Chapter 99: Huling Hiling

ZACCHAEUS PARKENSON POV

Sunod-sunod akong napalunok ng laway habang hindi mapigilan ang pagtulo ng mga luha. Hindi ako iyakin pero sa pagkakataong ito ay hindi ko ito mapigilan. Titig na titig ang mga mata kong hilam sa luha at nanlalabo sa mukha ng sanggol na nakangiting inaabot sa akin ng doctor. Sa tabi nito ay nakangiti at proud na nakatayo ang aking ina.

"I-Ito na ba siya? Siya na ba ang anak namin?" hindi makapaniwala ang tono ng boses ko.

Kagagaling ko lang sa airport. Dumeretso na ako agad sa hospital nang sabihin ni Mommy na on labor na raw si Hilary. Nang dumating ako dito ay nakapanganak na siya at wala na 'ring malay. Pumuslit ako papasok ng room niya kanina upang mayakap siya ng mahigpit kahit hindi niya alam.

"Hilary, I am really sorry baby kung mag-isa mong hinarap ang pagbubuntis mo. Babawi ako sa'yo. Hindi pa lang ngayon, pero pangako babawi ako."

Nagawa ko pa siyang mabilis na halikan sa labi bago lumabas ng silid. Patungo pa lang daw doon si Tito at ayaw ko 'ring