Kabanata One Hundred Thirteen

NANUMBALIK ang aking malay nang makaramdam ako ng isang malamig na hangin na dumampi sa aking balat. Idinilat ko ang aking mga mata ngunit bahagya itong nanlalabo kaya mangilang ulit ko iyon ipinikit-dilat para maka-adjust sa paligid.

“Helen, ayos ka lang ba? Kumusta na pakiramdam mo? May masakit ba sa ‘yo?” Sunod-sunod na tanong ni Joaquin sa akin.

Kinusot ko ang aking mata para luminaw ang aking paningin hanggang sa tuluyan ko nang makita si Joaquin at inalalayan niya akong makaupo. Iginala ko ang aking mga mata at nakita ko ang talon na nasa aming harapan naroon din ang mga mayayabong na mga puno na nakita ko kanina.

“What the hell did happened?” mahina kong tanong sa aking sarili.

“Helen? May masakit ba sa ‘yo?” nag-aalalang tanong ni Joaquin sa akin.

“Ilang oras ako nawalan ng malay?” mabilis kong tanong sa kanya.

“Wala pa kalahating oras na nawalan ka ng malay,” sa