Alam niyang isang pagkakamali na sinabi niya ang tungkol sa sitwasyon ng kanyang anak ngunit may karapatan rin si Rheniel na malaman ang tungkol sa anak nito. “Pvtangina!” Narinig niya ang malutong na mura nito. Napaigtad siya ng bigla nitong sinipa ang wall ng deck. Napa Hilamos ito ng kamay sa mukha at muli siyang tinitigan. Halata sa mga mata nito ang kagustuhan na sumbatan siya, Ngunit walang boses na lumabas sa labi nito. Alam niyang naintindihan din siya nito kung bakit niya ito ginawa. Kinuha ni Rheniel ang cellphone at tinawagan si Richard. Vice president niya ito ngunit ito na rin ang ginawa niyang kanang kamay noon pa man dahil kabisado na nito lahat ng gustong ipagawa niya. “Saan ka?” tanong niya sa dominanteng boses. “Nasa bahay ni Suzete Boss, ngunit wala na sila rito.” “Si Gab?” nagsimula ng uminit ang dibdib niya sa iniisip na baka totoo nga ang sinabi ni Brenda. “Wala na rin dito, Boss. Mukhang magulo ang bahay nila. Halatang pinasok—” “Pvtang Ina! Ano ang nang
Bumitaw sa paghawak si Rheniel sa braso ni Brenda. Tumalikod siya at itinuon ang atensyon sa labas ng bintana ng chopper. Mabuti dahil silang dalawa lang ang sakay ng chopper maliban sa piloto nito. Hindi sila maiilang kung hahantong man sila sa malalim na argumento. “Ano ang plano mong gawin?” biglang tanong ni Rheniel habang nakatingin pa rin sa labas.“Hayaan mo na muna akong mag-isa na pumunta at makipagkita kay Tito Esmael.” Nakita ni Brenda ang pagtigas ng kamao ni Rheniel habang nakakuyom ito. Hindi pa rin ito lumilingon sa kanya ngunit alam niyang pinipigilan lang nito ang nararamdaman na kontrahin na naman siya. “Gusto ko lang siguraduhin ang kaligtasan ni Gabrien.” dagdag sa sinabi niya.“Then what?” Binalingan siya na may namumuong luha sa sulok ng mga mata nito. “Sasama ka sa kanya kasama si Gab? Iiwan mo na naman ako?” May bahid ng pait ang boses ni Rheniel habang nakatitig sa babaeng mahal niya.Hindi makasagot si Brenda. Kahit siya hindi rin alam kung ano ang gagawin s
Mabilis na tinawagan ni Rhayan si Rheniel habang nasa biyahe sila papuntang Villa Mercedes.“Fuck, Rheniel, sagutin mo ang phone.” Bakas ng iritasyon at pag-alala ang boses ni Rhayan habang walang tigil sa pag ddial ng numero ni Rheniel.“Kuya,”“Hoh! Sa wakas sinagot mo na rin. Saan ka na ngayon? Nabasa mo ba ang text ko?”“Hindi. Nasa labas na ako ng Villa.” sagot nito.“Tangina, huminto ka, huwag mong ituloy.” malakas ang boses ni Rhayan para lag marinig ni Rheniel.“Huh? Bakit? Kuya nakikita ko na si Brenda, hawak na niya si Gab.” sagot muli nito. Alam ni Rhayan na hindi pa rin nito humihinto ng sasakyan.“Maraming nakabaon na landmine sa paligid ng Villa!”Boom!“Fuck! Rheniel!?” Malakas na mura at pagtawag ang lumabas sa bunganga ni Rhayan ng marinig ang malakas na pagsabog.“Tangina, Kuya sumabog ang SUV na sinasakyan ng mga tauhan ko.”“Pvtangina, Lendon, balansehin mo ang mga tauhan. Hold muna ang biyahe nila. Tangina Rheniel tumuloy ka pa rin ba?” Pinagalitan niya ito matapo
“Bren–Brenda, lumaban ka.” Hawak ni Rheniel ang tiyan niya habang tinatakpan ito ng tela upang mapigilan ang paglabas ng maraming dugo. Ang kabilang kamay naman niya ay pilit inaabot ang kamay ni Brenda. Gusto niyang iparamdam dito na ang pagmamahal niya.“Ma–hal, I’m…so..rry..” Pinilit din ni Brenda na hawakan ang kamay ni Rheniel habang hilam sa luha ang mga mata nito. “Sa…kaling..hin..di..ko..na..magawang ….lu…maban, sana…lumaban…ka..pa..ra sa an..anak natin.”“No, sabay..tayong lalaban..sabay tayong lalaban, mahal. Nangako ka hindi mo na ulit ako iiwan, Brenda kailangan ka namin ng anak mo.” Pilit ni Rheniel na bumangon nang makita na pumikit na ng mga mata si Brenda. “Brenda,” muling tawag niya at gustong tanggalin ang mga nakatali sa katawan niya ngunit agad siyang pinigilan ni Rhayan.“Bro, kapit lang, malapit na tayo sa hospital.” Pinilit ni Rhayan na patatagin ang ang kilos at boses niya upang hindi panghinaan ng loob si Rheniel.Binitawan ni Rheniel ang paghawak sa tiyan ni
SAMANTALANG ISANG ORAS ANG NAKALIPAS, nagising si Rihanna. Nakita niya ang maraming mukha na nakatambad sa kanya. Ang kanyang triplets na sina Zeck, Zeyven at Eignzo, Ang dalawang babae sa quadruplets na sina Dharyne at Dharylle.“Si Rheniel?” Agad siyang bumalikwas ng bangon.“Mom, Nandoon na si Dad, at Dustniel.. Hindi nila pababayaan si Rheniel.” Wika ni Dharylle at niyakap ang ina.“Isa pa yan, ang ama ninyo. Nakakasama siya ng loob. Siya ang unang nakakaalam ng tungkol sa nangyari kay Rheniel ngunit inilihim niya sa akin. Hindi niya ako sinama na pumunta ng ospital.” Humagulgol ng iyak si Rihanna.“Mom, intindihin mo na lang si Dad. Sobrang mahal ka no’n kaya hindi niya muna sinabi sa’yo dahil nakakasama sa kalusugan ninyo.” Paliwanag ni Dharyn.“Mas lalong sumama ang loob ko dahil sa ginawa niya.” Giit ni Rihanna sa mga anak.“Mom, hinimatay nga kayo ng malaman n’yo ang nangyari kay Rheniel di ba? Kaya may dahilan din si Dad, kung bakit hindi niya sinabi.” Pinahid ni Dharyll an
Dapat kanina pa siya dumiretso sa Tipoca City upang personal na makipaghiwalay rito, ngunit dahil sa nangyari kay Rheniel at sa kanyang ina, naisip niyang set aside muna ang sariling problema. At para na rin bigyan ng space ang problema nila ni Seidon. Nakahanda na siyang hiwalayan ito at ilihim ang kanyang pagbubuntis. Umangat siya ng mukha ng marinig ang magkasunod na katok sa window glass ng sasakyan niya. “What?” iritado niyang tanong ng mabuksan na niya ito. “Ma’am, tumatawag po si Sir Seidon.” Pinakita nito sa kanya ang cellphone at agad naman niyang nakita ang caller name. “Ikaw na ang bahala dumiskarte. Basta huwag na huwag mong sabihin sa kanya kung saan ako nakatira, kung saan ako ngayon o kung saan ako pumupunta. Clarix?” Nakita niyang napakamot ng batok ang personal bodyguard niya na in-assign ng kanyang Kuya Rhayan upang magbantay sa kanya. “Bakit po ba ayaw n’yong sagutin Ma’am?” Parang iiyak ang mukha nito. “Mamaya sa akin naman magagalit si Sir Seidon.” Galit niyan
“What do you mean?” Nagpanggap siyang hindi alam ang pinagsasabi nito. Nakita niya ang pagguhit ng galit sa mukha ni Seidon ngunit binalewala niya iyon. “Still asking, huh? Are you trying to hide my son from me?” Hinawakan nito ang braso niya habang tinitingnan siya nito na para bang magnanakaw siya. Agad niyang tinabig ang kamay nito. Pakialam ba nito sa anak niya? At saan naman nito nalaman na lalaki ang anak nila? The heck..she’s only five weeks pregnant at hindi pa na reveal ang gender ng anak niya. Masyadong assuming ang lalaking ‘to. “Still pretending?” Mapang-uyam na tanong nito. “So what? Tapos na sa atin ang lahat.” Mahina ngunit madiin niyang pagkakasabi. Nakita niya ang pagdilim ng mukha nito dahil sa sinabi niya. Ramdam niya ang pagpipigil nito ng galit na saktan siya. Ewan ba niya kung sadyang nanlalabo lang ang mga mata niya kaya ang tingin niya sa mga mata nito parang nanlalabo na rin dahil sa pagpigil nito. Hinawakan nito ang dalawang balikat niya at pinagdikit an
Hindi makapaniwala ang mga mata ni Dharylle habang nakatingin ngayon sa Kuya niya. Magkasunod siyang umiling. “Kuya, ayokong magpakasal sa kanya. Sinampal niya ako, at hindi ko matatanggap ‘yun. Sabihin na natin may pagkakamali din ako, pero hindi iyon sapat na dahilan upang saktan niya ako!” Nagsimula na siyang maglabas ng kanyang sama ng loob. Iyon lang ang hinintay ni Rhayan upang umamin ang kapatid niya. Kinailangan pa niyang daanin ito sa pananakot para lang umamin ng saloobin nito. Wala naman talaga siyang balak na ipakasal ang lalaking ‘yun sa kapatid niya. Gusto niyang malaman kung ano ang puno’t-dulo kung bakit biglang ayaw nito sa lalaki. Sa pagkakaalam niya mula kay Ciela, si Seidon ang the only Heir ng Albrecht Hotels & Retail Chains sa buong Europe. Katunayan halos lahat ng mga branded clothes na sinusuot nila ay nanggaling sa mga giant malls na pagmamay-ari nito. Ngunit nagkaroon ng brain cancer si Seidon at the age of Twenty one bago pa man ipasa sa mga kamay nito ang