Tumakbo ako papalapit kay Dad at niyakap siya. Kahit naman kasi sabihin na malayo ang loob ko sa kanila, hindi ko maikakaila na magulang ko pa rin sa kanila.“Dad, what happened?” Tanong ko. ‘Di ba galing sila sa Tagaytay? So bakit ang sabi ni Mommy ay may iba siya?“Come, it’s cold here.” Inakbayan ako ni Daddy at nilingon si Hiro. “Hiro, pumasok na muna tayo.”“Susunod ako sir Robert,” nanlalaki ang mata ko habang nakatingin sa kanila. Magkakilala sila? Nang magtama ang paningin namin ni Hiro, nakita kong ngumiti siya sa‘kin. Okay, what’s the meaning of this?“Okay,” sabi nito at inakay ako ni Dad papasok sa loob ng hotel. “Dad,” tawag ko sa kaniya.“I know,” sabi niya kaya tumahimik ako. Mukhang alam na niya ang sasabihin ko.Pag pasok namin sa loob ng bahay ay agad kong nilibot ito ng tingin. Maganda naman at comfy. Kumuha si Dad ng tubig at binigay sa'kin."Dad, anong nangyari?" Nag-aalala kong tanong sa kaniya. Umupo siya sa tabi ko at kinuha ang photo album na nasa mesa. Nagtat
When Dad started to talk, I’m all ears for me not to miss even the single detail of whaever he says. Unang kwinento ni Dad ang tungkol sa kanila ng best friend niya na si Andrea. Nasaktan ako sa mga nalaman ko ngayon but hindi yung malala. I think, dahil din yun sa lumaki ako na hindi close kay Mommy.“I feel in love with her. Sabay naming plinano ang kinabukasan. When you came, Andrea was happiest woman I’ve ever seen. Excited siyang makita ka. Excited siyang makausap ka at lahat lahat.” Hindi ko alam but biglang may kung anong init sa loob ko sa sinabi ni Dad. Nakuha nito ang attention ko.“Walang araw no’n na hindi ka niya kinakantahan ng lullaby o binabasahan ng storybook. Halos hindi na nga niya ako pinapansin dati dahil nakatuon ang attention niya sa ‘yo.” Bahagyang natawa si Dad habang inaalala ang mga nakaraan nila ni Andrea.“For nine months, wala siyang ibang ginawa kung hindi ang sabihan ako sa mga plano niya sa ‘yo. Cassandra, you are the center of her life.” Sabi ni Dad
We’re here in the Andrea’s grave. I am not surprised the Hiro knew this since he has lots of connection so we’re able to find this place. I’m not sure but I think Dad visit her grave since there’s a dead boquet in it.I cleaned her grave and Hiro help me to light the candle. I touch my belly and smiled. It’s my first time to visit my mother’s grave and it took me years to know about her. I visited her with the person who made me feel secure eveytime I have my breakdowns and of course with our unborn child.It feels so weird to call someone Mom who I haven’t seen even once. But my heart utter a word that made me speak. “Mom,” and I don’t know but, from the moment I called her that, the breeze of wind touched my skin.Tears started to fall from my eyes. “I’m sorry, I’m late.” Hiro hold my hand, tightly. It’s like telling me that he’s here to support me without uttering words.We sat down on the ground after Liro placed a piece of cloth in it. I introduced Hiro to her and I started to ta
The next morning, we visited Lihiro in the hospital. Like what Hiro said, it’s nothing that serious. It was just a simple injury. In fact, when we arrived here, the son of the devil was hitting the nurse who checked his wounds.“Don’t look at me like that future sister in law. Can’t you see I’m hurt?” Agad ko siyang sinapak kaya agad siyang umaray. Agad siyang nagsumbong kay Aunt Lhera pero hindi siya pinansin ng mama niya.“Mom, Cassandra is bullying me!”Hiro approached me and kissed me on the nape then he whispered, “Go love, bully him more.” And I think Lihiro heard it because he stared his brother like it is the meanest sibling he have.“You’re not my brother anymore. From now on, I cut my ties with you. I’m the real son of Mom and Dad and you’re just an adoptive.” Lihiro exclaimed!“Tumigil ka nga Lihiro. Naalibadbaran ako sa pagmumukha mo. Ikaw na nga yung naaksidente pero maloko ka pa rin.” He pouted and looked at his brother. Bumulong siya dito but wari ko ay nagsumbong na na
Nasa hacienda Seya kami at pagmamay-ari ito ng isa sa mayamang negosyante sa Asia. Hindi ko kilala kung sino ito dahil hindi pa ito bumibisita mula nang mapunta ako dito. But Samantha told me na gwapo raw ito at mabait.Hindi kami farmers sa hacienda pero naglilinis kami sa bahay nila at malaki ang pasahod enough na para supplyan ang pangangailangan namin sa araw-araw. Kasama namin si Atlas at Eve na nilalagay namin sa crib. Maliban sa ‘min dalawa ni Samantha, may dalawa din kagaya namin na nagtatrabaho sa loob ng mansion. Actually, kung titignan, para silang galing sa isang marangyang pamilya kagaya ko.Mababait sila at tinutulungan kami ni Sam na bantayan ang mga anak namin. Si Atlas ay 3 years old na habang si Eve ay mag iisang taon pa lang. Si Shia at Gege ang dalawang tanong naging kaibigan ko na rin.Kasama ko si Samantha na nagwawalis sa labas habang nasa crib si Eve at natutulog tapus si Atlas naman ay naglalaro ng bola. Atlas is so handsome. Hindi naman kataka-taka dahil maga
“Happy birthday!!” Sabay-sabay na bati namin kay Tay Dancio. Pumalakpak ang lahat at ginaya iyon ni Eve at Atlas kaya natawa ang narito sa loob ng bahay.“Nay Rilang, baka po mapagod kayo.” Nag-aalala kong sabi sa kaniya dahil siya ang may hawak kay Eve ngayon habang nasa kay Tay Dancio naman si Atlas.“Ayos lang Andrea. Ang totoo niyan ay natutuwa nga ako dito sa anak mo.” Pinaggigilan ni Nay Rilang si Eve at tumawa naman itong anak ko. “Kumain ka na muna. Kami na muna bahala ni Tay Dancio sa mga bata.” Ani nito.Pumunta ako kina Sam na ngayon ay nagkikwentuhan kasama ni Shia at Gege. Kanina pa kami dito sa bahay ni Tay Dancio. Maraming mga tao dahil invited iyong mga farmers na nagtatrabaho sa Hacienda Seya.“Oh, saan ka galing?” Tanong ni Samantha ng makabalik ako sa pwesto niya.“Kay Nay Rilang, tinitignan ko si Eve.” Sabi ko sa kaniya. Nakipagkwintuhan ako kina Gege na panay sabi sa mga nakaraang mga nobyo niya. Natatawa kami kung anong ginawa niya sa unang boyfriend na mahilig m
Pagdating namin sa Hacienda Seya ay agad na naglulumikot si Eve bago pa kami bumaba. Gustong pumunta kay Hiro at mukhang napansin iyon ni Hiro dahil agad siyang lumapit at kinuha si Eve.Tahimik lang ako na nakasunod sa kanila habang papasok siya sa bahay ni Luca na hindi pa dumadating ngayon. Naghagikgikan ang dalawa sa unahan. Kahit yung anak ko ay tumatawa habang kinakausap ng papa niya na para bang nagkakaintindihan sila. Napalabi ako na makitang ganoon na sila ka close.Nalulungkot pa rin ako na hindi niya ‘ko maalala kanina. In fact, halos maluha na ako sa paraan kung paano niya ko kausapin. Nabahala ako na malamang na coma siya. Natakot akong hindi niya ko matandaan. Pero sa kabila ng lahat ng iyon, nangibabaw pa rin ang pangungulila ko sa kaniya dahil kahit malayo kami sa isa’t-isa, hindi naman siya nawala sa sistema ko.“Pwede ko bang kunin ang anak ko?” Kagat labing tanong ko sa kaniya nang makitang papasok kami sa bahay ni Luca.Tumingin siya sakin at nakitang umawang ang l
Mag gagabi na at nasa labas pa rin kami ni Eve. Nagsiuwian na ang ibang mga bisita at hindi ko pa rin maihakbang ang mga paa ko papunta sa loob ng bahay. Hinihintay ko na dumating si Hiro. Ibinaba ko si Eve at nagsimula na namang siyang maglakad pa unti-unti sa harapan. Nakasunod lang ako sa kaniya at nakabantay kung sakaling ma out balance siya. Natutuwa akong tignan siya na mukhang alam niya talaga kung saan siya pupunta. Hinahayaan ko lang si Eve na maglakad at nakasunod lang ako sa kaniya. Humihinto siya minsan at lilingunin ako at pag nakitang nakasunod ako sa kaniya ay maglalakad na naman siya. Hindi ko na namamalayan na napapalayo na kami sa bahay. Sa di kalayuan ay nagulat ako nang maaninag ang mukha ng lalaking hinihintay ko. Napasinghap ako nang makita si Hiro na nakapamulsa at tila ay naghihintay samin. Nang makita siya ni Eve ay agad itong humagikgik at naglakad papalapit sa papa niya. Naglakad si Hiro papalapit sa’min. Agad niyang binuhat si Eve at hinalikan sa pisngi.