Chapter 4

"Bente uno anyos na ako tapos gano'n pa rin s'ya kung magbawal sa akin! Hindi ko naman pinababayaan ang pag-aaral ko kahit hindi 'yon 'yong gusto kong course ah! I'm trying my best to make him proud… pero bakit kulang pa rin? Bakit gano'n Shillem? Masama ba akong anak..." 

She caressed my hair and hugged me tightly as if it transmits the urge to feel better.

Sobrang sakit. Para akong pinasukan ng kung anong aparato sa dibdib dahil sa bigat nito. Hindi pa ba sapat lahat ng sinakripisyo ko para masunod ang gusto n'ya? All my life I've been doing what he asks me to do. Pero tangina naman… hindi naman ako makina na kayang gawin ang isang bagay ng paulit-ulit lalo na kung hindi ko naman gusto. 

"Ssshhh. Mabuti kang anak, Gail. They may leave but I'm always here for you..." she mouthed and gave me a reassuring smile. 

Nangungusap ang mga mata n'ya at tila nagsasabing magiging maayos din ang lahat. Sana nga. 

Ilang minuto rin kaming nanatiling gano'n ang posisyon hanggang sa ang mga mata ko na mismo ang sumukong maglabas ng luha. 

"Anong plano mo ngayon?"

Sa totoo lang, hindi ko rin alam. Ang tanga lang ano? I dared to leave that house ng walang plano. Para tuloy akong sasabak sa gyera na wala man lang dalang sandata. 

Nakakahiya.  

"Uhm, h-hindi ko pa alam..." 

"Pero magtatanong ako kay Mommy kung pwede pang tumanggap sa shop, okay lang ba sa'yo?" Nakangiti s'ya ng malaki nang sinabi 'yon.

Panandalian akong nabuhayan ng loob sa narinig ngunit hindi nagtagal, lalo lamang nadagdagan ang hiya ko sa kan'ya. Parang nagmumukha tuloy na kargo pa n'ya ako, na kargo pa n'ya ang katangahan ko.

"P-pero ano kasi, uhm...nahihiya na ako-" 

Napatawa s'ya ng malakas nang marinig 'yon at saka ay kinurot ako ng mahina sa tagiliran. "Para ka namang others d'yan babae ka! Syempre hati tayo sa pagbabayad ng bills, alam kong hindi ka papayag na ako ang sumagot lahat no'n ano!"

I gave her a small smile. She indeed has a pure heart. Never s'yang humindi 'pag kailangan ko ang tulong n'ya. Ang swerte ni Ephraim 'pag nagkataon. 

Hindi ako nakapagpalit nang makauwi kanina kaya nagtungo na rin ako agad sa banyo para mag-shower. I felt how the sequential drops of water from the showerhead woke me up. 

Naalala ko na naman ang nangyari kanina. The way he looks at me. Aish.

Wala sa sariling napahawak ako sa pisngi kong ngayon ay nag-iinit na sa kabila ng kalamigan ng tubig. Ayokong isipin 'yon pero may sariling desisyon ang utak ko. Kailanman ay hindi sumagi sa akin na magugustuhan n'ya ako. Pero mukhang gano'n nga talaga, kung alin pa ang hindi mo inaasahan, 'yon pa ang mangyayari. 

"So ano na ngang nangyari! Kwento ka dali! Sana all talaga Gail!" Hindi pa ako lubusang nakakalabas ng banyo nang marinig ko s'ya. 

"May lakad lang?" 

"Syempre, kaexcite kaya! Sa wakas madidiligan ka na!"

I laughed at her silly joke. "Puro ka kalokohan!"

Ikinuwento ko sa kanya ang nangyari kanina at gaya nga ng inaasahan ay hindi n'ya mapigilang tumili at paluin ako ng mahina.

"Kailan kaya kami ni Ephraim aabot sa aminan level?" Tumingin pa s'ya sa kisame at tila nag-iimagine ng kung ano ano.

"Ang tanong, aabot ba kayo?" pangangantiyaw ko sa kan'ya. 

She pouted at me at mas lalo ko lamang ikinatawa 'yon. 

"Pero sana all talaga! Ba't gan'yan kayo? Ba't kayo may love life tapos ako wala? Ang unfair!"

"Alam mo kase Sis, sabi sa first law of motion ni Uncle Isaac Newton, a body at rest will remain at rest unless it is acted upon by an unbalanced force." 

Napakunot noo s'ya sa sinabi ko. "Tito mo si Isaac Newton?" 

Hindi ko na napigilan at napahagalpak na ako sa tanong n'ya. "Gaga ka! Hindi!"

"E bakit sabi mo? At saka ano 'yung sinasabi mong body at rest?"

"Mag-aral ka nga minsan hindi 'yong puro Ephraim ka d'yan. Paano ka magugustuhan no'n kung hindi mo alam 'yung three laws of motion?" 

"Ay kasama pala 'yon sa requirements n'ya? Mag-aaral na talaga ako..." tila naiiyak pa nitong usal. 

"Ang bagay na hindi gumagalaw ay hindi magbabago ang posisyon kung walang pwersa na magpupush dito, kaya ano pang hinihintay mo? Galaw galaw baka pumanaw." 

Kinindatan ko s'ya. She then clapped her hands like a three-year-old kid; fascinated by what I've said. 

"Ahh gano'n pala 'yon! Ang galing naman Gail! Mahilig ka pala mag-aral ng mga gano'n, ano ngang subject 'yon?"

"Physics."

" 'Yon! Mahilig ka pala sa gano'n? Ba't hindi Physics-related course ang kinuha mo?"

Natigilan ako dahil. Sa totoo lang ay pangarap ko talagang mag-Engineering noon pa. I wasn't able to pursue that because of... nevermind. 

"Actually, Engineering talaga ang gusto kong course..."

Pinanlakihan n'ya ako ng mata dahil doon. "Bakit hindi 'yon ang kinuha mo?! Sayang!"

Nginitian ko lamang s'ya. Kahit na sobrang lapit namin sa isa't-isa, isa 'yon sa hindi ko binabanggit sa kan'ya. Alam ko kasing kukulitin n'ya lang ako tungkol doon. 

"Pero baka next semester ay magshift ako."

Napatango s'ya na tila naintindihang hindi ako kumportableng pag-usapan ang bagay na iyon. 

Ilang minuto pa ay napagdesisyunan na naming matulog. At sadya ngang mapaglaro ang tadhana dahil maging sa panaginip ko, mukha ni Prime ang nakikita ko. 

Kinabukasan, naalimpungatan ako dahil sa panaka-nakang katok sa pintuan. 

"Gail! Gising na! Breakfast time!"

Napadako ang aking tingin sa side table ng kama. It's already half past nine in the morning. Ginawa ko lamang ang morning routine ko at saka ay lumabas na rin para mag-almusal. 

"So ano? Go ka ngayon? Tinawagan ko kanina si Mommy at no'ng nalaman n'ya, she insisted na doon ka na mag-apply sa shop," she said while putting cereals on the bowl. 

Hindi naman na nakakagulat 'yon. Knowing Tita Mitchy, she's always there to help if someone needs it. Hindi na rin ako iba sa kanya, and I treat her as my second mother. But still, I can't help but feel ashamed. 

Nanliliit ako sa sarili ko.

"Hindi ba nakakahiya 'yon Sis? Baka magdagdag si Tita ng tao pero hindi naman kailangan..."

She shook her head no. "Ano ka ba! Si Mommy na mismo ang nagsabi at saka nag-resign si Ate Flora, na-process na kasi 'yung papers n'ya papuntang Dubai."

Nahihiyang tumango ako sa kan'ya. Siguro nga ay ayos na rin 'yong ganito. Sana maging maayos. 

Matapos naming kumain ay naghanda na rin ako para sa pag-alis. Sabi n'ya ay tuturuan lang ako ng ilang mga reminders sa pag-accomodate ng customers at paggamit ng equipment doon at bukas ay pwede na raw akong magsimula. 

The Mist is one of the famous coffee shops in town, kaya siguro pumayag si Tita dahil marami rin ang bumibisita dito. Minsan ko na ring narinig kay Shillem na may mga times na nagkukulang nga sila sa manpower. 

Bumungad sa amin ang isang hayag at vintage styled na coffee shop. Sa doorway nito ay mayroong mga ilaw na naka-kabit sa mga vines sa kanan at kaliwang parte. 

It gave the shop a more cozy vibe. May mga mwebles na gawa sa matitibay na kahoy sa labas. Magandang umupo ro'n lalo na kung mas gusto ng customer na tingnan ang mga sasakyan at mga taong dumadaan. 

A few moments passed when we found ourselves standing in front of a cream french door. Shillem opened it and a mouth watering aroma invited us. 

"Hi! Welcome to the team, by the way I'm Mart." A man wearing a white shirt under a black apron with the logo of The Mist lended his hand.

Tapos na akong ipakilala ni Shillem sa kanila kaya sila naman ang nagpapakilala ngayon. 

He got the looks, I won't deny that. With his fair skin, ebony eyes, prominent square jawline, and his slightly disheveled chocolate brown hair that brought more effulgence to his physique, I would guess a number of women go crazy over him. Not bad, but not my type.

I reached out for his hand. "I'm Gail, nice to meet you." I just gave him a small smile. 

Matapos ay niyaya na rin ako ni Shillem sa kinaroroonan ng mga equipment.

Coffee brewers, Espresso machines, Coffee grinder, Ice tea brewers, name it, the workplace is filled with everything related to coffee. Isa pa, nagseserve rin sila ng pastries, desserts, soup, and sandwiches. 

Nalaman kong barista si Mart at mag-iisang taon na raw itong nagtatrabaho dito. Nakilala ko rin sina Ate Ria, Ate Honey, at Mel na nagpapart-time rin sa shop. They are also students like us at napag-alaman kong same school lang kami ni Mel.

Everything went smooth. Ang sabi ni Shillem ay tuwing 3:00-7:30 PM ang shift ko 'pag weekend at 5:00 - 10:00 PM 'pag weekdays para raw makaattend pa ako ng gig sa EXPO. I just thanked her for that. 

Sabi pa n'ya, dapat daw pareho kami ng shifting schedule para makanood s'ya ng gig every weekend. As if naman gig talaga ang papanoorin n'ya. 

The entire day passed like a blast. Matapos sa coffee shop ay niyaya ako ni Shillem na maggrocery dahil konti na lang daw ang stock sa unit n'ya. 

Wala namang kakaibang nangyari maliban sa lalaking nakasuot ng black cap na tumitingin sa direksyon namin noong naggrocery kami. I barely saw his face but I know he's looking at our direction. Weird. O baka nagagandahan lang sa kasama ko. I don't know. 

I spent the rest of the day brainstorming about Civil Engineering. By hook or by crook, I'll shift next semester. I know it'll be tough, pero engineering 'yon, and that's my dream. Ayoko nang manatili sa course na hindi ko naman gusto. 

"Sis! Alin ang maganda dito?" Shillem is holding a cream long sleeve crop top in her left hand and a puff yellow elbow sleeve dress on the right. I pointed the former and she just nodded with my suggestion. 

I chuckled. "Date ba ang pupuntahan mo at kailangan mo pang mamili?"

Napairap s'ya. "Ano ka ba, pagbigyan mo na ako! Minsan lang ako lumandi!"

I acted like I was about to throw up. Mas lalo naman s'yang naasar dahil do'n. "Gusto mo bang pangalanan ko isa-isa ang m-"

"No, no, no. Tumigil ka, seryoso ako sa kanya," she hissed. 

"Weh? Paanong seryoso?"

Inirapan n'ya ako at saka ay bumalik na sa kwarto. Nakakatawa s'ya. 

Knowing her, mabilis s'yang magkacrush ngunit mabilis din itong magsawa. I've witnessed all of it. 

At talagang hindi nga nagpaawat dahil alas syete pa lang ay bihis na bihis na ito. She's too punctual, ang lapit lang naman ng EXPO mula sa unit n'ya. 

Kaya bilang mabuting kaibigan, wala akong nagawa kung hindi magbihis na rin. 

Saglit kong pinasadahan ng tingin ang suot ko. Faded ripped jeans. Ankle boots. Black Slayer band shirt. Black lipstick. I just let my black with streak of blue green bob cut hair loose. Not bad. For life, I believe it should always be comfort over style. 

Shillem teased me. "Naks, bad girl!"

"Naks, chix!" balik ko rito. 

Inirapan n'ya lang ako. Asar talo. 

I look at my phone and it says 26 minutes past seven. Mayroong sasakyan si Shillem kaya hindi na namin kinailangang mag-antay ng taxi para makarating sa EXPO. 

Bumungad ang nakakabinging tunog ng speakers nang marating namin ang EXPO. May mangilan-ngilan nang tao sa may kanan at gitnang bahagi ng bar. 'Di hamak na mas marami ang tao kapag Sabado kung ikukumpara 'pag Linggo. 

"Gaaaaiiill!" 

I automatically rolled my eyes when Brix came to me, almost running. 

"Ano na naman?" 

He chuckled. "Ba't galit? May period? Gusto ko lang i-inform ka, may lumalandi kay Optimus do'n!"

Napatingin ako sa tinuturo n'ya. It was Olivia. Wala namang bago. Lagi itong nagpapapansin sa lalaki at minsan ay nakakaumay na rin ang mukha n'ya. 

Honestly, I don't care, but the fact that he confessed his feelings to me, makes me want to beat that girl with the drumsticks I'm holding. 

Nagtungo ako sa kinaroroonan nila, hindi alintana ang halos sunod sunod na pagtawag sa akin ni Shillem. I got an earshot of their conversation. 

"So paano? See you sa Saturday." malanding ani ng babae kay Prime. Naglandas ang kamay nito sa may panga ng lalaki bago binigyan ng mapang-akit na ngiti at saka ay umalis. Bitch. 

Prime didn't notice my presence as his back is facing me. 

"Hi."

Napaigtad ito nang marinig ako. 

"K-kanina ka pa ba d'yan?"

"Hindi naman, kararating ko lang din. May date kayo sa Saturday?"

I saw how his adam's apple moved. "Gail, hindi 'yon gaya ng iniisip mo, wa-"

I sarcastically laughed. "Okay lang, pwede namang magkagusto ka sa dalawang tao at the same time, diba? At saka sino ba ako? Hindi naman tayo." 

"Nagseselos ka ba?" He's eyeing me as if he's trying to excavate my thoughts. 

"I'm not! Bakit naman ako magseselos?"

He chuckled and patted my head. Inilapit n'ya ang mukha n'ya sa akin. I felt my cheeks blushing. This is unhealthy. I even checked myself if I'm still breathing! 

"Kaya sa'yo ako e. You're so transparent."

"What?"

"Wala, sabi ko ang ganda mo."