Chapter 22

Chapter 22

Dumating ang araw ng kaarawan ni Irish. It was her 18th birthday to be exact and finally she's not longer a teen. Sabado ngayon kaya wala kaming pasok. 

Kakagising ko pa lang at akmang babangon na sa kama nang tumunog ang cellphone ko. Inabot ko 'yun sa bed side table at tinignan kung sino ang caller.

Irish is calling...

I sighed. What it is again?

"Hello?" sabi ko nang sagutin ko ang tawag.

"Don't forget later, okay? Don't be late, Trixie!" 

Napabuga ako ng hangin sa kawalan at hindi napigilan ang matawa sa reaksyon niya. Bakas kasi sa boses niya ang saya kaya talagang nakakahawa lang sa pandinig.

"Oo na po, pupunta po ako mamaya," I said while chuckling.

"Nah! Just making sure baka kasi hindi ka sumipot. Sige ka FO na talaga tayo kapag hindi kita nakita mamaya," 

"Weh? Kaya mong gawin 'yun?" hamon ko. Hindi naman siya agad nakasagot kaya humagalpak ako sa pagtawa. "Oh, Irish you can't do