CHAPTER 34

HINIGPITAN KO RIN ANG yakap ko sa kaniya at napapikit. Hindi ko mapigilan, gustong-gusto ko siyang bigyan ng isang yakap. Yakap na magpapagaan sa kaniya kahit papaano, at kahit papaano nakalimutan ko 'yung mga nangyari tungkol sa aming dalawa.

Inilayo ko muna siya sa akin, napatitig ako sa mukha niya at iginaya ko ang daliri ko sa mukha niya para punasan ang luha niya. Binigyan ko ulit siya ng isang yakap. Ang sarap pala sa pakiramdam ng ganito, 'yung may nacocomfort ka na isang taong sobra na talagang nahihirapan at nasasaktan. Tapos na na-appreciate pa niya ang comfort mo.

Dito na pumapasok mismo sa utak ko yung kasabihang Don't judge the Book by its cover.

Kung anong lait ang sinasabi ko kay Killer---ni Clever nang hindi ko inaalam ang katotohanan. Ngayon naiintindihan ko na siya, sobrang sakit ng pinagdaanan niya, at alam ko rin na may time na rin siyang nawalan ng ganang mabuhay pero mas pinili niyang ipaglaban ang hustisya ng pamilya niya at mas pinili niyang protektahan ang ka