Chapter 13

Farrel Juancho

“Hey. You okay?”

Tanong ko kay Bea dahil pansin kong kanina pa siya hindi umiimik. We were okay earlier, I thought that she’s comfortable talking with me but why does she’s acting like this now?

Parang wala naman siyang narinig dahil hindi niya man lang ako tinapunan ng tingin. She’s more focused to the two kids. What on earth is happening to her?

“Anak, ayos ka lang? Kung pagod ka pwede ka nang mauna sa loob. Ako na lang dito.”

Narinig kong wika ni Tita kay Bea. Pasimple akong tumingin sa gawi nito at nakita kong pilit itong ngumiti sa kaniyang ina.

“A-ayos lang po ako, Ma. Grabe po kasi ang init, ang banas gumalaw.”

“Sigurado ka ha? Pwede naman na kayong pumasok na apat, kaya ko naman na ito.”

“Hindi, Ma. Ayos na po.”

Sa huli hindi na rin napilit ni Tita ang anak. Kaya sa buong durasyon ng pagtitinda ay hindi ako nakakuha rito ng kahit na anong klase ng pansin. I’m getting pissed