Chapter 36

When I was still a kid, I only have one dream. And that was to be able to give back my parents’ sacrifices. Gusto ko lang na masuklian sila sa mga nagawa nila para sa akin.

Pero nang mawala si papa, nakita ko kung gaano nahirapan si mama para itaguyod ako. Kaya mas lalong nabuo sa isip ko na kailangan kong mag-aral nang mabuti para masuklian ang paghihirap niya.

Nag-aral ako nang mabuti. Pinagsabay ko ang trabaho at pag-aaral. May mga araw na halos sumuko na ako pero sa tuwing nakikita ko si mama, nagkakaroon ulit ako ng lakas. Nagagawa kong lampasan ang lahat ng pagsubok.

At nang dumating sa buhay ko si Arc, mas nagkaroon ng tibay ang puso ko. Para bang nagkaroon ako ng isa pang kakampi. Iyong taong hindi ako tatalikuran kahit kailan. Na kahit talikuran ako ng buong mundo, alam kong nandyan lang siya sa tabi ko. Hahawakan niya ang kamay ko at sasabayan akong maglakad sa madilim na daan.

Oo, hindi gaanong maganda ang simula naming dalawa. Init ng katawan ang nagtulak sa amin para ma