Tumingin-tingin ako sa paligid para tingnan kung saan ang hospital na sinasabi ni Francis. That was a wrong move when I didn’t look at the road. Kaagad kong inapakan ng madiin ang preno at mabilis na bumaba sa sasakyan nang may nakita akong babaeng nakaputi na tumatakbo. “SH*T!” Gasping in the air, I sprinted towards the person in front of my car. That was close! Ayokong makasagasa ng tao. Hindi ko na ulit uulitin ang hindi tumitingin sa daan. I almost forgot to breathe when I only knew that the woman lying on the ground was Faye. “Faye!” Lumuhod ako para mabuhat ang ulo niya. “Why are you doing this to yourself?” When I notice there’s a lot of blood in her hand, nanginig ako bigla. Anong ginagawa niya? Nagpapasagasa ba siya? Mukhang kagagaling lang sa pagkakabunot ng swero ang sugat niya. She closed her eyes abruptly, and I assumed that she’d become unconscious. Nevertheless, I quickly put her in my car and drove her to the parking lot. The incident resulted in traffic. I took
I reached Makati after being away for two days. When I got to Wilson, I couldn’t contain my frustration at what I had found out. I toss every book that’s on top of the table against the wall. “PUNYETA! Nawala lang ako ganito na ang nangyari?!” I couldn’t stop throwing away all the reports that Regina gave me about five minutes ago. “Sir Rome, I’m sorry.” “I’m sorry?!” I huffed. “The project fell through! I still need to talk to Mr. and Mrs. Anderson about the appliances project! You didn’t even think to explain why I wasn’t there? And look at this! Two days lang akong wala! Check the money deduction for the daily updates, ang daming nabawas! What’s going on, Regina?!” I burst into stress. I felt lang I wanted to throw all the things in front of me. Filled with annoyance, I was yanking myself over to lop the innocent things that were lying at the top of my wooden table. It would be a waste of materials if the anger won over me. “Sir, I’m sorry. I’m gonna fix this and I will talk
“Mom, mabait naman si Faye at alam kong alam niya kung ano ang sinabi ko sa ‘yo. Ako talaga ang nagkamali,” pagbibigay lakas ng loob ko sa kanya at pagtatanggap ng mali ko. “Just let her first. Hindi naman siya aalis ng Pilipinas, Rome. Anyway, what is your plan for your upcoming birthday? Anong gusto mo, sa Palawan na lang natin gagawin o dito? O sa resort mo?” Hindi na ako nagdadalawang isip sa birthday ko. “I want to celebrate here, Dad. Kapag malapit na kayong umuwi sa New York doon na lang tayo mag-Palawan. Ayoko rin sa resort dahil maraming mga guests. Gusto ko reserved for us. Rude ko naman kung paalisin ko sila.” “Anong plano mo? Catering?” “I need your help, Mom and Dad. Babawi ako kay Faye,” I said. “Kay Faye? Anong gagawin namin?” Tanong ni Mom. “Mom, Dad, do you resent Faye that much?” Gusto kong maging maayos si Faye sa parents ko. Ayokong may galit ang kahit sino sa kanila sa kanya at ayokong magkaroon ng tensyon kapag magkakasama kami. “I never resent your ex-wif
“Kumusta?” “Doing well. I have to tell you something,” I sort the plan in my mind. “Binabalak kong mag-propose kay Faye sa birthday ko. I need your help. You know…” I exhaled in joy. “The feeling of this excitement.” Ngumiti ako sa abot hanggang tainga ko. “Weh?” Hindi makapaniwalang tanong niya. “Tinatanggap mo na si Faye?” Mukhang natuwa rin siya. “Walang mangyayari kung puro nakaraan na lang ‘yung tinitingnan namin,” narealize ko lang kasi ang reyalidad. Hindi ako magkakaroon ng tunay na pagmamahal kung hindi ko pipiliin ng tamang tao. “Maganda ‘yan. Anong plano mo ngayon?” Tanong niya. “Help me tomorrow to buy a great engagement ring.” “Sure!” natutuwang sagot niya. “I will call you tomorrow. Are you free, anyway?” “Oo. Wala si Dad so my freedom is flying free again with me. Parang mainit ulo n’on araw-araw sa akin eh. Loves naman niya ako kaya oks lang. Ako lang naman ‘yung magiging successor niya eh,” taas na kumpyansa sa sarili niyang sabi at sumandal sa sofa na parang
I spent more time in Wilson and had a little conversation with Arlo and Regina. Not that long, I drove way to San Juan, Rivera to visit Tita Pau and Faye. Ate Fiona informed me that this day would be her last day to hold a vigil. “Let me have that,” I volunteered and got the styro plate with a bunch of watermelon seeds. “Nakakahiya na sa ‘yo, Rome. Upo ka na lang kaya roon?” Napakamot si Ate Fio. “Bumabawi lang,” simpleng sagot ko. I put the styro plate on the table. People were smiling at me. “Sino siya?” “Hindi ko kilala. Sosyal siya oh.” “Bango pa.” “Sabi sa ‘yo pagchichismisan ka riyan eh,” Ate Fio said when I suddenly entered inside. Ayoko kasi ‘yung pinag-uusapan ako, pero hindi naman ako naiinis sa kanila. “Can I give some coffee sa mga nagpapasugal?” “Maupo ka. Ako na bahala roon. Bisita ka rito. Kausapin mo na lang si Mama,” pagtawa niya. “Okay, fine.” Naupo na lang ako sa harapan ng kabaong, but soon stood to sight Tita Pau. Nangayayat siya, unlike before. Faye lo
As soon as the dawn stepped, my smile couldn’t sell in high amounts because of the excitement. Kaya pala ako nagising dahil ang ingay ng notification ko. For sure greetings lahat ‘yon. “Seems our birthday boy is excited?” Salubong ni Mom sa kusina. “Happy 28th birthday, my handsome prince!” Inilahad niya ang regalo sa akin. “Wow, mommy. I can’t thank you enough po,” I hugged her tight as I touched my lips on her head. “Later muna ‘yan buksan anak. Gusto ko pinakahuli mong bubuksan ‘yan.” “I understand. I will keep it in my room.” “Happy birthday, Son,” this time my father walked towards me and gave me his gift. “I appreciate it, Daddy,” I said. “Happy birthday, Sir Rome!” Mukhang pinaghandaan ng mga katulong ang sabay-sabay nilang pagbati. “Thank you very much!” “Sana po hindi ka na magsungit!” Sigaw ulit nilang lahat kaya’t nagkatinginan kami ng parents ko habang tumatawa. “At kailan ako nagsungit sa inyo, ha?” Natatawang tanong ko. “Ay sir, every day!” Sagot ni Sebby. I c
Mukhang nag-iinuman na sina Xino sa pwesto namin para mamaya. They all raised their glass as if they were inviting me to join them. I lifted my thumb finger. “Wala pa ba ‘yung girlfriend mo?” A guy asked while his body was covered with water. “Kyle, pinsan mo. The third oldest of the Wilson cousins.” Inilahad niya ang kamay niya na kaagad ko ring tinugunan. “Nice to meet you. What should I call you then?” nakangisi kong tanong. “If you’re comfortable calling me ‘kuya’ then you can.” “Kyle na lang.” I am a bit uncomfortable. I used to call ate but not kuya. Ewan ko ba kung bakit ako ganito. “My question, you didn’t fill it yet,” he reminded me. “Oh, she’s on her way for sure,” confidently I answered. “I’m curious about her. Anyway, good luck. I know this will be your best day ever so far besides your wedding.” “That’s so kind of you, Kyle. I’ll introduce her as soon as she arrives.” “Sure. Our pleasure to meet her,” he remarked last and left to join his supposed siblings. Hind
FAYE Parang biglang namanhid ang mga tuhod ko sa kinwento ni Xino. Namamasa na rin ang loob ng mata ko at nag-iinit na rin ang pisngi ko. Bawat kinukwento ni Xino ay lumalapit ang konsensya at guilt sa damdamin ko. “T-Totoo?” Utal kong tanong. “M-Magpoprose sana sa akin si Rome?” Hinagod ko ang mga palad ko sa tuhod ko habang hinahabol ang hangin sa kahirapan nang paghinga ko dahil sa pagpipigil ko sa pag-iyak ko. N’ong kinwento ni Xino si Rome, inimagine ko ang sarili ko na ako ang nasa sitwasyon niya. Tiningnan ko ang sarili ko kung gaano kasakit ang umasa sa isang tao. Bakit hindi mo naman kaagad sinabi, Rome? Ang buong akala ko ay simpleng selebrasyon lang ang gagawin mo. Napahawak ako sa noo nang mabilisan at problemadong humarap kay Xino na tumikhim muna bago nagsalita. “Oo. Ewan ko lang kung naka-move on na ‘yun sa nangyari pero parang hindi pa eh, masungit at malamig na naman kausap tulad n’ong dati,” nakapamaywang niyang sambit habang nakakunot ang noo. “Lasinggero na