Alexes POV
"Kring! Kring! Kring!" tunog ng aking cellphone.
Naalimpungatan ako sa tunog nito. May tumatawag, kinuha ko ito at wala sa sariling sinagot ito.
"Hello," bungad ko.
"Good morning Baby, enjoy your day," sabi nang na sa kabilang linya.
Nagtataka ako kung sino itong lalaking tumatawag sa akin dahil hindi ko kilala ang boses nito. Tiningnan ko ang numero na nakasulat sa screen. Wala akong matatandaan na may ganitong numero sa mga kaibigan o kakilala ko.
"Sino ho ba kayo? Nagkamali ka yata nang dialed number mo. Saka anong baby baby mo riyan hindi na ako bata pa para tawagin mo na baby!" inis kong sabi.
"Sino kaya ang lokong lalaking ito at ang numero ko ang napagtripang tawagan nito?" taka kong tanong sa sarili.
"Okay, kung ayaw mo nang baby, honey, na lang. Mas maganda at sweet hindi ba, honey!" pang-aasar pa na sabi nito sa akin.
"Aba! at ang lokong ito nang-aasar pa talaga!" pabulong kong sabi.
"Ano 'yon, baby?" tanong nito sa kabilang linya at naririnig ko pa ang mahina nitong pagtawa.
"Ah wala! sagutin mo na lang ang tanong ko. Sino ka ba? Saan mo nakuha numero ko? Ano ho ba ang kailangan mo? Napaka-busy kong tao para makipag-usap lang sa'yo nang walang katuturan at walang kabuluhan!" galit kong sabi.
Hindi ko alam kung bakit parang napakapresko at simpatiko ang dating nito sa akin.
Naiinis ako sa kan'ya na hindi ko alam.
"Sino ako? Huh? Well... ako lang naman ang yayanig nang mundo mo at future husband mo. I promise! I'll do it that, honey," sabi nito.
"Huh! Future husband, in your face. Are you still in your dreaming on? Hoy gising! Mister nananaginip ka pa siguro. Over my dead body. Hinding-hindi kita magiging husband ko!" galit na galit kong sabi.
"Haha, sige sinabi mo yan. Pero hindi ako papayag na hindi ako ang magiging future husband mo. Gagawin ko ang lahat para magiging asawa at ina ka nang mga anak ko," sabi nito.
"What the..." sabi ko at hindi ko na itinuloy ang sasabihin ko at pinindot ko ang end call button sa screen ng cellphone ko dahil sa sobrang inis.
Pagka-end call ko ay agad naman itong nag-ring ulit. Kaagad ko namang sinagot ito.
"Kung balak mo na sirain ang buong araw ko please, buong buhay ko nalang sirain mo, nakakagigil ka! Wala ka bang ginagawa sa buhay mo. Kung naghahanap ka nang karamay sa buhay mo huwag ako kasi gold ako. Napaka-busy kong tao!" sigaw kong sabi sa aking cellphone.
Nagulat ako nang sumagot ang nasa kabilang linya.
"Alexes, iha anong problema? may kaaway ka ba ang aga-aga naman?" tanong ni Mommy.
Si Mommy pala ang tumawag at kausap ko ngayon sa kabilang linya.
"Ah, eh, wala po, Mommy!" pagsisinungaling ko.
Talaga lang iha, baka may problema ka sabihin mo lang sa akin baka makatulong ako!" pamimilit ni Mommy.
"Wala po talaga Mommy, bakit napatawag po kayo?" pag-iiba ko nang usapan namin.
"Umuwi ka muna dito sa mansion may pag-uusapan kayo nang daddy, mo," sabi ni, Mommy.
"Bakit po, ano raw po ba ang pag-uusapan namin ni, daddy?" tanong ko.
"Mas mabuti na sa personal n'yo pag-usapan nang daddy, mo. Makakauwi ka ba?" sabi at tanong na rin ni, Mommy.
"Opo! Mommy, bukas uuwi ako riyan sa mansion," sabi ko.
"Okay, hihintayin ka namin dito, Iha. Bye mag-iingat ka palagi. I love you anak," sabi ni Mommy.
"Kayo rin po Mommy, mag-iingat ho kayo ni daddy, mahal na mahal ko po kayo," sagot ko.
Nang matapos na ang pag-uusap namin ni Mommy ay napaisip ako kung ano ang pag-uusapan namin ni Daddy. Wala naman akong ideya kung ano ang pag-uusapan namin.
Simula nang maka-graduate ako nang college at naging Architect ay hinahayaan na ako nang mga magulang ko sa mga decision at gusto kong gawin sa aking buhay. Ibinigay na nila ang kalayaan ko. Malaya na akong mamili at mag-decide para sa aking sarili bilang anak at palagi silang nakasuporta sa akin ano man ang nais ko.
Nang mag-decide ako na bumili ng condo unit at doon na mamalagi ay hindi sila tumutol bagkos sinabi pa nila sa akin na mabuti nga raw iyon para may investment ako para sa sarili ko.
Masaya ako at malaya na akong mag-decide about on my own self. Kaya naniniwala ako na hindi ako magkakaproblema sa kung ano man ang pag-uusapan namin ni daddy.
"Siguro about sa company at trabaho ang pag-uusapan namin. Siguro gusto ni Daddy, na magpahinga sa trabaho kasi medyo may edad na ito. Nanghihina na ito sa edad na sitenta ey dos (72 years old). Gusto ko na rin na tumigil na ito sa pagtatrabaho para ma-stress free na rin siya. Pero handa na ba ako? Parang hindi pa." Mga alalahanin at katanungan na pumasok sa isipan ko.
Na sa gano'n akong pag-iisip nang biglang sumingit sa isipan ko ang lalaking tumawag sa akin kanina. Napaka-mysterious ang dating nito sa akin.
"Sino kaya siya at bakit ganoon ang mga pinagsasabi nito sa akin. Huh! future husband daw, parang siguradong-sigurado siya sa mga sinasabi nito eh hindi ko nga siya kilala. Never akong magpapakasal sa'yo nianino o nipangalan mo nga hindi ko kilala magpapakasal ppa. Never! Never!" sambit ko sa sarili.
"Hay naku! papansin lang siguro ang taong iyon. Walang magawa sa buhay. Bakit ko ba siya iniisip eh ang dami kong dapat isipin na trabaho sa opisina. Ang dami-dami ko nang iniisip pati ba naman siya iisipin ko pa. Bahala siya sa buhay n'ya wala akong paki," sabi ko na linakasan ko pa sa pagkakasabi ang mga huling salitang sinabi ko.
"Saan po ba kayo walang paki, Ma'am?" tanong sa akin nang janitor dito sa building ng condo unit ko.
Binuksan ko na pala ang pintuan ng unit ko nang hindi ko namalayan dahil sa iniisip ko ang lokong lalaking iyon. Nadinig ko kasi na may kumakatok sa pintuan at wala sa sarili na pinagbuksan ko ito. Kumatok ito para mangulikta nang mga b****a at maglinis na rin ng hallway ng building.
"Ay! sorry, ano po ang sabi n'yo?" nahihiya kong tanong.
"Ma'am, sabi ko po tinatanong po kita kung may ilalabas pa po ba kayong b****a riyan sa loob ng unit mo kukunin ko nalang po ako na ang maglalabas. Ang sagot n'yo po sa akin wala kayong paki. Saan po ba ma'am na wala kayong paki, sa akin o sa mga b****a na kukunin ko po?" naguguluhan nitong saad sa akin.
"Paumanhin po sa inyo kuyang janitor, kinakausap ko lang po sarili ko. Wala na po akong mga b****a dito sa loob and'yan na po lahat sa labas," sabi ko saka ngumiti nang pagkalaki-laki.
"Ah! ganoon po ba ma'am, sige po enjoy talking to yourself," sabi nito and then he shake his head.
"Dahan-dahan lang po sa love life ma'am, baka po mabaliw ho kayo," dagdag pa nito habang papaalis na.
Napatawa na lamang ako sa sinabi nito.
Alexes POV "What! Daddy, no! I don't do that. Ayaw kong magpakasal sa taong hindi ko kilala at lalong ayaw kong matali at makasama sa taong hindi ko mahal!" masama ang loob kong sabi kay, Daddy. Nandito ako ngayon sa mansion namin at sinabi sa akin ni Daddy ang plano nito. Ang tungkol sa pagpapakasal (Arranged marriage) ko raw sa taong hindi ko kilala. "Nakapag-usap na kami nang kaibigan ko at may kasunduan na kami na ipapakasal namin kayo nang kanyang anak," mahinahong sabi ni Daddy. Masamang-masama ang loob ko dahil nakipagsundo ito sa kanyang kaibigan tungkol sa akin na hindi ko alam. Kasunduan na hindi man lamang inisip at isinaalang-alang ang damdamin ko. "No! Daddy, ayaw ko. Please! Dad, huwag n'yo po akong pilitin na magpakasal sa taong hindi ko kilala. Please... Daddy, hindi ako pumapayag!" may diin kong pagtanggi. "Iha, makinig ka, hindi kita pinipilit. Ginagawa ko ito para naman sa'yo ito. I am sure na maging masaya k
Alexes POVNandito ako ngayon sa construction firm namin.Hindi muna ako pupunta sa mga construction site projects ko dahil, dito muna ako sa office ko magtatrabaho.Ang daming kailangan kong gawin sa office kasi mga ilang araw na rin na hindi ako nakapasok, busy ako sa pag-aasikaso ng ipinapatayo kong building.Gusto ko kasi na ako mismo ang magsubaybay ng development ng dream house namin... natigilan ako nang maalala na... ayy...dream house ko na lang pala ngayon.Naramdaman ko na lang na may mga namuong butil nang luha sa aking mga mata nang maalala ko ang mga nakaraan namin ni Kenny.The pain is still there and remain. Ang guilt ay nandito pa rin sa puso ko. Hindi ko pa rin makalimutan ang taong mahal na mahal ko.Itiningala ko na lang ang ulo ko at tumingin sa taas upang sa gano'n ay hindi pumatak ang mga luha ko sabay hinga nang malalim at kinalma ang aking sarili.Ayaw ko na kasi alalahanin ang lahat.Gusto ko nan
Kenny POV "Hmm, ang laki rin pala ng construction firm nila saka infairnes maganda ang design ng building pang world class ang dating. Kung sino man ang Architect nito ay isa siyang napakagaling na Architect. Hindi na masama, malaki na ang maitutulong nito sa construction firm namin at sa kompanya," sabi ko habang tinitingnan ang kabuuan nang building. "Viera Construction Firm and Company," basa ko sa kanilang billboard. Mas maganda sana kung lalagyan nang Mendoza, Mendoza-Viera Construction Firm Inc. Napangiti ako sa mga naisip ko ngunit agad din itong napawi nang maalala ko kung bakit ako nandito ngayon sa Viera Construction Firm. Dumeritso na ako sa opisina ng CEO at may-ari ng Construction firm na ito. "Good morning Sir, Engineer Mendoza," bati sa akin nang isang babae na sa palagay ko ay Secretary ito ni, Mr. Viera. "Good morning too, Miss Beautiful, si Mr. Viera, nandito ba?" tanong ko dito. "Yes! Sir, Please come with me.
Alexes POV "Na saan ba si Engineer Mr. Hurtman, bakit iniba ang paggawa nang terraces place ng building. Bakit hindi sinunod ang blueprints ko. Hindi ba sabi ko is kalahati lang sa sukat ng buong building ang sukat nito, bakit ito isinunod sa laki ng building!" galit na galit kong sabi sa isang foreman. Sino ba naman ang hindi magagalit na ang mga plano mo na pinagpuyatan at pinaghirapang isipin upang gawing maganda ang gawa mo ay bigla nalang hindi sundin at ibahin. "Ma'am, sorry po iyan kasi ang sabi ni, Engineer Mr. Hurtman. Mahirap na po itong ulitin kasi kapag ipapaulit n'yo po, buong pundasyon nito sa ibaba ang apektado!" paliwanag nito. Galit na galit ko na kinuha ang cellphone ko and I'll dialed a number of Mr. Hurtman. "Mr. Hurtman, bakit n'yo iniba ang design at skitchplan ko. Bakit hindi nasunod ang sukat nang isang part ng building lalo na ang nasa teracce. Hindi ba sabi ko dapat kung ano ang nasa blueprint ko ay iyon ang masusunod
Kenny POV (Now Playing: Malayo ka man by, Jhay) Narinig ko ang pagtunog ng ringtone ng cellphone ko. Nagsisipilyo ako sa lababo nang tumunog ito. Dinukot ko ito sa bulsa ng jeans ko at pinindot ang answer key box, ngunit hindi ako makapagsalita dahil na sa bunganga ko pa ang toothbrush. Tiningnan ko ang screen kung sino ang tumatawag. It's Alexes. Inaasahan ko na ang gawing pagtawag nito sa akin. "Ah! 'yon... sa wakas napansin mo rin," sambit ko sa sarili habang nakangiti. Galit na galit itong nagsasalita at natatawa na lamang ako habang nakikinig sa kanyang mga sinasabi mula sa kabilang linya ng telepono. Aray! ang sakit sa tainga nang boses n'ya kapag galit pero bakit ang cute nang dating nito sa akin Magsasalita na sana ako ng bigla n'ya nalang pinutol ang tawag. Napabuntung-hininga na lamang ako at tinapos ko na ang pagsisipilyo. Sinimulan ko na ang aking morning routine. Pagkatapos kong mali
Alexes POV Nandito ako ngayon sa loob ng kwarto ko sa mansion namin nakahiga. Dito ako dumiretso nang umuwi ako galing sa construction site kanina dahil gusto ko na may makausap ako. Gusto ko may mapagsabihan ako nang nararamdaman ko ngayon. Gusto ko mayakap ang mga magulang ko para humugot at kumuha nang lakas ng loob. Gusto ko at kailangan ko na may masasandalan ako ngayon. May mapagsabihan nang sama ng loob. Pero pagdating ko wala sila. Wala ang mga magulang ko. Na sa out of town daw sila at mga 3 days pa makakabalik ang mga ito sabi sa akin ni Manang Linda ang mayordoma namin dito sa mansion. Tinatawagan ko naman si Mitch pero hindi niya sinasagot ang mga tawag ko. Busy na iyon siguro sa boyfriend niya... eh di sana all na lang kay Mitch. Naiinis akong isipin na kung saan pa iyong kailangan ko nang kausap wala siya. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala na nagkita kami ni Kenny. Dapat mas
Alexes POV Kanina pa ako sa aking kuwarto paikot-ikot. Hindi ko alam ang gagawin ko kung lalabas ba ako papuntang office o magkukulong na lang ako dito maghapon. Nahihiya akong lumabas kasi iniisip ko na baka na sa ibaba pa si Kenny. "Ano ka ba self, kahit kailan careless ka talaga hindi ka nag-iingat. Akalain mo ba namang lalabas ka ng silid mo na naka bra at panty lang ang suot. Nakakahiya ka talaga." Naiiyak ko na sabi sa sarili sapagkat, hindi ko inaasahan na sa ganoong pagkakataon makikita ni Kenny ang aking tinatagong katawan Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Kailangan kong pumunta ng opisina. Humiga muna ako sa aking kama at nag-isip kung ano ang maganda kong gagawin. "Isip, Alexes... Isip... matalino ka di ba Magna-Comlaude ka pa nga eh!" paalala ko sa aking sarili. Kinalma ko ang aking sarili saka nag-isip nang gagawin ko. Isip! Isip! Mag-isip-isip isa, dalawa, tatlo, aha! Napabangon ako sa aking naisipang
Alexes POV "Hi! Daddy, Mommy, good morning po sa inyong dalawa," bati ko sa mga magulang ko nang bumaba ako ng kitchen. "Good morning too, Anak," sabay nilang bati sa akin. "Come on! Join us," paanyaya ni, Daddy sa akin. Naabutan ko silang dalawa na nag-aalmusal sa hapag-kainan. Lumapit ako sa kanila at hinagkan ko silang pareho sa noo. "Dalawa lang yata kayo ah. Saan na iyong kasama n'yo kahapon?" Hindi ko alam kung ano ang reason behind that question basta ko na lang nasabi iyon. Natampal ko ang aking forehead for that stupid question. At nagpalinga-linga ako sa paligid. Hinahanap ko si Kenny. I don't know basta gusto ko lang siyang makita o nag-aasume lang ako na nandito pa rin siya sa loob ng mansion. "What do you mean Iha, si Kenny, ba ang hinahanap mo?" nangingiting tanong ni, Mommy. "No! Mom," mabilis kong pagtangi sa tanong nito. "Eh! Sino?" naguguluhan na tanong ni, Mommy. "Ahm, nothing