Kabanata Forty-Four

Nakaupo ito sa kalsada na tila pinupunasan ang kan’yang labi. Hindi ako sigurado pero parang may mali sa kan’ya kung kaya’t mabilis ko siyang nilapitan.

“Joaquin, may prob---

Hindi ko na nagawang tapusin ang aking sasabihin nang makita ko ang putok nitong mga labi at ilang pasa sa kan’yang mukha. Iginala ko pa ang aking mga mata sa ibang bahagi ng katawan niya at nakita ko ang ilang bahid ng dugo rito.

“Anong nangyari? Sinong may gawa nito sa ‘yo?” galit kong tanong sa kan’ya.

“Huwag kang mag-alala ayos lang ako.” Aniya at sinubukang makatayo kung kaya tinulungan ko siyang tumayo.

“Anong ayos? Iyan ba ang itsura ng maayos? Puno ng mga pasa ang mukha mo at ngayon may sariwa ka pang sugat na natamo? Seryoso ka ba? Nasa katinuan pa ba ang isip mo?” pangaral kong saad sa kan’ya.

“Ayos lang ako. H’wag mo na akong alalahanin pa saka malayo naman ito sa