HATINGGABI na ng matapos ang event. Medyo tinamaan na rin ako sa kaunting alak na nainom ko.Kakaalis lang din nina Nicole at Dylan kaya naman pumayag na rin ako nang magyaya si Iñigo, pauwi.Walang imik na sumakay ako sa kanyang kotse. Muli ko na naman'g naalala ang paghalik niya saakin kanina kaya't nagkunwari akong tulog para lang huwag niya akong kausapin.Napaniwala ko naman ito ngunit nang makarating kami sa tapat ng bahay ay gayo'n na lamang ang pagkagulat ko ng pigilan niya akong bumaba ng kotse.''Ba-bakit?'' naguguluhan'g tanong ko.''How about the kiss that-''''Stop it Iñigo! Kalimutan mo na 'yon. Huwag mo rin'g bigyan ng malisya dahil hindi naman natin sinasadya 'yon!'' giit ko.''What if sabihin kong sinadya ko 'yon, Sam?''''Then, i don't care Iñigo! Basta walang meaning 'yon para saakin.'' Giit kong muli at pagkatapos ay nagmamadali kong tinanggal ang seatbelt.Akmang bababa na ako nang muli siyang magsalita, dahilan upang muli akong matigilan."But you kissed me back
NANG sumapit ang kaarawan ni Mr. President ay hindi ko maiwasan'g makaramdam ng kaba. Sa mismong araw din kasi na 'yon ay plano ko ng magtapat sa kanya ng tungkol kay Sammuel. Nakokonsensiya na kasi ako sa kabaitan'g ipinapakita niya saamin'g mag-ina at ayoko rin'g dumating sa puntong masira ng tuluyan ang tiwala niya saakin.Medyo late na kami'ng dumating ng anak ko sa bahay nila. Sinalubong kami ni Iñigo at abot hanggang tainga ang kanyang ngiti pagkakita niya sa presensiya namin."Wow, hindi ko inaasahan'g darating kayo ah." Ani Iñigo na agad kong inirapan."Tsk...hindi ka umaasa kasi nga hindi mo naman kami inimbita." May himig ng pagtatampo sa aking tinig."Sorry na. Sinabi kasi sa'kin ni dad na inimbita ka na niya. Kaya hindi na kita sinabihan ulit."Hindi na ako kumibo. Sa halip ay nagkibit balikat na lamang ako."Nak, say hi to ninong." utos ko kay Sammuel."Hi." Ngumiti pa ito kay Iñigo at nagkukumahog pa para lang kunin siya.Agad naman itong kinuha ni Iñigo. Kaya't sinundan
TILA pinagbagsakan ako ng langit at lupa matapos sumagi sa isip ko ang mga katagang binitawan kanina ni Iñigo. Hindi ko lubos maisip na masyado pa 'lang makitid ang kanyang utak pagdating sa usapin'g pag-ibig at pamilya. Ni-minsan ay hindi man lang pala siya nagkaroon ng ideya kung sino nga ba ang totoong ama ni Sammuel gayo'ng kahit sinong Poncio Pilato ang tumingin ay pare-pareho lamang ang mga sinasabi.''Hoy frenny ayos ka lang ba?''sita sa'kin ni Nicole nang maabutan niya akong tulala sa sala.''Huh? Ah-Oo, ayos lang ako.''''Naku, magsisinungaling ka na naman. Ano na naman ba ang nangyari sa mansiyon ng mga Bartolome?''''Wa-wala.'' muli kong pagsisinungaling.''Wala? Eh bakit mukha ka na naman'g nautangan diyan ng isang milyon?''''Napagod lang ako.''''Okay. Sabi mo eh.'' Nakairap nito'ng sambit bago ako tinalikuran. Ngunit agad ko rin itong tinawag dahil bigla kong naisip na baka sumama na naman ang loob niya kapag naglihim ulit ako.''Uhm...Nicz, sandali!''''Oh?'' pabalang
KANINA pa akong lutang. Ni-hindi ko man lang nga nagawang pansinin ang ibang empleyado na bumati sa'kin sa hallway. Hanggang ngayon kasi ay hindi pa rin maalis sa isip ko ang nangyari kahapon."Frenny oh, magkape ka muna. Kanina ka pang wala sa sarili mo eh. Nagkape ka naman sa bahay pero parang wala pa rin'g epekto." Anang kaibigan ko matapos ilapag sa harap ko ang tinimpla niyang black coffee. Umuusok pa ito at talagang nanghahalimuyak ang aroma. Kaya naman walang pagdadalawang-isip na kinuha ko agad 'yon at ninamnam ko muna ang masarap na amoy."Gaga! Inumin mo, huwag puro langhap lang!" Giit pa nito habang pinagmamasdan ang ginagawa ko sa kape."Hayaan mo na nga muna ako. Ang init pa eh, pa'no ko hihigupin 'yan?" reklamo ko."Tss..kaya nga hot coffee eh." Bubulong-bulong na wika nito. Inirapan niya pa ako bago tuluyan'g bumalik sa kanyang opisina.Maya-maya lang ay bumalik ulit ito."Oh, ano na naman?" pinandilatan ko pa si Nicole ngunit tinawanan niya lamang ako. "Ba't bumalik k
NAPABALIKWAS ako sa higaan dahil sa sunud-sunod na pagtunog ng aking cellphone. Kaya naman nakasimangot na bumaba ako ng kama at agad kong dinampot iyon."He-hello." walang buhay na sambit ko."Good morning iha!"masiglang bati ng nasa kabilang linya.Kaagad na nawala ang antok ko matapos kong marinig ang boses ni Mr. President."Uhm, ikaw pala 'yan tito. Ano po bang maipaglilingkod ko?"bigla ay naging mahinahon na ang pagtatanong ko rito."Iha, tutal naman ay linggo ngayon, maaari ko bang mahiram si Sammuel?""Ah, eh si-sige po." pagsang-ayon ko sa matanda."Salamat iha.""Walang anuman po. Maya-maya po ay dadalhin ko siya diyan, tito.""Sige, maghihintay ako, Sam." Aniya.Kaagad kong pinatay ang tawag ni Mr. President at nagmamadaling pinuntahan ko si Diane."Diane!" tawag ko sa yaya ni Sammuel na kasalukuyan pa 'lang nagpapakain sa anak ko."Ay, ano po 'yon Ate Sam?" Anang dalaga.Nilapitan ko sila at ako na rin ang nagtuloy sa pagpapakain sa anak ko."Pakihanda mo na 'yong mga gam
MATAPOS kong tulungan sa pagluluto si Aling Flor ay tumulong na rin ako sa paghahain.Muntik ko pa nga sana'ng mabitawan ang bandehado'ng may laman na kanin dahil sa labis kong pagkaasiwa sa presensiya ni Iñigo. Hindi ko inaasahan'g naroon na pala ito at prenteng nakaupo na sa hapag."Nervous, huh?" mahinang usal ni Inigo ngunit sapat na iyon para malinaw kong marinig at maintindihan ang kanyang sinabi.Matindi rin pala ang pakiramdam nito. Hindi ko lubos akalain na nahalata niya agad iyon.Hindi ako sumagot. Sa halip ay lihim ko na lang na naikuyom ang aking kamay. Nagmamadali na rin akong bumalik sa kusina para kunin pa ang ibang pagkain.Nang matapos kaming maghain ay nagpresinta na rin akong tawagin sina Ellie at Mr. President.Ngunit bago pa man ako makarating sa silid na kinaroroonan ng mag lolo ay agad ko ng nasalubong si Ellie."Ikaw na naman!" bulalas nito pagkakita saakin."Uhm...Ellie, kakain na." pormal kong alok sa kanya."And why are you here again Miss Samantha?" mata
SA biyahe pa' lang ay tulog na ang anak ko. Kaya naman pagdating sa bahay ay inutusan ko agad si Diane na dalhin sa kuwarto si Sammuel.''Ikaw na muna ang bahala kay Sammuel, huh. May aasikasuhin lang ako.'' habilin ko kay Diane na agad naman'g tumango.''Opo ate.'' Maagap na sagot nito.Muli akong lumabas ng bahay at bumalik ako sa loob ng aking kotse. Naisipan kong puntahan na lang si Francis do'n sa bar na tambayan namin ni Nicole nang sa gayo'n ay may mapagkuwentuhan man lang ako ng sama ng loob na dinadala ko ngayon.Pinaharurot ko ang aking kotse kaya't ilang minuto lang ang lumipas ay narating ko agad ang bar.''Hi Francis!'' napaigtad pa ang malanding bakla matapos ko itong batiin.''Hoy bruha ka! Ginulat mo naman ang beauty ko! Diyos ko, pakiramdam ko ay umalog ang aking dede!'' maarteng wika nito habang nakahawak sa dibdib ang dalawa niyang kamay.''Gaga! Huwag ka nga'ng feelingera diyan!'' saway ko sa kanya na sinabayan ko ng pag-upo sa may counter.''Mag-isa k
PAGDATING ko sa bahay ay si Nicole agad ang sumalubong sa'kin. Kaya animo'y isang imbestigador na naman ito dahil sa sangkaterbang tanong na ibinato agad saakin."Naku, umuwi ka na pala. Oh, akala ko sa mansiyon ng mga Bartolome ka na titira? Eh bakit nandito ka? Pinalayas ka ba nila? Sinaktan ka ba ni Iñigo?" sunud-sunod niyang tanong dahilan upang mas lalo lamang sumakit ang aking ulo."Hoy! Kumalma ka nga! Puwede bang mamahinga muna ako bago ko sagutin ang mga tanong mo?'' puno ng iritasyon sa aking tinig.''Hindi!'' singhal nito sa'kin.''Tsk...'' wala akong nagawa kundi ang umupo na lang sa couch na naroon sa sala at sinimulan ko ang pagkukuwento sa mga nangyari kahapon.''Sorry Nicz!'' Panimula ko dahilan upang tapunan niya ako ng isang nagtatanong na tingin.Lumapit ito at umupo sa tabi ko. Kaya naman muli ko ng itinuloy ang pagsasalita.''Kahapon kasi ay hindi naging maayos ang pakikitungo sa'kin ng mga tao sa mansiyon.'' malungkot na sambit ko.''Huh? Bakit?'' muli