nito nakita ang tiyan at ang ginawa niya.

Zion waved and smiled. "Hi, there."

"Bakit ka narito? Ano angginagawa mo rito? Nagpapansin ka ba sa akin?" Singhal niya, simbilis ng kidlat ang ginawang pagtayo. " Paano ka nakarating dito?"

"Isa-isa lang ang tanong. Tinalo mo pa ang armalite, ah."

Sinulyapan ni Leo ang kabayong nakatali sa isang puno sa di-kalayuan. Masyado ba siyang nag-emote sa kalagayan niya sa buhay at hindi man lang niya narinig ang pagdating nito?

Nakita ba nito ang pag-iyak niya na parang loka? At nakita ba nito nang suminga siya sa T-shirt niya na tila batang munti? Napaungol siya sa pagkapahiya.

"Kanina pa ako rito," ani Zion, puno ng kaaliwan ang mga mata. "Hindi ko sinasadyang manubok pero ayoko namang abalahin ang pag-e-emote mo. Nang makita kitang niyuko ang bangin, as if contemplating on jumping to your deat