Chapter 3

Makalipas ang tatlong araw ay kahit anino ng papa ni Camilla ay hindi niya nakita. Hindi ito umuwi sa bahay nila. Hinanap niya ito ngunit wala talaga. Hindi pa rin niya mahanap-hanap ito. Tatlong araw na rin siyang hindi pumapasok sa trabaho niya. Baka sisantihin na siya nito. Hindi rin siya makatulog sa gabi kakaisip ng problemang 'yon.

Expected na niya na babalik muli si Hector sa bahay nila. Wala siyang ibang masasabi dito kundi ang hindi talaga niya alam ang kinaroroonan ng papa niya kung nasaan man nga ito. Maaga siyang kumain ng breakfast. Kaunti lang ang kinain niya. Kahit ang pagkain niya ay naaapektuhan na rin.

Pasado alas otso ng umaga nang marinig niya na may humintong sasakyan sa tapat ng bahay nila. Kaagad naman siyang lumabas ng bahay nila para tingnan kung si Hector na 'yon. Hindi nga siya nagkamali sa inaasahan niya. Si Hector nga 'yon. Bumaba ito sa loob ng mamahaling kotse na sinasakyan nito. Nakasuot ito ng shades kahit hindi pa naman masakit sa mga mata ang sikat ng araw. Guwapo talaga ang binatang si Hector. Hindi lang ito guwapo, eh, napakaperpekto ng katawan nito kaya hot itong tingnan. Maglalaway ka talaga kapag nakita mo ito sa personal lalo na kung maghubad pa ito ng kanyang suot na damit.

Pinapasok kaagad niya ito sa loob ng bahay nila. May mga taong nakikiusyoso sa labas ng bahay nila. Ayaw naman niya na pag-usapan pa siya lalo kaya mabuti na doon sila mag-usap sa loob ng bahay.

''Nahanap mo na ba ang papa mo? Nasaan siya? Nandito na ba siya sa bahay n'yo? Tulog pa ba siya?" tanong ni Hector sa kanya pagkaupo nito sa couch.

Natatakot si Camilla sa sasabihin niya dito na hindi niya nahanap ang papa niya kung nasaan man nga ito kaya nanginginig ang buong katawan niya. Nagpakawala muna siya nang malalim na buntong-hininga bago sumagot sa tanong nito. Dahan-dahan naman siya na tumingin muli sa guwapong mukha nito lalo na sa mga magagandang mga mata nito.

"Nakakalungkot sabihin sa 'yo na hindi ko talaga nahanap ang papa ko. Hindi rin siya umuwi dito sa bahay namin, eh. Hindi na nga ako pumasok sa trabaho ko para hanapin lang siya, eh," nakangusong sagot ni Camilla sa kanya. "Hindi rin siya sumasagot sa tawag ko. Ginawa ko naman ang dapat kong gawin para mahanap siya pero wala talaga, eh."

Hector gave her a serious look and replied, "Hindi ko na 'yon problema pa, Camilla. Problema n'yo 'yon, okay? Ano na ang gagawin mo, huh?"

Camilla shrugged her shoulders and said, "I don't know what to do next. Sorry to tell you this, Hector." Kinunutan ng noo siya ni Hector sa sinabi niyang 'yon dito.

"Kailangan n'yong bayaran ng papa mo ang utang niya! Hindi puwedeng hindi. Gusto ko ngayon na linggong 'to ay mabayaran na n'yo 'yon, okay? Kung hindi mo siya mahanap ay ikaw na lang ang gumawa ng paraan para mabayaran 'yon. 'Di ba sabi ko sa 'yo na utang ng papa mo at utang mo na rin? Kaya 'yon ang nararapat mong gawin, Camilla. Kung hindi niya mababayaran 'yon ay ikaw ang magbabayad tutal anak ka naman niya, 'di ba? Bayaran mo na lang 'yon dahil kung hindi ay ipakukulong ko ang papa mo. Hindi kita tinatakot Camilla, sinasabi ko lang ang kaya kong gawin kung hindi n'yo ginawa ang nararapat n'yong gawin na sinasabi ko. Gusto mo ba na makulong ang papa mo, huh?" seryosong sabi ni Hector sa kanya kaya nanlaki muli ang mga mata niya sa sinabi nitong 'yon sa kanya.

"A-Ano? Bakit ako ang kailangan na magbayad ng utang niyang 'yon, huh? Hindi ko naman utang 'yon, 'di ba? Saan naman ako kukuha ng ipabgbabayad sa utang niyang 'yon, huh? Kahit nga isang milyon ay wala ako, eh. Fifty million pesos pa kaya?" reklamo ni Camilla kay Hector.

"Camilla, problema mo na 'yon kung paano mo magagawan ng paraan 'yon na mabayaran ang utang ng papa mo sa akin. Since hindi naman siya nagpapakita sa atin lalo na sa 'yo kaya ikaw na lang ang gumawa ng paraan. You have to pay for his debt this week! Hindi puwedeng hindi, Camilla. Kailangan ko ang perang 'yon, okay? So you have to pay for it. Do you understand me? 'Pag hindi mo nabayaran ang utang ng papa mo na 'yon ay ipapakulong ko siya. Baka isama pa nga kita sa kulungan, Camilla. Ang utang ay utang, kailangan na bayaran," sabi ni Hector sa kanya.

Natakot naman si Camilla sa sinabing 'yon ni Hector sa kanya na Kapag hindi nabayaran ang utang na 'yon ng papa niya ngayong linggo ay ipakukulong ang papa niya at baka makasama pa siyang ipakukulong ni Hector. Ayaw naman niyang mangyari 'yon. Ayaw niyang makulong silang dalawa ng papa niya. Gusto niyang bayaran ang utang na 'yon ng papa niya ngunit wala naman siyang pera na pambayad kay Hector. Saan siya kukuha ng pambayad na ganoon kalaking halaga ng pera? Isang milyon nga ay wala siya, fifty million pesos pa kaya.

"Gusto mo ba na makulong ang papa mo, Camilla?" tanong pa ni Hector sa kanya nang hindi pa nga siya nagsasalita sa harapan nito. Natahimik siya.

"Ayaw ko. Ayaw ko na makulong ang papa ko. Ayaw ko rin na makulong ako," mabilis naman na sagot ni Camilla sa guwapong binata na si Hector. Nangingilid ang kanyang mga luha habang sinasabi niya 'yon.

"Iyon naman pala, eh. Ayaw mong makulong ang papa mo sa pagkakautang niyang 'yon at ayaw mo rin na makulong sakali kasama siya kaya bayaran mo ako ng fifty million pesos na 'yon ngayong linggo na 'to. Napakadali lang naman gawin, 'di ba?" sabi ni Hector sa kanya.

"Anong madali, huh? Hindi madali 'yon para sa isang kagaya namin na hindi naman mayaman. Kung sa 'yo ay madali dahil bilyonaryo ka ngunit sa amin ay hindi. Napakahirap bayaran ng perang 'yon. Gusto ko na bayaran ka sa utang na 'yon ng papa ko kahit ngayon mismo ngunit wala talaga akong pambayad. Wala akong mauutangan na ipambabayad ko sa 'yo sa ganoon kalaking halaga ng pera, eh. Wala talaga. Walang magpapautang ng ganoon kalaking halaga ng pera unless mayaman kagaya mo, Hector. Hindi ba puwedeng bayaran ko 'yon kahit limang taon, huh? Please, Hector. Pagbigyan mo naman ako, please. Ako na ang magbabayad ng utang na'yon ng papa ko sa 'yo huwag mo lang talaga siyang ipakukulong kung nasaan man siya," sagot ni Camilla kay Hector na may kasamang pakiusap na kung puwede ay bayaran niya ang utang ng papa niya kahit sa loob ng limang taon. "Hindi ko kayang bayaran ang utang na 'yon niya ngayong linggo na 'to. Imposible, Hector. Intindihin mo naman ako, please." Lumuluha si Camilla habang sinasabi 'yon sa harapan ni Hector na kinunutan lang siya ng noo.

"Hindi puwede, Camilla. Ngayong linggo na 'to puwedeng bayaran ang utang na 'yon ng papa mo. Hindi puwedeng sa loob ng limang taon. Isang taon na ngunit hindi pa rin nabayaran ng papa mo. Nasaan ang bayad niya, 'di ba wala? You have to pay for that this week! Pasensiyahan na lang tayo, Camilla. Kung hindi mabayaran 'yon ay ipakukulong ko ang papa mo at isusunod kita. Kailangan ko na ang pera kaya bayaran n'yo na ako ngayong linggo na 'to!" sabi ni Hector sa kanya.

Lumuha pa nang lumuha si Camilla matapos 'yon. Hindi niya kayang bayaran ang utang na 'yon sa loob nitong linggo. Hindi kaya kahit manlimos pa siya. Ayaw niya na makulong ang papa niya at pati siya kaya makikiusap pa rin siya kay Hector kahit imposible na bigyan siya ng chance.

Ang sumunod na ginawa ni Camilla ay lumuhod nga siya kay Hector para makiusap. Hector isn't expecting that she would do it. Nabigla na lang siya sa ginawang 'yon ni Camilla.

"Hector, maawa ka naman sa akin please. Pagbigyan mo naman ako sa pakiusap kong 'yon sa 'yo na kung puwede ay bayaran ko ang utang na 'yon ni papa sa loob ng limang taon. Hindi ko kayang bayaran ang utang niyang 'yon sa loob ng linggong 'to. Imposible talaga. Mabuti sana kung kagaya mo ako kayaman pero hindi, eh. Pagbigyan mo naman ako please. 'Wag mo rin na ipakukulong ang papa ko at ako. Intindihin mo naman ako please. Nagmamakaawa ako sa 'yo, Hector. Pagbigyan mo naman ako kahit anong kondisyon ay tatanggapin ko basta bigyan mo lang ako ng chance na mabayaran 'yon sa loob ng limang taon. Kahit ano ang ipagawa mo sa akin ay gagawin ko basta bigyan mo ako ng chance at huwag mong ipakukulong ang papa ko. Maawa ka naman sa amin lalo na sa akin," lumuluhang pakiusap ni Camilla sa harapan ni Hector habang nakaluhod.

"Maawa ka naman sa amin, Hector. Please give us a chance. Kahit may kondisyon ang pagbigay ng chance na 'yon ay gagawin ko. Hindi ako tanggi kahit ano pa 'yon. 'Wag mong ipakukulong ang papa ko. Intindihin mo naman kami. Hindi talaga kayang bayaran ang utang na 'yon ngayong linggo na 'to. Imposible talaga kaya bigyan mo naman ako ng chance, Hector. Pakinggan mo naman ako sa sinasabi kong 'to sa 'yo."

Habang nakikiusap si Camilla sa harapan ng guwapong binata na si Hector ay tahimik lang ito. Kahit kaunti ay may awa siyang nararamdaman sa puso niya. Alam niya na imposible talagang mabayaran ang utang na 'yon sa kanya sa loob ng linggong 'to. Alam naman niya ang sitwasyon ni Camilla. Hindi naman ito kagaya niya na may pera at mayaman na kahit anong oras ay kayang makapagbayad ng utang.

Narinig naman niya ang sinabi nito na kahit ano raw na kondisyon ay gagawin niya basta bigyan lang siya ng chance. Gagawin niya 'yon at isa pa sa dahilan kung bakit niya gagawin 'yon ay ayaw niya na makulong ang papa niya.

Minutes later, he cleared his throat and sighed deeply before he speaks to her. Basang-basa na ng luha ang buong mukha ni Camilla sa kaiiyak sa harapan niya.

"Pakasalan mo ako, Camilla..." sabi ni Hector sa kanya dahilan upang matigilan siya.

Her eyes got bigger when she heard that.

"H-Huh? A-Anong sinabi mo, Hector?" nakaawang ang mga labi na tanong niya kay Hector.

"Ang sabi ko sa 'yo ay pakasalan mo ako, Camilla," pang-uulit na sagot ni Hector sa kanya.

"Pakasalan ka?" Hector nods his head and said, "Oo, Camilla. Pakasalan mo ako. Ang sabi mo ay kahit anong kondisyon ay gagawin mo kaya 'yon ang gawin mo. Pakasalan mo ako. Kung pumayag ka na pakasalan ako ay hindi mo na kailangan pa na bayaran ang utang na 'yon ng papa mo at hindi ko na siya ipapakulong. Your father is free to do anything he wants. You have to marry me, so you're not going to pay for it. Yes, it's a condition but you're not going to pay the money he borrowed from me. You decide now."