CLEVER'S POV"ARE YOU SURE YOU will come tomorrow?" Philip asked. He asked it already but he's asking again. Kulit."Same answer, Philip. One more question I'll kick your ass," I threatened and glared at him, he merely laughed."Sungit, nireregla ka ba?" I threw the pocket knife at him but he just caught it. "Get out of here if you're going to piss me! That woman is already making me piss---tss, never mind. Get out of my sight, Philip.""Ayoko nga, e!" "Iniinis mo ba ako?""Hindi! Para makiki-upo lang dito sa tapat mo ayaw mo, ha?" I raised my left eyebrow."Stop answering back.""Hay nako, sandali lang timplahan kita ng kape," he said and stood up. I just let him, I want coffee too.I sighed. I looked out the glass wall because Leexiya passed by, she was with my twin and they were both having a coffee with some toys in their other hand. So childish. After what happened that morning, I regret it. She helped me despite the cruel things I said to her, and she didn't even push me away
RUDY'S POVNASUSUKA AKO SA NAKIKITA ko, sa ginagawa ni kuya Clever sa mga tauhan ni Miller. Sobrang brutal niya kung pumatay. He even remove the entire body system of that guy. Nakakadiri. Napuno na ng dugo ang buong hideout, apat lang kaming nandito, excluded to those who tied.Matapang ka na lang talaga kapag nakakaya mo 'yung panoorin ginagawa niya, kahit ako, minsan hindi ko nakakayanan. Naaawa rin ako but at the same time natutuwa, kasalanan din naman nila kung bakit sila naging ganyan, kung bakit sila napaparusahan. As if they don't know who is Prince Clever Del-Vago is."Okay, Miller, you're the last. Did you enjoy watching?" Kung makikita mo si Miller ngayon, parang gusto na niyang maiyak. Nanginginig na siya at mukhang ayaw niyang tingnan 'yung mga kasamahan niyang patay na lahat, except sa naputulan ng dila."Tuluyan mo na siya, kuya. I'm sleepy, he's boring," I said and yawned."Paano ba 'yan, my friend said, tuluyan na raw kita, so why are you guys waiting for?" Hinablot n
LEEXIYA'S POVNALAMAN KO NA LANG NA wala silang anim kaya pala napakatahimik ng bahay.Pupunta sana ako sa terrace pero nakalimutan ko nakalock pala lahat ng mga pinto, hays! As if namang alam namin 'yung daan paalis dito para ilock pa nila 'yung pinto."LILI GIRL!" Napatakip ako ng tainga ko dahil sa sigaw ni—Claver???So kaming dalawa lang dito niyan? Nako! Ano na naman kayang magagawa namin kung kami magkasama?! Sinto-sinto pa naman yata 'tong isa."Ano?! Makatawag ka parang 10000 feet 'yung layo ko sayo, ah!""Lili!" Tawag niya ulit at pumunta sa harap ko na naghahabol hininga.Anong nangyari dito? May nakita ba siyang multo? 'Wag naman sana! Nakakatakot na nga, eh! Laki pa naman nitong bahay."W-Wala sina kuya!" Masaya niyang sabi.Kinunotan ko siya ng noo, "Oh, ano naman? Hindi naman bago na wala sila rito, busy sila hayaan mo na.""Hindi 'yun ang ibig kong sabihin!"Ngumiti siya ng malapad at winawagayway ang isang susi. Nanlaki bigla ang mata ko, teka paano niya nakuha 'yun??
LEEXIYA'S POVLUMIPAS ANG ILANG ORAS ay naisipan na naming umuwi ni Claver. Kumakain kami ngayon ng Ice Cream habang naglalakad sa sidewalk na may araming dahon at habang papalapit sa kotse, napatingin ako sa kaniya at ganoon din siya, sa walang kadahilanan tumawa kaming dalawa."Masaya ka sa kalokohan mo 'no?" Natatawa kong tanong sa kaniya at itinaas-taas naman niya ang kilay niya."Aba, oo naman! Ikaw ba? Ang saya kaya, ang boring sa bahay, eh. Bored na rin akong maglaro sa online.""Uwi na tayo, alas singko na lagot tayo nito."Tumango naman siya at sumakay na kami sa kotse, napaisip ako minsan ayain namin silang anim na pumunta dito panigurado masasayahan din sila.Tapos kapag may oras na makapasyal ako sa amin aayain ko sina tito, namimiss ko na rin kasi silang ka-bonding lalo na sa picnic. Napatigil ako sa pag-iisip nang biglang tumigil sa pagdrive si Clave. Napatingin ako sa kaniya."Shit!! Naflatan tayo tapos wala pang gas!" Nanlaki ang mata ko sa sinabi nya."Ano?! Teka?! Pa
CLEVER'S POVAS ARRIVED AT HOME, I took off my jacket. I cleansed my hands and looked at the wound I had from the battle, but I didn't feel any pain there. They might need to train their dogs so they can compete with my skills because the battle was very monotonous.When I went in my twin's room, I frowned since I couldn't see anyone there and assumed he could be in the kitchen. Eating. He loves to eat.I didn't bother looking for him; instead, I went straight to my room, only to notice that the stupid woman wasn't there either. She might be in the restroom. I'll just see if anyone is bathing. When I open the restroom door, nobody is there.Where the hell is she?"Leexiya?" I called her name but no one answered. I went out of the room and peered down the hallway. "Clave?" I opened the main room here but I didn't see them.I hurried down the stairs to look for them, where are they!? Usually, they meet me when I arrived. Didn't they run away?"Have you seen Leexiya and Clave?" I asked t
LEEXIYA'S POV"WOY, PRINCE CLEVER DEL-VAGO! Papasukin mo na ako, gusto ko nang maligo!" sigaw ko sa labas ng kwarto at kinatok ang pinto ng malakas.Alas otso na ng gabi wala pa akong ligo, tapos sobrang sakit pa ng katawan ko roon sa pinagawa niya, wala talaga siyang awa."Fvcking stay outside! Sleep on the living room," rinig kong sigaw niya pabalik, napasandal naman ako sa pinto."Gusto ko nang maligo!!" hindi ko maiwasang hindi mag-iyak-iyakan dito. Hindi na ba siya naaawa? Babae ako! Babae! Ilang minuto rin akong nakasandal sa pinto, hindi niya talaga binubuksan kaya napag-desisyonan ko nang kumatok ulit."Clever! My poging husband! The pinakapoging lalaki sa buong mundo! Let me enter please!!" Halos mahalikan ko na 'yung pinto sa sobrang dikit ko rito, parang anytime babagsak ako. Pagod na pagod 'yung pakiramdam ko, ayaw pang makisama ni Clever kainis siya."Clever—wahhhh!"Napapikit ako para sana salubungin ang sahig pero ilang segundo lang ay hindi ako bumabagsak, dahan-daha
"I CAN'T, IVO. It's like now I just want to die suddenly. It's like a nightmare happening to me right now, I can't believe it. I don't want to think that it's happening. I'm hoping that it's all just a dream. Even with the loss of my family, I hope everything is just fiction. "In Clever's view, it looks like he has used up all the batteries he has left now.Pag-aalalaTakotKabaKalungkutanSakit'Yan ang halo-halong nararamdaman niya ngayon, wala siyang alam na gawin ngayon. Parang nawala lahat ng kaniyang lakas at tapang, pagdating sa kaniyang pamilya para siyang nagiging maamong tuta. Kahinaan niya ay ang pamilya niya. Kilala naman nating misteryoso at cold person ang isang Clever, pero sa ngayon para siyang isang babae kung umiyak."Trust me, dude, kapag sinabi mo na ang totoo sa kaniya parang mabubunutan ka ng isang kutsilyo na nakatusok sa dibdib mo. Ipaalam mo na sa kaniya bukas, nandito lang kami hindi namin kayo pababayaan. Kahit itaya pa namin ang buhay namin sa inyo, pinap
"HUY, KUYA KAMBAL! Parang walang kausap, eh," nakangusong sabi ni Clave, pumantay naman siya ng lakad sa akin."Anong nangyari kay kuya? Niregla yata wahahahaha!!" bulong niya sa akin, nagkunwari lang akong tumawa."E-Ewan baka tinotopak," na sagot ko na lang.Nakarating naman kami sa isang bahay-puntod na kung saan nandoon ang mga pamilya niya. Napahinto naman siya, dahan-dahan siyang humarap sa amin na nakataas ang dalawa niyang kilay. Binalingan siya ni Clever na seryosong tingin kay Clave."You can now visit them inside."Kumunot naman ang noo ni Clave at natawa na parang may nagbiro sa kaniya."Sino kuya? Mali ka yata ng pinuntahan, eh, ang daming urn naman sa Columbarium Niche na 'to eh, dalawa lang kaya sina lola," natatawang sabi niya, kita ko naman kung paano napapanguso si Clever, nagbabadya na rin ang luha niya."L-Look up." Utos ni Clever kay Clave, hindi naman ginalaw ni Clave ang ulo niya at nakatingin lang siya sa kuya niya."Look up! look up! shake shake shake!" Napata