Chapter 37: Separation Anxiety

Ilang minutong natulala si Vaughn sa sinabi ko. Walang reaction ang mata niyang nakatutok. Maya-maya ay mabilis siyang napaahon sa upuan. Kilala niya kung sino ang tinutukoy ko. Si Hilary. Naroon siya noong kinasal sina Mommy at ang ama ni Hilary. Kaya naman hindi na rin ako magtataka kung bakit ganito ang reaction niya.

“Anong sinabi mo, Dude?!” madiin subalit hindi malakas ang pagkakabigkas niya sa katanungan.

Umiling ako. Ayoko ng ulitin pa ang mga sinabi ko. Dinampot ko na ang bote ng alak gamit ang kamay na medyo nanginginig. Walang humpay na tinungga ko ito. Kung ganito ang reaction ni Vaughn, paano pa kaya ang reaction ni Mommy at Tito oras na malaman nila ang totoo? Hindi lamang iyon. Si Hilary pa ang isa sa mga iniisip ko.

Oo, umamin siya sa akin. Sinabi niyang gusto niya ako. Pero hindi naman niya hiniling na gustuhin ko pabalik. Ayoko rin namang ang isipin niya ay sinasamantala ko ang nararamdaman niya. Hangga't maaari ay ayaw kong ipaalam iyon sa kanya. Paniguradong magka