KANINA pa akong lutang. Ni-hindi ko man lang nga nagawang pansinin ang ibang empleyado na bumati sa'kin sa hallway. Hanggang ngayon kasi ay hindi pa rin maalis sa isip ko ang nangyari kahapon."Frenny oh, magkape ka muna. Kanina ka pang wala sa sarili mo eh. Nagkape ka naman sa bahay pero parang wala pa rin'g epekto." Anang kaibigan ko matapos ilapag sa harap ko ang tinimpla niyang black coffee. Umuusok pa ito at talagang nanghahalimuyak ang aroma. Kaya naman walang pagdadalawang-isip na kinuha ko agad 'yon at ninamnam ko muna ang masarap na amoy."Gaga! Inumin mo, huwag puro langhap lang!" Giit pa nito habang pinagmamasdan ang ginagawa ko sa kape."Hayaan mo na nga muna ako. Ang init pa eh, pa'no ko hihigupin 'yan?" reklamo ko."Tss..kaya nga hot coffee eh." Bubulong-bulong na wika nito. Inirapan niya pa ako bago tuluyan'g bumalik sa kanyang opisina.Maya-maya lang ay bumalik ulit ito."Oh, ano na naman?" pinandilatan ko pa si Nicole ngunit tinawanan niya lamang ako. "Ba't bumalik k
NAPABALIKWAS ako sa higaan dahil sa sunud-sunod na pagtunog ng aking cellphone. Kaya naman nakasimangot na bumaba ako ng kama at agad kong dinampot iyon."He-hello." walang buhay na sambit ko."Good morning iha!"masiglang bati ng nasa kabilang linya.Kaagad na nawala ang antok ko matapos kong marinig ang boses ni Mr. President."Uhm, ikaw pala 'yan tito. Ano po bang maipaglilingkod ko?"bigla ay naging mahinahon na ang pagtatanong ko rito."Iha, tutal naman ay linggo ngayon, maaari ko bang mahiram si Sammuel?""Ah, eh si-sige po." pagsang-ayon ko sa matanda."Salamat iha.""Walang anuman po. Maya-maya po ay dadalhin ko siya diyan, tito.""Sige, maghihintay ako, Sam." Aniya.Kaagad kong pinatay ang tawag ni Mr. President at nagmamadaling pinuntahan ko si Diane."Diane!" tawag ko sa yaya ni Sammuel na kasalukuyan pa 'lang nagpapakain sa anak ko."Ay, ano po 'yon Ate Sam?" Anang dalaga.Nilapitan ko sila at ako na rin ang nagtuloy sa pagpapakain sa anak ko."Pakihanda mo na 'yong mga gam
MATAPOS kong tulungan sa pagluluto si Aling Flor ay tumulong na rin ako sa paghahain.Muntik ko pa nga sana'ng mabitawan ang bandehado'ng may laman na kanin dahil sa labis kong pagkaasiwa sa presensiya ni Iñigo. Hindi ko inaasahan'g naroon na pala ito at prenteng nakaupo na sa hapag."Nervous, huh?" mahinang usal ni Inigo ngunit sapat na iyon para malinaw kong marinig at maintindihan ang kanyang sinabi.Matindi rin pala ang pakiramdam nito. Hindi ko lubos akalain na nahalata niya agad iyon.Hindi ako sumagot. Sa halip ay lihim ko na lang na naikuyom ang aking kamay. Nagmamadali na rin akong bumalik sa kusina para kunin pa ang ibang pagkain.Nang matapos kaming maghain ay nagpresinta na rin akong tawagin sina Ellie at Mr. President.Ngunit bago pa man ako makarating sa silid na kinaroroonan ng mag lolo ay agad ko ng nasalubong si Ellie."Ikaw na naman!" bulalas nito pagkakita saakin."Uhm...Ellie, kakain na." pormal kong alok sa kanya."And why are you here again Miss Samantha?" mata
SA biyahe pa' lang ay tulog na ang anak ko. Kaya naman pagdating sa bahay ay inutusan ko agad si Diane na dalhin sa kuwarto si Sammuel.''Ikaw na muna ang bahala kay Sammuel, huh. May aasikasuhin lang ako.'' habilin ko kay Diane na agad naman'g tumango.''Opo ate.'' Maagap na sagot nito.Muli akong lumabas ng bahay at bumalik ako sa loob ng aking kotse. Naisipan kong puntahan na lang si Francis do'n sa bar na tambayan namin ni Nicole nang sa gayo'n ay may mapagkuwentuhan man lang ako ng sama ng loob na dinadala ko ngayon.Pinaharurot ko ang aking kotse kaya't ilang minuto lang ang lumipas ay narating ko agad ang bar.''Hi Francis!'' napaigtad pa ang malanding bakla matapos ko itong batiin.''Hoy bruha ka! Ginulat mo naman ang beauty ko! Diyos ko, pakiramdam ko ay umalog ang aking dede!'' maarteng wika nito habang nakahawak sa dibdib ang dalawa niyang kamay.''Gaga! Huwag ka nga'ng feelingera diyan!'' saway ko sa kanya na sinabayan ko ng pag-upo sa may counter.''Mag-isa k
PAGDATING ko sa bahay ay si Nicole agad ang sumalubong sa'kin. Kaya animo'y isang imbestigador na naman ito dahil sa sangkaterbang tanong na ibinato agad saakin."Naku, umuwi ka na pala. Oh, akala ko sa mansiyon ng mga Bartolome ka na titira? Eh bakit nandito ka? Pinalayas ka ba nila? Sinaktan ka ba ni Iñigo?" sunud-sunod niyang tanong dahilan upang mas lalo lamang sumakit ang aking ulo."Hoy! Kumalma ka nga! Puwede bang mamahinga muna ako bago ko sagutin ang mga tanong mo?'' puno ng iritasyon sa aking tinig.''Hindi!'' singhal nito sa'kin.''Tsk...'' wala akong nagawa kundi ang umupo na lang sa couch na naroon sa sala at sinimulan ko ang pagkukuwento sa mga nangyari kahapon.''Sorry Nicz!'' Panimula ko dahilan upang tapunan niya ako ng isang nagtatanong na tingin.Lumapit ito at umupo sa tabi ko. Kaya naman muli ko ng itinuloy ang pagsasalita.''Kahapon kasi ay hindi naging maayos ang pakikitungo sa'kin ng mga tao sa mansiyon.'' malungkot na sambit ko.''Huh? Bakit?'' muli
NAGULAT ako nang bigla na naman'g sumulpot si Jordan sa office ko habang mag-isa akong kumakain ng pananghalian.''Hi Sam!''''Oh, ikaw pala 'yan Jordan! Nanggugulat ka naman. Bigla-bigla ka na lang sumusulpot eh!'' bahagya ko itong inirapan, dahilan upang panggigilan niya ang aking pisngi.''Kumusta ka Sam?'' tanong nito saakin.''Okay lang naman. Saan ka ba galing at ilang araw kang hindi nagpakita?''''Bakit? Na-miss mo ba ako?'' nakangising wika nito.''Hoy! Hindi no'h! Nagtataka lang ako at hindi ka napapadpad dito.''''Sus, palusot ka pa diyan eh! Okay lang naman na sabihin mong nami-miss mo 'ko eh. Kasi sa totoo lang ay nami-miss na rin kita kaya dinalaw na kita rito.''''Hmm...ang dami mong alam! Bumalik ka na nga lang sa kompanya mo at marami pa akong kailangan'g gawin dito sa opisina.'' Pagtataboy ko sa kanya ngunit hindi man lang ito natinag sa kanyang kinatatayuan.''Ayoko nga! Gusto pa kita'ng makasama eh.''''Jordan! Ano na naman ba 'tong drama mo? Wala ako sa mo
HININTAY ko muna'ng sunduin ni Mr. President ang aking anak bago ako pumasok sa trabaho. Balak ko sana'ng sumama sa kanila ngunit naisip kong baka magkatagpo lang ulit kami ni Iñigo. Ayaw ko muna siya'ng harapin ngayon lalo pa't wala pa akong naiisip na magandang paraan upang masabi sa kanya ang katotohanan tungkol kay Sammuel.Ilang sandali pa'y naroon na ako sa opisina ngunit hindi pa man ako tuluyan'g nakakaupo sa aking swivel chair ay bigla naman'g tumunog ang aking cellphone.Dali-dali ko itong kinuha sa aking bag at nang makita kong si Mr. President ang tumatawag ay agad ko itong sinagot. Subalit gayo'n na lamang ang aking panlulumo matapos kong marinig ang kanyang tinuran.''Sam, nabundol si Sammuel at critical ang lagay niya ngayon!''Hindi ako nakakibo. Animo'y isa akong kandila na nauupos sa aking kinatatayuan. Pakiwari ko'y nagdidilim na ang buong paligid. Hanggang sa tuluyan na nga akong nawala sa aking ulirat at maging ang pagbagsak ko sa sahig ay hindi
LABIS ang aking pagkadismaya matapos kong mapanood ang cctv footage na nakuha ng mga pulis. Kaya naman nanghihina'ng napaupo ako sa isang bakanteng silya na naroon sa gilid.Ang hirap paniwalaan na isang bata lamang ang dahilan ng aksidenteng nangyari sa anak ko. At ang masaklap pa ay si Ellie pala ang gumawa no'n sa kanya. Si Ellie na half sister pa ng anak ko.Hindi ko rin lubos maisip kung ano nga ba ang motibo niya at nagawa niyang bitbitin sa kalsada ang musmos kong anak."Okay ka lang ba Sam?" puno ng pag-aalala sa tinig ni Nicole.Umiling ako at kapagkuwa'y nagwika. "Hinding-hindi ko mapapatawad si Ellie, sa oras na mawala saakin si Sammuel. Ipapakulong ko siya!" galit na galit kong sambit."Pero frenny, hindi mo siya pwedeng ipakulong. Menor de edad siya eh." paglilinaw ng kaibigan ko."Wala akong pakialam Nicz!""Sam, huminahon ka.""Hinahon?" pagak akong natawa. "Paano? Huh? Paano akong magiging mahinahon gayo'ng nasa bingit ng kamatayan ang anak ko?""Sam, mas