Chapter 100: Zaria Haven

Napilitan akong magpakasal kay Lailani matapos na puntahan ko ito mismo kung saan naka-admit. Ganun na lang ang iyak niya nang makita na ako. Kalunos-lunos ang kanyang hitsura. Wala na ni isang hibla ng buhok ang natira sa kanyang ulo.

"Anong nangyari sa'yo? Bakit mo pinabayaan ang sarili mo? Ayaw mo na bang mabuhay?"

Ganun na lang ang higpit ng yakap niya sa akin. Hindi ko siya pinigilan. Sa halip ay niyakap ko rin siya upang damayan. Napag-alaman ko na late na ng ma-trace ang cancer niya, huling stage na.

"G-Gusto ko pang mabuhay pero anong gagawin ko? Mukhang hanggang dito lang ang tagal ko."

Mahigpit ko pa siyang niyakap nang umatungal siya ng iyak. Hindi siya iba sa akin. Oo, maaaring na fall out of love ako sa kanya pero may mga pinagsamahan naman kami. Malalim din iyon.

"Hindi na ba talaga kaya ng gamot?"

"Hindi na. Tinapat na kami ng doctor."

"Baka nagkamali lang naman sila? Baka may lunas pa. Bakit hindi mo subukang umalis ng bansa. Sa ibang bansa ka magpagamot, Lai."

"A