"Aalis ka na? Hindi ka pa nag-aalmusal ..."Nagluto ng pritong tuyo at sinangag si Laila para sa kaniyang asawa na paboritong paborito nito ngunit tila nagmamadali ito sa pagpasok sa trabaho. "Sorry, Asawa. May meeting kasi si Boss mamayang 7:00 AM. Alas-sais na kaya kailangan ko nang magmadali."Hinablot nito ang kulay puting polo na nakahanger at saka mabilisan na nagbutones. Kinuha rin ang pabango na nakalapag sa tokador saka nag-spray sa buong katawan. Halos maligo nito ang pabango."Aalis na ako. Mag-iingat ka rito at saka huwag kang magpagod."Pagkasabi no'n ay diretso nang lumabas ng pintuan ang lalaki na hindi man lang siya iniiwan maski isang halik. Dati naman ay humahalik ito bago umalis."Vincent! Sandali!" tawag niya.Nasa gate na ito nang huminto sa paglakad. Gusot ang mukha na tila yamot habang kakamot-kamot sa ulong lumapit muli ito sa kaniya."May ibibilin ka ba?" pantay ang tonong tanong nito.Umiling siya."Eh bakit mo ako tinawag? Sinabi ko na nagmamadali ako!" bak
"I'm sorry, Laila. Pagod ako galing sa pagtatrabaho. Puwede ba na magpahinga muna ako?" Mapait na natawa si Laila sa naging tugon ni Vincent. Hindi siya tanga para hindi mapuna ang pagbabago ng pakikitungo nito sa kaniya."Bakit, Vincent?! May iba ka na bang kinababaliwan?! May babae ka ba?! Sino?! Si Romana ba?!"Napahilot sa sintido ang lalaki at mariin na napapikit. Gustong-gusto na niyang sabihin ang katotohanan kay Laila na hindi na ito ang mahal niya ngunit may parte pa rin sa kaniyang puso na nais protektahan ang nararamdaman nito."Naririnig mo ba ang sinasabi mo, Laila?! Si Miss Lichauco ang tumulong sa akin para ipagamot ka tapos susuklian mo siya ng pambibintang?! Hindi ka ba marunong magpasalamat? Kung hindi, ibahin mo ako! Marunong akong tumanaw ng utang na loob!" mataas ang boses na tugon nito.Sa gitna ng kalaliman ng gabi, impit na napaiyak at napaupo na lamang sa sahig si Laila. Niyakap ang hubad na sarili upang matakpan ang kaselanan."A-Ang gusto ko lang naman ay b
Parang sinisilaban ang pakiramdam ni Vincent lalo pa nang hubarin ni Laila ang suot nitong blouse. Hindi niya batid kung anong klaseng pakiramdam ang nadarama niya ngayon.Kahit na hindi sexy ang katawan at malaki ang dibdib ng kaniyang asawa ay hindi maipaliwanag ang init niyang nararamdaman para rito."Hindi ba sinabi mo na nais mo na tuparin ko ang ipinangako ko sa'yo noong bago ka maoperahan?" Kagat ang pang-ibaba na labi na tumango si Laila. Kinakabahan ang babae dahil medyo matagal na rin noong huli nilang pagtatalik. Hindi na rin niya alam ang pakiramdam.Nanlaki ang kaniyang mga mata nang hubarin ni Vincent sa harapan niya ang pantalon nito. Kaagad tumutok sa kaniyang mukha ang maugat at matigas nitong ari."Marunong ka bang magblowjob?" Parang tinakasan ng dugo ang kaniyang mukha. Hindi pa nila nagawa ang ganoon kahit na kailan dahil ayaw ni Vincent na isubo niya ito noon ngunit ngayon, nag-iba na talaga ang lalaki."H-Hindi..." nanginginig ang boses niyang sagot.Muling na
"Shut up, Alec!" Hinawi ni Romana ang kamay nito na nakahawak sa kaniya na kaagad naman naghatid ng hindi positibong reaksiyon para sa lalaki."Maging propesyonal tayo pagdating sa trabaho. Labas ang mga personal nating problema pagdating sa usaping negosyo. Ayusin mo ang gusot na ito kung ayaw mong ako mismo ang magpatalsik sayo! Get out!"Bagama't may pagtutol sa reaksiyon nito ay hindi na nagawa pang magpumilit sa nais. Lubos na kilala nito si Romana na kapag sinabi niya ay totoong gagawin niya.Nagtipon-tipon ang lahat sa conference room. Naipaliwanag nang maayos ni Alec kung bakit bumaba ang sales na nagpakalma sa mga nangangambang shareholders at board of directors."Ayaw ko nang maulit ang pangyayaring ito. Isa ka sa mga iniingatan kong empleyado kaya sana ay mahalin mo ang trabaho mo. Wala akong ibang kayang gawin para sayo kundi ang panatilihin ka sa posisyon mo."Pagkasabi nito kay Alec ay hinablot na niya ang kaniyang mamahaling bag saka may pagmamadali na nilisan ang sili
Hindi na nagpaligoy-ligoy si Romana nang maiparada ni Vincent ang kotse sa isang parking lot. Kaagad niyang tinanggal ang sintron nito at ibinababa ang zipper."Lawayan mo muna para pumasok kaagad," utos sa kaniya ni Vincent.Ngumisi siya sa lalaki, "Hindi mo na ako kailangan na sabihan, Baby. Expert na ako rito."Ibinaba niya ang kaniyang ulo para dilaan ang matigas na sandatang nakatayo sa pagitan ng mga hita ng lalaki. Mahigpit na napakapit si Vincent sa manibela ng kotse kasunod ang mariin na pagpikit."Damn! It feels so good!" sambit ni Vincent sa pahalinghing na tono. Nang mabasa niya nang tuluyan ang kabuuan ng matigas na sandata na iyon ay bahagya siyang umangat sa kaniyang upuan at saka ibinaba ang suot niyang underwear."Sigurado ka ba na magagawa natin ito rito? Ang sikip ng space," may pag-aalangan sa himig ni Vincent. Ngumiti lang siya nang mapang-akit."Trust me! Makakaraos tayo pareho," aniya.May pinindot siya sa gilid ng driver's seat at bahagya itong bumaba. Nagkaroo
"Bakit nga pala hinayaan ka ng asawa mo rito na mag-isa? Hindi niya ba alam na napakadelikado ng panahon ngayon?"Nakayuko na napangiti na lang nang mapait si Laila sa tanong ni Tristan. Mabuti pa ang lalaki, naisip ang kaniyang kaligtasan samantalang ang asawa niya ay hindi man lang tiniyak kung okay ba siya."H-Hindi ko alam. A-Ang totoo ... S-Simula nang makalabas ako sa ospital pagkagaling sa operasyon, n-nagbago ang pakikitungo niya sa akin. P-Para bang ayaw niya man lang akong kausapin o hawakan. M-Miss ko na 'yong dating Vincent na palaging ipinaparamdam sa akin kung gaano niya ako kamahal at kung gaano ako kahalaga."Nagbuhos siya ng isang puno sa basong alak at saka tinungga iyon nang diretso. Napangiwi siya nang gumuhit ang mapait na lasa nito sa kaniyang lalamunan ngunit balewala iyon kumpara sa pait na kaniyang dinaramdam. "Teka, Laila! Hinay lang sa pag-inom! Masama kapag sobra!" Kalahati na lang ang laman ng mataas na baso nang agawin ito sa kaniya ni Tristan. Naiiling
"A-Aray ..." daing ni Laila nang magising kinaumagahan sapo ang kaniyang kumikirot na sintido.Umupo at lumingap siya sa paligid. Ang nagkalat na damit ang una niyang napansin sa sahig ng kanilang kuwarto at ganoon na lang ang kaniyang hilakbot nang maramdaman na wala siyang saplot na kahit na ano."A-Anong nangyari?!" yakap ang sariling tanong niya.Hinamig niya ang bawat piraso ng kaniyang memorya upang alalahanin ang mga pangyayari kagabi ngunit ang lahat ay blangko."Gising ka na pala," saad ng malalim na tinig.Nag-angat siya ng tingin and her eyes popped out nang makilala ang lalaki sa kaniyang harapan. He is just wearing a boxer shorts at mukhang katatapos lang nitong maligo. His hair is still wet na kasalukuyan nitong pinapatuyo gamit ang tuwalya ng kaniyang asawa.Napalunok siya nang mariin nang masagi ng kaniyang paningin ang anim nitong pandesal sa tiyan. Sa ayos niya at ng lalaki ay walang duda, may nangyari nga sa kanila."T-Tristan ..." nauutal niyang usal sa pangalan n
"Hmmm ... Masarap ang steak nila rito! We should eat here often," saad ni Tristan habang magana na kumakain kabaligtaran sa mga kilos ni Romana.Kahit ang kubyertos ay hindi man lang niya ginalaw."C'mon, Tristan. Ilang oras mo pa ba akong paghihintayin? Gusto ko nang mapanood ang video kaya ibigay mo na sa akin. Kaya kitang bayaran ng sampung milyon katulad ng napag-usapan natin!"Tristan dropped his fork and knife saka pinasadahan siya ng tingin sa mukha. Tingin na tila binabasa ang tumatakbo sa kaniyang isip."Ano ba talaga ang plano mo, Romana? Bakit si Vincent? Ano ba ang mayroon siya?"Patay-emosyon na sinalubong niya ang nanghuhusga nitong tingin."It's none of your business, Tristan. Akala ko ba walang ibang mahalaga sa'yo kundi pera kaya nga nagkakaintindihan tayo kasi mayroon tayong mga pagkakapareho? Ang mga katulad natin na may matataas na ambisyon ay walang pakialam kahit makaapak pa ng ibang tao, nakalimutan mo na?"Saglit na nanahimik ang lalaki sa kaniyang harapan. Napa