HANGGANG ngayon ay hindi pa rin kami nagkikita at nagkakausap ni Jordan, simula no'ng huling beses namin'g magkasagutan sa restaurant. Tatlong araw na rin ang lumipas at hindi niya rin sinubukan'g makipagbati saakin.Hindi ko rin kasi maintindihan ang aking sarili kung bakit nasasaktan ako sa mga sinabi niya kay Iñigo. Marahil ay hindi pa nga talaga ako nakaka-move on. Lalo pa ngayon na dinadala ko ang anak namin ni Iñigo, paniguradong mas lalo ko lang siyang maa-alala."Are you done with the designs frenny?" Ani Nicole. Kailangan ko na kasi itong maipasa lahat para sa gaganapin'g fashion show next week."Yeah. Naipasa ko na rin at nakausap ko na ang boss natin.""Good. Makakapagrelax ka na.""How about you?" balik tanong ko sa kanya."Naipasa ko na rin. At sana, mapili ang mga design natin, nang sa gayo'n ay more incentives tayo at tayo ang kunin na magde-design sa wedding gown ng sikat na artista sa New York." Excited na pahayag ni Nicole."Naku, sana nga." Tanging nasabi ko."H
SA halip na dumiretso sa bahay ay niyaya ko muna si Jordan na mag midnight snack sa isang cafe na malapit sa bahay. Agad naman itong pumayag kaya't hindi ko maiwasan ang mapangiti."Kape lang ang oorderin ko. Busog pa ako eh." Ani Jordan nang nakaupo na kami sa loob."Hmm...okay. Akin, tuna carbonara pa rin." Nakangiting tugon ko. Kapagkuwa'y sinenyasan ko ang waitress na kaagad naman'g lumapit. Ilang minuto lang din ay nai-serve na ang aming order kaya naman sinimulan ko ng kumain at dahan-dahan ko siyang kinausap."Uhm...Jordan, what if nalaman mong may itinatago pala ako sa'yo? Mapapatawad mo kaya ako?"Huminto ito sa pagsimsim ng kape at diretsong tumingin saakin. "Huh? Ba't mo naman naitanong?""Basta, sagutin mo na lang.""Well, depende siguro sa kasalanan." kibit balikat niyang sagot. "Bakit? May itinatago ka ba saakin?""Hmm...what if nalaman mong wala pala akong amnesia?"Isang malalim na buntonghininga ang agad niyang pinakawalan bago ako sinagot. Pagkata
ISANG malusog at guwapo'ng sanggol ang isinilang ko kagabi.Karga ko ito ngayon habang kausap ang doctor na nagpaanak saakin."Sammuel po doktora." Nakangiti'ng sagot ko nang magtanong ang doktora. "That was the name na matagal kong pinag-isipan, once na lalaki ang maging anak ko." Dagdag ko pa."Wow!Very nice name. Ang cute ng baby mo mommy. Kamukhang- kamukha no'ng daddy oh." Nakangiting wika ng doktora at bahagya pang sinulyapan ang natutulog na si Iñigo."Naku, mapagbiro ka talaga doktora. Hin-""Seryoso po ako mommy. Tingnan mo naman'g maigi carbon copy ni sir. Buti na lang tulog si sir, baka parehong-pareho pa pati ang mga mata nila." Dagdag pa ng doktora.Hindi na lang ako kumibo para lumayas na ito sa silid na iyon. Ayokong magising si Iñigo at marinig ang mga pinagsasasabi ng tsismosang doktora na ito. Mabuti na lang at nagpaalam na ito, dahil kung hindi ay baka umandar na naman ang kamalditahan ko.Maya-maya lang ay bumukas ang pintuan ng ward at si Nicole ang iniluwa no'n.
KAMI na lang nina Jordan at Baby Sammuel ang naiwan sa loob ng aking silid. Kaya naman inunahan ko ng magsalita si Jordan.''Oh, nakabalik ka na pala ng Manila." walang buhay na sambit ko.''Yeah. Actually, kakarating ko lang. Dito na ako dumiretso nang malaman kong nanganak ka na pala.'' Seryosong tugon niya."Mmm...kakauwi lang din namin ni baby.''Nakangiting sinulyapan ko pa ang natutulog na si Sammuel.''Mabuti naman at pareho kayong ligtas.''Dagdag pa niya.Nilapitan ito ni Jordan at gaya nga ng mga naunang komento ay hindi ko inaasahan'g gano'n din ang lalabas sa bibig niya.''Samantha, hindi sa iniinsulto kita ah, pero...sorry huh! Carbon copy talaga 'to ni Iñigo. I already saw some pictures of Iñigo no'ng baby pa siya and imposibleng magkamali ako ng tingin sa hitsura ngayon ni baby.'' Seryosong wika ni Jordaan habang patuloy pa rin sa pagtitig sa sanggol.''Ano ka ba? Magulat ka kung ikaw ang kamukha niyan.'' Natatawa na lang na sambit ko.''Uhm...Sam, is it true na si Inigo
One year ago..."HAPPY BIRTHDAY!" Sabay-sabay na sigaw ng mga batang dumalo sa first birthday ni Sammuel.Labis naman ang pasasalamat ko kina Jordan at Nicole pati na rin sa lahat dahil kahit pa'no ay nairaos na ang kaarawan ng anak ko."Baby, say Thank you to Tita Ninang and Tito Ninong." paglalambing ko kay Sammuel na ang tinutukoy ko ay sina Nicole at Jordan."Tenchu." utal na pagbigkas ni Sammuel ng salitang "Thank You". Nabubulol pa ito sa ibang mga salita ngunit may mga pagkakataon naman na matuwid ang kanyang pagbigkas."Ay, ang sweet naman." Papuri rito ni Nicole. Kapagkuwa'y kinarga niya ito. Ngiting-ngiti naman ito matapos siyang kargahin at nagtawanan kami nang bigla itong magpumiglas. Gusto pa 'lang lumipat kay Jordan at doon naman magpapakarga."Uhm...Sam, 'yong ninong Iñigo niyan, hindi mo man lang ba inimbita?" pabulong na tanong saakin ni Nicole."Ah, eh...syempre inimbita ko. Ewan ko do'n at hindi naman dumating." Nakangusong sagot ko."Uy,, .masama ang loob mo at hin
NAKABALIK na kami Iñigo sa bahay ni Jordan. Nakatulog na rin si Sammuel simula pa kanina'ng malagyan siya ng gamot. Kaya naman nagpresinta na rin si Iñigo na siya muna ang magbabantay rito. Nawala na rin ang pamamantal at pamamaga ng nguso niya. Kaya't bumalik na lang ako sa labas upang asikasuhan ang mangilan-ngilan pang bisita na huling dumating.Makalipas ang ilang minuto ay lumabas din si Iñigo.Nilapitan niya ako. "Iniwan ko na si Sammuel. Naroon na ang ama niya. ""Sa-salamat, Iñigo." nauutal na pagpapasalamat ko sa kanya. Bigla tuloy akong inusig ng aking konsensiya matapos niyang banggitin ang salitang "anak". Kung alam lang sana nito na siya ang totoong ama ni Sammuel, paniguradong magkakagulo ang mga buhay namin."Walang anuman, Sam." tipid niyang tugon.Natanaw kong papalapit saamin ang presidente. Kapagkuwa'y nakangiti itong huminto sa may likuran ni Iñigo. "By the way iha, don't tell me na nagkabalikan ulit kayo ni Jordan?" nagulat ako sa biglaang tanong
SABAY kaming nagtungo ni Nicole sa venue kung saan gaganapin ang fifth anniversary ng NYX. Kahit na wala akong escort ay sumama pa rin ako. Ayoko naman kasi'ng may masabi ang boss namin lalo pa't ang laki ng opotunidad na ibinigay nito sa'kin.''On the way na raw si Papi Iñigo.'' Kunot noo akong napatingin kay Nicole matapos kong marinig ang kanyang tinuran.''Really? Inabala mo pa talaga 'yon para lang pumunta rito?'' puno ng iritasyon sa aking tinig.''Frenny huwag ka ng magreklamo.''''Tsk...Nicole, ang iniisip ko lang naman eh, baka isipin niya na bakit hindi si Jordan ang escort ko gayo'ng ito naman ang fiance ko. At saka'yong masasayang niyang oras. We both know na marami siyang responsibilidad sa buhay. Like their company, his daughter and-'''' 'Yon ba talaga ang iniisip mo o sadyang natatakot ka lang na baka pag-um-attend si Iñigo ay may asungot na naman na sisira ng gabi mo?'' Sinamaan ko ito ng tingin ngunit hindi man lang ito nasindak.''Don't worry frenny ka
HATINGGABI na ng matapos ang event. Medyo tinamaan na rin ako sa kaunting alak na nainom ko.Kakaalis lang din nina Nicole at Dylan kaya naman pumayag na rin ako nang magyaya si Iñigo, pauwi.Walang imik na sumakay ako sa kanyang kotse. Muli ko na naman'g naalala ang paghalik niya saakin kanina kaya't nagkunwari akong tulog para lang huwag niya akong kausapin.Napaniwala ko naman ito ngunit nang makarating kami sa tapat ng bahay ay gayo'n na lamang ang pagkagulat ko ng pigilan niya akong bumaba ng kotse.''Ba-bakit?'' naguguluhan'g tanong ko.''How about the kiss that-''''Stop it Iñigo! Kalimutan mo na 'yon. Huwag mo rin'g bigyan ng malisya dahil hindi naman natin sinasadya 'yon!'' giit ko.''What if sabihin kong sinadya ko 'yon, Sam?''''Then, i don't care Iñigo! Basta walang meaning 'yon para saakin.'' Giit kong muli at pagkatapos ay nagmamadali kong tinanggal ang seatbelt.Akmang bababa na ako nang muli siyang magsalita, dahilan upang muli akong matigilan."But you kissed me back