Kabanata Forty-Five

Napapalatak ako nang marinig ko ang kan’yang sinabi sabay tawa. “That’s the confidence! Pero kahit wala kang confidence g’wapo ka naman talaga,” saad ko. Kinuha ko ang ointment at dahan-dahang iniligay iyon sa kan’yang mga sugat hanggang sa mapako ang mata ko sa kan’yang makapal na labi na nanatiling mapupula kahit na halatang kulang siya sa nutrisyon at bugbog pa sa trabaho. Tinitigan ko ang mga iyon ng ilang segundo.

“Masarap kaya siyang humalik?” malanding tanong ng aking isipan. Pinagmasdan ko pa iyon ng ilang sandali at para bang naaakit akong halikan ito ngunit natauhan ako nang biglang tumunog ang tiyan niya.

“Pasens’ya na, hindi pa kasi ako kumakain simula kaninang umaga.” Aniya sabay kamot sa ulo niya.

“A-a-a, sige. Ito kainin mo.” Wika ko at natatarantang inabot sa kan’ya ang maruya at turon na binili ko.

“Ang dami naman nito.” Aniya.

“Hindi ko alam kasi kung ano ang gusto mo kaya pareho ka na lamang binili,” sagot ko na naiilang.