Share
CHAPTER SEVENTY-SIX: A visit or a ghost
-KARINA-
“NABABALIW ka na. You know what? Ikaw ang dapat pumalit kay Celestine. You should be the one in the mental hospital, Karina.”
“Nagsasabi ako ng totoo, Zeke. Hindi talaga baliw si Celes." Bakit ba ayaw niyang maniwala? Bakit palagi na lang si Celes ang pinaniniwalaan niya? Hindi ba obvious na niloloko lang siya nito?
"Bahala ka na sa buhay mo. Huwag mo na rin pala akong hanapin diyan sa Zambales. Wala na ako riyan."
"Zeke! Zeke!" Grr! Gigil na napahawak na lang ako sa cellphone nang mariin.
May sasabihin pa sana ako nang patayin na nito ang phone halatang ayaw na niyang marinig ang boses ko at naiinis na siyang marinig ang mga sasabihin ko.
Sige. Ako na ang baliw. Ayaw niya akong makita o makausap? Kung ganoon ay isasampal ko na lang sa kanya itong pregnancy test result ko nang mawaswasan siya kahahabol sa Celes na iyon.
Dismayado kong ibinalik ang phone sa bag ko. Kailangan kong bumalik sa syudad at ha
JL DaneSorry sa delayed update, may pinagdadaanan lang kasi ang lola niya. Having anxiety attacks, sever migraines and stress lately. Ang suporta nio ang magpapagaling sa akin. Salamat po.
Kaugnay na kabanata
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER SEVENTY-SEVEN: Alliance
ANNE SUAREZ Point Of View"SIGURADO ka na ba sa desisyon mong iyan, Anne?"Nakita ko ang lungkot sa mga mata ni Ate Delfa. Siya ang naiwang asawa ni Kuya Kanor.Iyon ang nangibabaw na alaala sa akin nang iwan ko sina Ate Delfa at ang mga bata. Alam kong mahirap mawalay sa akin ang mga pamangkin ko dahil napamahal na rin sila sa akin. Ngunit mas mahirap kung nalaman kong may dahilan kung bakit hindi na umuuwi o kahit nagbabakasyon dito si Kuya Kanor.Halos tatlong buwan na rin simula nang hindi na siya magparamdam sa amin. Abot-abot na nga ang kaba ko. Mahal na mahal namin si Kuya. Tuwing uuwi nga iyon ay hindi nalilimutan ang pasalubong para sa pamilya niya at hindi niya rin ako nakalilimutan. Itinuturing niya akong parte ng pamilya kahit na sampid lang naman ako. Ilang beses na nga niya akong binubuyo na mag-asawa na, ngunit alam niyang hindi lalaki ang hilig ko.Oo, may pagka-tomboy ako kahit pa nga nursing ang tinapos ko.
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER SEVENTY-EIGHT: A secret
-ANNE-TINIIS kong hindi muna kontakin sila Ate Delfa kahit every other month ako nagpapadala ng pera. Nagsabi na ako na kokontakin ko lamang sila kapag may lead na ako sa pagkawala ni Kuya Kanor. Dahil hindi kami mapera, o katulad ng may mga posisyon sa lipunan, tiyak kong walang patutunguhan ang kaso ni kuya.Kung sinuman ang nagtago sa kuya ko ay talaga namang napakagaling. Walang anumang impormasyon kung nasaan siya. Gusto ko na ngang pasukin ang bahay ng mga Echavez para ako na lamang ang mag-imbestiga sa tunay na dahilan ng pagkawala niya ngunit, may kaba rin sa dibdib ko na baka mapahamak ako kapag nalaman ko ang totoo.Matagal na ngang patay si Mister Brent Echavez, pero pakiramdam ko ang pagkamatay niya ay panibagong simula sa isang kalbaryo. Gustong-gusto kong makapasok sa pamamahay ng mga Echavez ngunit hindi ko alam kung paano. Gusto ko ring tulungan ang amo ni kuya na tila nakakulong sa isang hawla at hindi maibuka ang kanyang mga p
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER SEVENTY-NINE: Her sorrow and pain
-ANNE-HABANG ako ang nagbabantay at nangangalaga sa kanya ay kinausap pa niya ako. Nagtanong pa nga ako sa kanya kung babalik ba ako sa syudad. Paawa effect ko lang iyon para magpapansin sa kanya. Gusto kong mapansin niyang marami akong ginagawang sakrepisyo para sa dating amo ng kuya ko na walang iba kung hindi ang magandang model na si Miss Celestine Alcazar.“No. Resign in that hospital. Mula ngayon ay ikaw na ang magiging personal nurse ni Celestine. What’s your name again?” Hindi ko alam kung may problema ba siya sa mga pangalan at hindi na niya agad matandaan ang pangalan ko.But anyhow, I am so thankful na hindi niya ako kilala at halata sa hitsura niya na wala siyang balak kilalanin ako kung hindi si Miss Celestine lamang. Kapag natuloy ang pag-alis namin at mapunta kami sa Zambales kung saan doon niya balak ipagamot ang dating amo ni kuya, ay titiyakin kong aalagaan ko siya at hinding-hindi ko na ibabalik sa lalaking
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-ONE: Escape again
-ANNE- “MA’AM, sigurado ka ba sa gagawin nating ito?” Nakararamdam nga ako ngayon ng kaba, pero hindi para sa sarili ko, kung hindi para kay Ms. Celestine. Napakahirap ng ipinapagawa niya at gagawin niya. Natatakot akong mahuli siya at mabuko sa totoo niyang kondisyon. Kapag nangyari iyon ay hindi lamang ako ang mapapahamak kung hindi pati rin siya at baka bantay-sarado na talaga siya nang hindi ako ang kasama dahil ako ang pumayag sa favor niyang ito. Inilapat pa niya ang mga labi sa sarili kong labi saka ninamnam ang huling halik habang ang kamay ko ay nakalapat sa magkabila niyang dibdib at parehas kaming walang kahit anong suot. Liwanag lang ng buwan mula sa bukas na bintana ang nagsisilbi naming ilaw nang sabihin niyang patayin namin ang ilaw. “Huwag kang mag-alala, mag-iingat ako, hindi ako magtatagal. Sasaglit lang ako at hinding-hindi kita pababayaan. Babalikan kita at tatapusin natin ang hinihingi mo sa aking impormas
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-TWO: Revelation failed
KARINA TUMABAGA Point Of View-“SIGURADO ako sa nakita ko, Zeke. Isa pa hindi naman talaga siya baliw. Nagpapanggap lang siya.”Itinapon ni Zeke ang hinihithit niyang sigarilyo saka iyon tinapakan. Nailibing na ang ina ni Celes at naiwan si Zeke rito para mag-asikaso. Iniwan ko lang din sandali si nanay. Gusto ko kasing makausap si Zeke at pumayag naman siyang magkausap kami.Lumayo kami sa area kung saan naroon ang puntod at narito kami sa may malilim na puno at nag-uusap. Hindi naman ako nabigo sa pagkakataong ito na makausap siya lalo na nang bulungan ko siya kanina at sinabi kong tungkol kay Celes ang pag-uusapan namin. Kaya nga nagkukumahog na siyang kausapin ako dahil nais niyang marinig ang sasabihin ko lalo na kung involve si Celes.“You are really insane, Karina. Katatawag lang sa akin ng nurse na nag-aalag kay Celestine, and I confirmed it she’s in the hospital.” Bahagya pa niya akong itinulak. &ldq
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-THREE: Save her
ANNE SUAREZ Point Of View“SINONG tumatawag? Bakit hindi mo sagutin?” sunod-sunod na tanong sa akin ni Ma’am Celestine.“S-Si Sir. Zeke po.”Pasado alas onse na ng gabi. Dapat ay kanina pa siya tumawag. Gabing-gabi na.“Go on, Anne. Sagutin mo ang tawag niya. Sigurado akong nagsumbong na sa kanya si Karina dahil nakita ako ni Karina kahapon. I was expecting he will call you yesterday, but it seems like he was busy with her.”Napilitan akong sagutin ang tawag ni Sir. Zeke.“Yes, sir?”“Where are you? Do you know how much time I spent just because I am busy reaching you out?” Base sa tinig ni sir, mukhang wala na itong pasensya at naiinis na.“Sorry sir, nagka-LBM po kasi ako kaya nasa banyo ako kanina. Nakahihiya naman po kung sagutin ko habang panay ang utot ko.”Napansin kong napatakip ng bibig si Ma’am Celestine at pini
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-FOUR: Sweetest Goodbye
-ANNE-DALAWANG ARAW na rin simula nang magkausap kami ni Ma’am Celestine. At tuwing lumalapit ako para sana halikan siya ay iniiwas na niya ang sarili sa akin. Alam ko namang hindi pa siya nakaka-move on sa ex niya at hindi pa siya handang buksan ang puso niya para sa iba. Hindi naman sa in love na ako sa kanya. Pero gusto ko ang pasyente ko. Gustong-gusto ko siya.Baka nga hindi naman pagmamahal ang nararamdaman ko para sa kanya kung hindi pagkatakam lang o lust. Iba kasi ang lust sa love. Kahit hindi pa ako nai-in love alam ko namang magkaiba ang dalawang bagay na iyan. Swerte na lang ng magkarelasyon kung ang dalawang sangkap na lust and love ay mayroon sa isang relasyon.Hindi naman siya galit sa akin, pero nakikita kong palagi na niya akong iniiwasan ngayon. Madalas siyang tahimik. Iniinom naman niya lahat ng gamot na ibinibigay ko. Ibinigay ko ang mga gamot ayon sa reseta pero kadalasan, itinatapon ko rin lalo na kapag capsule. Kapa
NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-FIVE: Francine
CELESTINE ALACAZAR Point Of ViewI SAID to myself, crying would be the last thing I will do once a person I have is already gone. I lost Karina, my mom, and now Anne. I felt everything because of Bellevera.Kahit pa mawala na ang lahat sa akin, sigurado naman ako palaging may paraan upang makaalis ako sa kinalalagyan ko ngayon. I know even no matter how I am doing, all things will return to its normal place.Agad kong pinunasan ang luhang umalpas sa mga mata ko. Ayaw ko nang umiyak. Napapagod na rin ako. Paulit-ulit na lamang ako nawawalan ng kaibigan.Ilang sandali lang ng pagtahimik ko ay may narinig akong tumatakbo patungo sa direksyon ng pintuan ng kwarto ko.Out of curiosity, I rise from my seat. Nilapitan ko ang pintuan para pakinggan ang ingay sa labas.“Saan ka pupunta, Francine? Hindi pa tayo tapos maglaro,” sabi ng panlalaking tinig.“Ayaw ko na! Gusto ko kendi,” sagot ng babaeng nagboboses bata.“Come on, Francine. Bibigyan kita ng kendi. Come to daddy.”Napilitan akong buk
Pinakabagong kabanata
- NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-THREE: The Acquired Help
- NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-TWO: The escaping plan
- NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY-ONE: Steamy time
- NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER NINETY: The truth beyond lies
- NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-NINE: More than what she believes
- NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-EIGHT: Make you mine
- NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-SEVEN: Failure to escape
- NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-SIX: A friend in need
- NOT A SAINT (Filipino) CHAPTER EIGHTY-FIVE: Francine
