Kabanata 25

Natiim ko labi ko. Sinamaan ko ng tingin si Fred at Tonyo. Sabay pa silang nag-iwas ng tingin. Nakapanggigil silang dalawa. Talagang mali na magkita pa kaming muli.

Panay ang iwas ko na maging komplekado ang lahat, pero mauuwi din pala mas malalang sitwasyon. Mas naging komplekado pa ang nangyayari ngayon.

"Hindi mo na kami kailangang ihatid, Tonyo. Kaya kong gawin lahat para sa Anak ko na hindi kailangan ang tulong n'yo," madiin kong sabi habang matiim na nakatitig sa kanila.

Sabay silang humakbang palapit sana sa amin, pero dinuro ko sila. Nakagat ko pa ang pang-ibaba kong labi. Doon ko naibuhos ang lahat ng inis ko sa kanila. Ni hindi ko na nga maramdaman ang sakit sa pagkagat ko. Wala kasi akong pwedeng gawin para mailabas ang galit ko sa kanila dahil kasama ko ang Anak ko.

Pinalaki ko siya na hindi kailanman nakakita ng karasahan, ng away o bangayan. Pero dumating lang itong mga pesteng lalaki sa buhay namin, nagulo na lahat.

"Anak, tara na," sabi ko sa Anak ko na hindi maal