Estella's POV:
Bago pa man makalabas ng pintuan ay natanaw niya ang pagbaba ng isang lalaki mula sa driver's seat ng sasakyan. He's a beautiful man in his middle thirty wearing a blue denim jeans, white t-shirt and a pair of cool white sneakers. He looks so fresh in his faded undercut hair style. His aura seems so powerful.
Naramdaman niya ang pagbilis ng tibok ng kanyang puso. Nakita na niya ang lalaking ito. Tama! Siya 'yung nabangga niya sa may elevator at sa Pasalubong Center three months ago. Pero ano ang ginagawa niya rito? Kinakabahan man ay naglakas loob siyang lumabas upang masagot ang mga tanong niya.
George's POV:
Sinuyod ng kanyang paningin ang bahay na kinaroroonan umano ng kapatid. Isa itong bungalow type of house. Shade ng blue ang pintura ng wall nito at at mas dark na blue naman ang bubong. Napapalibutan ito ng bakod na kawayan. Sa loob at kaliwang bahagi ng bakuran ay may dalawang puno ng mangga na may nakabitin na duyan. Maraming ornamental plants ang nakatanim sa harapang bahagi ng bahay na halatang alagang-alaga. Pagkatapos ng ginagawa niyang obserbasyon ay nagpasya na siyang bumaba ng sasakyan.
"I’m George Del Castillo and I am looking for my sister, Elizabeth. Where is she?" Mahinahon niyang kausap sa babaeng lumabas mula sa bahay. Sa tingin niya ay hindi nagkakalayo ang edad nito at ni Elizabeth. Marahil ay kapamilya ito ng lalaking sinamahan ng kapatid.
"N-Nasa loob ho..." Kinakabahang sagot nito.
"Roxanne..." tawag ng isa pang babae sa kausap niya. Napadako ang tingin niya rito. The woman standing across him, isn’t she the clumsy fellow he met three months ago? Kung hindi siya nagkakamali ay nasa late twenties na nito. Maliit ngunit matangos ang ilong na bumagay sa hugis pusong mukha nito. Her eyebrows are perfectly trimmed paired with deep, beautiful black eyes...it's blackness reflects a strong woman, though they manifest innocence in her.
His gaze dropped to her bow-shaped lips. Mapupula ito at mukhang malambot at masarap halikan. He went back to his senses ng magsalitang muli ang babae.
"Si Elizabeth ang hinahanap ninyo, tama ba ako?" Tanong nito.
"That's right. I'm her brother, and what are you to the kid who impregnated her?" Bigla niyang naalala na narito siya para sa buntis niyang kapatid. Bumangon ang inis sa dibdib niya ng maalala ang sitwasyon nito. He did not realized that he already outspoken his thought, "Masyado pang bata ang kapatid ko para mabuntis." Nagtatagis ang mga ngiping sabi niya.
Mukhang hindi nagustuhan ng babae ang sinabi niya at tumalim ang tingin nito sa kanya. Naningkit ang kanina'y nangungusap nitong mga mata, "Well Mister, bata rin lang ang kapatid ko."
"Yeah, that's right. That's precisely the reason why I am here to fetch my sister. Now, where is she?" He said in a cold tone.
"Fetch her? Pag-uulit nito sa sinabi niya.
"You heard it right. Huwag na natin pang pahabain ang usapang ito. Let her out so that we can travel back home." Gusto na niyang kunin ang kapatid at nang huwag ng mag-alala ang ama.
Mula sa pintuan ay lumabas ang isang may edad na babae.
"Ako ang nanay ni Troy. Ang boyfriend ng kapatid mo. Siguro ay mas mabuti sa loob tayo mag-usap." Hindi niya alam kung pakiusap ba iyon o utos. Gayunpaman ay sumunod na lang siya upang hindi makagawa ng iskandalo gayong nagsisimula na ring makiusyuso ang ilang kapitbahay.
***
Nakaupo siya ngayon sa pang-isahang kawayang upuan na nakaharap sa may pinto. Sa harap niya ay si Aling Lourdes, samantalang magkatabi naman sa mahabang upuan sina Troy at Elizabeth habang ang ate ni Troy ay nakatayo at patagilid na nakasandal sa kanang hamba ng pintuan. Nakaharap ito sa kanila habang nakahalukipkip at seryoso ang mukhang nakatingin sa kanila. Marahil kung hindi siya isang George Del Castillo ay na-intimidate na siya sa aura nito. She's wearing a dolphin shorts and a fitted blouse kaya kitang-kita niya ang flawless at perfectly shaped legs nito. Maging ang maliit nitong baywang at malusog na dibdib ay halata sa suot nito. She's maybe about five feet and four inches tall according to his estimate. Her black, straight and shoulder length hair just made her look even gorgeous. Looking at her is making his system a bit strange. There is something in this woman that made him uneasy. It's as if he wanna pull her and have her in his arm...and feel her body against him. "Shit!" He scolded himself. Bumalik lang sa tamang huwisyo ang isip niya nang marining ang tinig ni Aling Lourdes.
"Iho, nais kong pag-usapan natin ito nang maayos. Batid nating pareho ang sitwasyon ng mga bata." Pagsisimula ng matanda. "Pareho pa silang wala sa tamang gulang. Dise-otso anyos na ang aking si Troy ngunit nag-aaral pa siya. Si Elizabeth naman ay dise-siyete lang. Ngunit nandiyan na iyan. Magalit man tayo ay wala rin itong maidudulot na maganda."
Napabuntong-hininga siya sa sinabi ng matanda. Sa isang banda ay tama ito. Naisip rin niyang hindi rin naman mabubuntis ang kapatid kung hindi nito gusto. So, there's no reason to act so rude in front of this family. Tinapunan niya ng tingin ang kapatid. Nakayuko lang ang ulo nito habang magkahawak kamay ni Troy. "Elizabeth, what are you gonna say?" Nag-angat ito ng tingin at nagsimulang bumuka ang bibig para magsalita.
"Stop," pigil niya rito. "Don't explain to me. Dad is waiting for you back home. Sa kanya ka na lang magpaliwanag. As for me, I was just worried since you were not answering all our calls. But, seeing you fine...I guess I don't need to be so upset anymore. Besides, I don't want you to get stress at baka mapano pa ang pamangkin ko." He smiled at her and said. "Come here little girl." Iniunat niya ang mga braso para palapitin ang nakababatang kapatid. Nangingilid ang mga luha nitong tumayo at lumapit sa kanya. Niyakap niya ito at buong pagmamahal na sinabing, "I love you Elizabeth dear. Don't make kuya worry again." Hinalikan niya ang buhok nito.
Estella's POV:
Naiirita na siya sa George Del Castillo na 'to. He seems to be eye-raping her. Kasalanan din naman niya. Dahil sa sobrang pagmamadali ay hindi na niya nagawang magbihis ng disenteng damit. Mas lalo siyang nainis ng mapansing napadako na ang tingin nito sa dibdib niya. "Pervert", sigaw ng isip niya.
Mabuti na lang at madali naman pala itong kausap. Natuwa siya ng marining at makita ang pagmamahal nito sa kapatid. Napangiti siya ngunit agad ding nawala iyon ng makitang sa kanya na naman ito nakatingin. Gusto na niya itong pandilatan ngunit parang lumundag ang puso niya ng ngitian siya nito. He even winked and it made her blush.
His eyes were still on her while hugging his sister and said "I promised Dad na iuuwi ko si Elizabeth. Siguro naman ay okay lang na isama ko muna siya." Pagpapaalam nito. Hindi siya sigurado kung siya ba ang kausap nito. Kapagdaka'y lumipat ang tingin nito kay Aling Lourdes.
"Sasama ako," ani Troy.
Tinapunan nito ng tingin si Troy. "Mas maiging huwag na muna. We will let our father know about Elizabeth's pregnancy, first."
"P-Pero..."naputol ang sasabihin ni Troy nang magsalita itong muli.
"Don't worry Troy. Hindi ko ilalayo sa'yo ang kapatid ko. And for sure, hindi rin gugustuhin ni Dad na lumaking walang ama ang kanyang apo." Paninigurado nito. "...and I guess, I have reasons for coming back here." dugtong nito.
"What reasons kuya? maang namang tanong ng nakababatang kapatid nito.
Ngumisi ito at makahulugan ang tinging ipinukol sa kanya.
Two weeks later...Bumalik na si Elizabeth sa Maynila kasama ng kuya nito. Si Troy naman ay bumalik na rin sa eskwela. Nangako si George na ibabalik ang kapatid kapag naayos na ang lahat. Ayaw nitong biglain ang ama kaya humingi ng panahon para masabi rito ang tungkol sa kapatid. Nalaman niya na tanging ang daddy na lang ng mga ito ang nabubuhay.Katulad ng dati, laging minomonitor ng ina ang dalawang kapatid. Sa katunayan ay mas naging mahigpit pa ito, lalo na kay Roxanne. Hindi na nito nais na maulit sa huli ang nangyari kay Troy. Mas lalo itong n
Araw ng Linggo...Maaga silang bumangon. Nakaugalian na nilang magsimba bawat Linggo kasama ang buong pamilya. Ngayon, nadagdagan na ang miyembro ng pamilya nila. Sa mga susunod na buwan ay isisilang na rin ni Elizabeth ang unang pamangkin niya. Natutuwa siya sa isiping ito. Masiyado pang maaga para maexcite dahil tatlong buwan pa lang naman ang tiyan nito ngunit hindi niya na mahintay ang pagdating nito."Handa na ba kayo? Tanong niya sa mga kapatid pagkalabas ng silid. Sabay-sabay sila lagi sa pagpunta sa simbahan."Oo ate, kanina ka pa nga namin hinihintay eh," sagot ni Roxanne."O siya tayo na." Wika niya sabay pulot sa sling bag. "Ang inay?" Hinanap ng kanyang paningin ang ina."Nasa labas na, kausap si Aling Teresa." Sagot nito. Ang magkasintahang Troy at Elizabeth naman ay nagpatiuna nang lumabas matapos magpaalam sa kanya."Ganoon ba? O siya, sige tayo na." Lumingon siya sa kusina at may hinahanap ang mga mata niya.Tumikhim s
Mabilis na lumipas ang mga araw. Nasa ika-walong buwan na ng pagbubuntis ni Elizabeth ngayon. Ipinagpatuloy nito ang pag-aaral sa Maynila at si Troy naman ay ganoon din dito sa probinsiya. Hindi nawalan ng komunikasyon ang mga ito at dalawang beses din sa isang buwan kung lumuwas ang kapatid roon. Hindi naging problema iyon sapagkat hindi nagkulang sa suporta ang pamilya ni Elizabeth. Bagay na ipinagpapasalamat nila. Dahil Christmas break ay naisipan ng mga ito na doon na muna sa Maynila mamalagi hanggang sa makapanganak ito. Ito ang unang pasko na hindi sila magkakasama. Malungkot si Aling Lourdes dahil wala ang bunso nito ngunit nauunawaan naman nito na may obligasyon na ang anak. At isa pa ay excited na rin itong makita ang unang apo. Siya naman ay patuloy sa mga school reports. Ganito kasi ang maging isang guro. Kahit bakasyon ay may mga reports na kailangang isumiti, kahit dis oras na ng gabi ay nakakatanggap siya ng request mula sa school head na madalas ay to
Estella's POV: Pagkatapos nitong patayin ang tawag ay saglit na nablangko ang isip niya. Tinawag siya nitong 'My Estella'?Hindi niya maintindihan ang nararamdaman ngayon. Parang gusto niyang kiligin na parang gustong kabahan. Liban sa insidente sa elevator at Pasalubong Center ay limang buwan pa lang simulang makilala niya ito, iyon 'yung araw na pumanta ito sa kanila para kunin si Elizabeth. Pangalawang beses naman niyang nakita ito noong inihatid nito ang mga gamit ng huli. At sa pagkakataong iyon ay nagtagal ito ng tatlong araw sa kanila kung saan nakakasabay niya ito sa almusal, tanghalian at hapunan ngunit hindi sila kailan man nag-uusap dahil lagi niya itong iniiwasan.
Christmas day...Ipinagdiriwang ng lahat ang kapaskuhan. Maraming bata ang masayang nagbabahay-bahay upang manghingi ng pamasko. May mga kabahayan rin na nag-vivideoke. Sa bahay naman nila ay may iilang mga inaanak, maging ang mga pamangkin sa pinsan ang naroon. Si Nanay Lourdes ay abala sa pakikipag-usap kay Troy sa cellphone. Si Roxanne naman ay nakikipagkwentuhan sa mga pinsang kasing-edad nito. Matapos niyang ipamigay sa mga inaanak ang mga inihandang regalo ay agad namang nagpasalamat ang mga ito sa kanya."Maraming salamat po ninang!" Ang sabi
Since the day that they have kissed ay madalas na tumawag si George. Enero na ngayon at kabuwanan na ni Elizabeth kaya lumuwas ng Maynila ang nanay niya para maasikaso ang manugang."O Estella mag-iingat ka dito ha? Huwag mong kakalimutang i-lock ang mga pinto bago matulog." Bilin nito sa kanya."Ang inay naman ginawa akong bata." Nakatawang sabi niya."Aba natural, nag-iisa ka lang dito. Sabado at Linggo ka lang masasamahan dito nitong si Roxanne." May pag-aalalang sagot nito."Nay, big girl na 'yang si Ate. May jowa na nga eh," biro naman ng kapatid niya."Anong jowa ang pinagsasabi mo diyan Roxanne?" Saway niya rito."Asus nagmaang-maangan pa 'tong future Mrs. Del Castillo na ito." Nang-iinis na turan nito sabay kiliti pa sa tagiliran niya.Agad siyang pinamulahan ng mukha at hinampas ito ng magazine na agad niyang napulot sa mesa. "Tumigil ka riyan ha!" Singhal niya rito."Sus ang pikon naman nitong---" mang-aasar pa sana i
Sa isang bench sa ilalim ng mayabong na punong mangga niya naisipang umupo. "Ang hirap naman nito," Nahilot niya nang bahagya ang sentido sabay tiklop sa notebook. Kanina pa niya sinusubukang i-solve ang assignment nila sa physics. Parang ang dali lang naman nito kapag idini-discuss ng professor nila, pero bakit ngayon parang nagrambolonan na yata ang isip niya. Hinihintay niya si Odette dahil magaling ito pagdating sa numbers, kaya lang ay wala pa rin ito. "Focus Estella, ilang minuto na lang ipapasa mo na 'to. Nakalimutan niya kasi itong sagutan kagabi. Sinubukan niya ulit ngunit ewan at parang walang pumapasok sa isip niya kaya sumuko na siya. Mabuti sana kung grammar ito, baka natapos niya kaagad. Ititiklop na sana niya ito nang may nagsalita sa likuran niya."Just follow the formula and you'll get the correct answer," anito.Lumingon siya para tingnan kung sino ang nagsalita. "Sino ba 'to?" tanong niya sa isip."Here, let me h
"So bumalik siya ngayon para tuparin iyong sinabi niya?" Nanlalaki ang mga matang tanong ni Roxanne."S-Siguro," nauutal niyang sagot."Paano si Kuya George?" Pang-uusisa nito sa kanya. Hindi niya inaasahan ang tanong na iyon ng kapatid. Nanahimik na lang siya at naupo dahil hindi rin naman niya alam ang isasagot. Kung tutuusin ay wala siyang dapat na ikabahala dahil hindi naman niya naging nobyo si Simon."Ate, mahal mo ba si Kuya George?" Nagtatanong ang mga mata ni Roxanne ng tingnan niya."H-Ha?" naguguluhan niyang tanong.Napailing ito, pagkuwa'y nagsalita, "Dapat ngayon pa lang na hindi pa nagpapakita sa'yo 'yang Simon na 'yan ay magdesisyon ka na. Mamili ka na kung siya ba na matagal nang wala, o si Kuya George na kararating lang." Payo nito sa kanya. Parang matured na ito kung magsalita ngayon.Napabuntong-hininga siya. Pumikit siya at isinandal ang likod sa upuan. "Hindi naman naging kami ni Simon." Sabi niya."Hindi naging k