GWIN POV Hawak ko ang kamay ng Anak ko at kalmadong naglakad sa malawak na lobby ng hotel. Mangilan-ngilan lang din ang mga tao na nakikita namin. Kaya kampante akong walang makakakilala sa akin. 'Tsaka balot nga ang mukha ko at naka-sunglasses pa. Nilibot ko pa ang paningin sa paligid. Ang dami na ngang nagbago sa loob sa hotel. Pati ang mga empleyado ay hindi ko na kilala maski ang mga mukha nila. Walong taon na nga rin kasi ang lumipas mula no'ng huling tapak ko rito. Napatingin ako sa Anak ko at napangiti. Dito nga kasi siya nabuo. Dito ko nagawa ang isang pagkakamali na sinubukang kong takasan. Pero ngayon, alam ko na kailanman ay hindi ko na magagawang takasan pa ang nangyari."Anak, ngumiti ka naman." Pinag-swing ko ang kamay namin ng Anak ko. Sinubukan ko siyang lambingin. Nakasimangot pa rin kasi. Ayaw pa nga kasi sana niyang umuwi. "Magkikita pa rin naman kayo ng Papa mo mamaya pag-uwi niya, Anak, ngumiti ka na please—""Sorry—" bulalas ng babaing nakabangga sa akin."O
FRED POVWala akong ka imik-imik habang sakay ng kotse pauwi sa bahay. Pero pansin ko ang tuwinang pagsulyap sa akin ni Tonyo, mula sa rare-view mirror. Alam kong gusto niyang alamin kung ano ang nangyari kanina. Pero walang lakas ng loob na magtanong dahil alam niyang magagalit lang ako lalo. Nakarating kami sa mansyon na walang nangyaring usapan. Hindi ko na nga nagawang magtanong sa kung ano ang nangyari sa site visit nila kanina. Si Gwin kasi ang inaalala ko. Ang nararamdaman niya. Sobrang inis ko nga sa nangyari kanina, siya pa kaya.Naging usad pagong lakad ko nang datnan ko ang buong pamilya sa living room. Masayang nag-uusap. "Magandang gabi po," bati ko sa lahat pero kay Gwin napako ang paningin ko. "Papa Fred." Kaagad tumayo ang Anak ko at binigyan ako ng mahigpit na yakap at malutong na halik. Kaagad din siyang bumalik sa pagkakaupo sa pagitan ng Mama niya at ng pinsan ko na hindi maalis ang tingin sa akin. Lalo na ang mga magulang ko. Naningkit pa ang mga mata nila.
"Sira-ulo? Sira na nga talaga ang ulo ko dahil sa'yo. Nagawa ko ngang magpasapak, ma pa ban ko lang si Brent sa hotel. Gano'n kita ka mahal, Gwin. Handa akong magpasapak maprotektahan ka lang." Humakbang ako palapit sa kanya. Pero kada hakbang ko, sumasabay din ang pag-atras niya. Animo takot na mahawakan ko. "Fred, lumabas ka na please," pabulong niyang pakiusap, sabay lingon sa Anak namin na bahagyang gumalaw."Bakit ka ba takot, Gwin? Wala naman akong gagawin sa'yo. Gusto lang naman kitang makausap ng masinsinan—""Usap lang naman pala ang gusto mo, bakit ni lock mo pa ang pinto? Kung hindi ka ba naman sira-ulo," putol niya sa pagsasalita ko kasabay pa rin ang dahan-dahan na pag-atras. " 'Tsaka Fred, hindi naman 'to ang tamang lugar para mag-usap—""Hindi tamang lugar? Lahat naman, hindi tama para sa'yo, Gwin. Kaya ka nga laging umiiwas, hindi ba?" Matiim ko siyang tinitigan na pilit niya pa ring iniiwasan. Gan'yan nga siya, ang galing umiwas. "Maski nga ang mga tingin ko, pilit m
Tumabingi ang leeg ko nang tumama ang malakas na suntok sa bibig ko. Muntik pa akong mawalan ng balanse. Pero imbes na magalit ako dahil sa ginawa ng pinsan ko na umaapoy ang mga mata sa galit, ngumiti pa ako. Para nga kasi akong nanaginip kanina, bati na raw kasi kami ni Gwin. Sa sobrang tuwa ko nga nagnakaw pa ako ng halik."Ang sakit," nakangiti kong sabi habang hawak ang labi kong pumutok na naman, saka ko naman hinarap ang pinsan kong nagtagis ang bagang. "Gago ka! Anong ginagawa mo sa kwarto ni Gwin?" pabulong ngunit nanggagalaiti niyang tanong. Duro niya pa ako.Mapang-asar akong tumawa. "Ano ba sa tingin mo?" kagat ko pa ang pang-ibaba kong labi matapos sagutin ang tanong niya."Tarantado ka—"Akmang susugurin na naman niya ako pero kaagad akong umatras. Napasandal ako sa pinto ng Kwarto ni Gwin.Nagtaas ako ng dalawang kamay. "Hindi ako lalaban, Pinsan." Halos pabulong kong sabi. Hindi ako makikipag-away dahil alam kong magagalit na naman si Gwin."Patrick, Pinsan, ayoko ko n
Bumilog ang mga mata ni Gwin nang maglapat ang mga labi namin. Hindi niya tinugon ang halik ko pero ang sarap pa rin lalo't hinayaan niya lang ako. Hindi ko alam kung dahil sa gulat o dahil nagustuhan niya ang halik ko."Sir—" Biglang sulpot ni Nana Puring na kaagad tumalikod nang makita kami.Kaagad naman akong tinulak ni Gwin, natatarantang lumayo sa akin, at wala sa isip naglakad kung saan. Hindi ko mapigil ang tumawa."Gwin, saan ka pupunta?" Nagtatakang tanong ni Nana Puring. "Sa kwarto po, matutulog," balisa niyang tugon."Ah, matutulog ... sa C.R?" natatawa kong sabi. Nag-angat siya ng tingin. Kagat ko ang labi at hindi siya nilubayan ng tingin. Nanunukso naman ang ngiti ni Nana Puring. Natiim niya ang labi at muling yumuko. Namula ang mukha. Hindi ko naman maawat ang tumawa. "Sus, Gwin 'wag ka nang mahiya. Wala naman akong nakita—""Talaga po?" bigla tanong nito sa matanda. Paulit-ulit na tumango si Nana Puring. Pero pigil ang pagngiti. Napapapikit pa at napatiim labi. "A
GWIN POVPaulit-ulit akong napapailing habang tanaw ang sarili sa salamin. Nakakalutang ang mga kinikilos ni Fred. Ang layo sa Fred na nakasama namin sa Negros na laging mainit ang ulo, laging nakasimangot, at laging galit.Napahawak ako sa labi ko na ilang beses na niyang n*******n. "Gago. Ang gago mo Fred," nasabi ko. Nag-init kasi ang mukha ko. Halikan ba ako kanina. Alam naman niyang bagong gising ako. Nakakahiya, may muta at bakas ng laway pa yata ako sa gilid ng labi.Napatakip ako ng mukha. Para akong nahihiya sa sarili kong repleksyon. Bagong ligo lang ako pero pawis na naman."Ma, ang tagal mo naman po," mahinang katok ang kasabay ng pagtawag ni Widmark sa akin."Nand'yan na Anak," tugon ko. Naghilamos na rin muna ako. Baka sakaling mawala ang pag-iinit at pamumula ng mukha ko. "Ma, bilisan mo na po, kanina pa naghihintay si Papa Fred," salubong ni Widmark sa akin. Tapos na siyang magbihis at bitbit na niya ang bag.Kumunot ang noo ko. "Bakit naman siya maghihintay, Anak?" t
"I'm sorry, do I know you?" Pinipilit lumayo ni Fred sa babae na feeling close at biglang yumakap sa kanya. "I don't mean to be rude, but hindi talaga kita kilala." Hinawakan niya ang balikat nito at tinulak palayo sa kanya.Hindi ko maawat ang pag-ikot ng mga mata. Kunwari pa kasi pero gusto naman niya ang ginawa ng babae. Napakagat labi pa nga siya nang dumikit ang katawan nito sa katawan niya."Fred, 'wag mo naman akong ipahiya sa kasama mo," maarting sabi ng babae. Inipit nito ang ilang hibla ng buhok sa tainga niya, saka malanding lumingkis ang kamay sa braso Fred, may kasabay pang himas at kagat labi. "Oo nga naman, Sir Fred. 'Wag mo namang e-deny na kilala mo siya—" Biglang bumaling ang tingin ni Fred sa akin. Nagtangis pa talaga ang bagang. "Sir Fred?" Nagsalubong ang mga kilay niya, saka ngumisi ng kakaiba. "Tinawag mo akong Sir Fred, asawa ko?" Tumiim na naman ang bagang niya. Napanganga ako. Anong pumasok sa utak nito. Mas lumakas pa tuloy ang bulungan sa paligid. Animal
Hindi kaagad ako nakapagsalita. Maski na si Fred ay gano'n din. Anong pumasok sa utak nitong mga magulang niya na basta na lamang magdisisyon sa buhay ko.Wala namang problema kung gusto nilang ipakilala ang Anak ko sa madla bilang Anak ni Fred. Kaya lang, ang isama ako at gawing kasinungalingan ang relasyon namin ng Anak nila 'yon ang hindi pwede."Ma'am Leanne, Sir Franc. Walang problema po kung gusto n'yo man na ipapakilala si Widmark bilang parte ng pamilya n'yo.Nilingon ko si Fred na hanggang ngayon ay tahimik pa rin. Bahagyang pang nakaawang ang labi."Pero ang maging fake fiancee ni Fred—" umiling ako at yumuko ako. "Ayoko ko po, pasesnya na—""Sino ba ang may sabi na magiging fake fiance ka nitong Anak namin?""May oras pa naman kayong maayos ang relasyon n'yo. Plano naming isabay sa pagbubukas ng bagong branch ng hotel ang pagpapakila namin sa inyo." Nagpalipat-lipat ang tingin nila sa amin. Pero huminto kay Fred, kalaunan habang duro na siya."Kaya ikaw Fred, galingan mo an