Chapter 42"What to do next?"Anton has been patient since this morning. Lahat ng gusto kong gawin, oo agad siya. We had a tea party kasama ang mga turista kanina. Nagawa pa naming mag-leisure walk sa the Höheweg Promenade.Nakangiti si Anton habang kinukuhanan ako ng mga litrato. I'm smiling like an idiot in return. Nakakangawit ngumiti sa harap ng cam dahil ang tagal niyang kumuha. Titig na titig kasi siya sa camera pagkatapos ng isang shot."You're gaining weight now; I like it," he told me. Napatingin ako sa palapulsuhan ko. Dati, kasya ang thumb at index finger kapag sinukat ko ito, ngayon hindi na."Kain tulog ba naman ako, sinong hindi tataba?""Hindi ba puwedeng nasa tamang tao ka?"Napaawang ang bibig ko, gusto kong itago ang ngiti pero kusa iyong sumilay. I giggled. Baduy pero kinilig ako."Saan mo na naman napulot 'yang linyang 'yan?" sagot ko. Kagat-kagat ko na ang labi para pigilan muli ang pagtawa.He pursed his lips. Inilagay niya sa bodybag ang phone ko saka siya nagse
Chapter 43"Ah, Anton..." My soft voice felt like a feather in the middle of the night. Para akong kinukuryente habang labas-pasok ang daliri niya sa akin. Walang sinabi ang lamig ng patuloy na pagbagsak ng maliliit na niyebe kumpara sa init na ipinapadama niya ngayon.Isang malalim na halik ang ipinatak niya sa labi ko. A soft moan again escaped my lips. Hindi ko na napigilan ang sariling kumandong sa kanya."You like this, huh?" he murmured in my ears. His hot breath sends electricity into my senses. The beating of my heart became more loud. Gustong- gusto ko ang nangyayari lalo na nang maramdaman ko siya. I fight the urge not to stare at it pero naunahan na ako ng malikot kong mga mata. Gusto nang kumawala ang nagngangalit niyang sandata.Nangingiti ako. "Tinatanong pa ba 'yon? Alam mo namang gustong-gusto ko," pag-amin ko. Isa sa natutunan ko habang tumatagal kami ay ang pagiging open namin sa isa't-isa.He only chuckled against my ear. Ang labi niyang nasa aking labi ay bumaba sa
Prologue"I am a brat, and this is my life."The night was young, and the city was alive with the sound of music and laughter. For a 21-year-old brat like me, this was my life. I loved to party, and I spent most of my nights clubbing and drinking with my friends.Pero ngayong gabi, alam kong may mali sa inumin ko. Nakaramdam ako ng kakaiba, at ang bilis ng tibok ng puso ko. "I knew it!" I thought to myself. "They added something to my cocktail."Quickly thinking on my feet, I made an excuse to use the ladies' room. Ayokong bumalik sa table ko at harapin kung sino man ang nakialam sa inumin ko, kaya sumama na lang ako sa crowd.I stumbled out of the club, and I let out a curse. "Pisting yawa!" Naglakad ako sa mataong kalye ng Tomas Morato, at nagsimula nang pumintig ang ulo ko, at bumilis ang tibok ng puso ko. Halos hindi ko makita kung saan ako pupunta, at nakaramdam ako ng kahinaan at takot. "Shit!" I muttered to myself. Napahawak ako sa ulo ko. "Lord, please...Just get me away from
Nagising ako ngunit nanatiling nakapikit dahil tinatamad pa ako at pakiramdam ko ay nabugbog ako ng ilang beses.Wait! Nasobrahan ba kami sa sex kagabi?Bigla akong natauhan at pikit mata kong pinakiramdaman ang sarili kong pagkababae. Ilang beses kong kinapa iyon. Kumunot ang noo ko. Nanlaki ang mga mata ko. Bakit intact pa?Was it just a dream?No way! Sobrang vivid niyon, parang totoo! At hanggang ngayon ay nakatatak pa rin sa akin ang laki ng kaniyang anaconda! Natigilan ako sa pag-iisip sa lalakeng iyon nang maramdaman ko ang bahagyang sakit ng aking kalamnan at hindi ko maigalaw masyado ang leeg ko. Para rin akong sinuntok sa tiyan, ibabang likod, balakang, hita, at binti. Napadilat ako at akmang babangon ngunit nagulat ako na may IV fluid na nakakabit sa likod ng aking kamay.Dahan-dahan ko iyong tinanggal at halata ang namumulang parte ng mga tinusukan ng karayom sa aking bisig maging sa ibabaw ng aking siko.Pagbangon ko ay saka ko lang napansin ang paligid ko. I'm lying in
I stayed at home for a few months habang nagpapalamig sa mata ng mga tao. Hindi ako kinakausap ni April kahit na ilang beses akong humingi ako ng tawad sa kanya. Naiintindihan ko naman ang nararamdaman niya. She needed time to heal. Ganoon di kasi ako noong sumakabilang-buhay ang aking ina.Walang awa siyang pinatay ng stepfather nina Anton at Kate. Umawat siya habang inuundayan ng saksak ang ina ng dalawa. Walang tumulong sa kanila, habang paos sa kakahingi ng saklolo, at hilam ang mukha ko sa luha. Umawat naman si Anton ngunit dahil binatilyo pa siya noon ay hindi pa siya malakas at mas malaking lalake ang kaniyang amain. Sa pag-awat niya ay nadaplisan ng itak ang kaniyang kaliwang braso resulta ng malaking peklat niya ngayon sa parteng iyon. Noong araw na iyon ay kapwa dead on the spot ang aming mga ina.Kaya hindi nila ako masisisi na tuwing makikita ko sila ay nag-iinit ang aking ulo.Araw ng Biyernes nang maisipan kong lumabas. Dahil mainit ay nagsuot lamang ako ng yellow sunny
Chapter 3Nang pauwi na ay wala kaming imikan. Abala rin kasi siya sa pakikipag-usap sa kung sino sa phone niya. Our mansion is only a few minutes away at Santander's Gem Hotel. Our luxury hotel is well-known in Santander, Cebu. My father solely owns this five-star Mediterranean-inspired beachfront resort. Pinakadinadayo ng mga turista.Our hotel has a private white sand beach, large pools, and a spa at the hotel resort. Meron din kaming beach Club, which has a lively nightlife and a fine dining restaurant serves an array of international dishes alongside the bar. The resort also hosts a variety of events, ranging from weddings to corporate gatherings.At lahat ng ito ay pinamamahalaan ngayon ng kaharap ko. Hindi rin kami nag-uusap noong hapunan na. Inaasahan ko nang hindi kami magkakasundo dahil kelan ba kami nagkabati? Wala yatang araw na dumating na hindi umiinit ang ulo ko tuwing nakikita siya.Our dinner was so awkward. I sat at the kabisera; siya naman ay sa pinadulong upuan. T
Chapter 4Nagawa ang gusto niyang mangyari. Kahit labag sa kalooban ko, gumising ako ng napakaaga para sumabay sa kanya. He warned me that he would leave me kung babagal-bagal ako. Ayaw ko namang maglakad, kaya ngayon ay naliligo na ako.He gave me a uniform, a blue cabana shirt, and black stretch jeans. Ipinusod ang natuyo ko nang buhok at nilagyan iyon ng hairnet. I didn't apply any perfume. Napangiwi ako nang makita ko ang sarili sa salamin. I never thought that I would end up like this. Halos masuka pa ako noong isuot ko na ang black sneakers na provided din ng pobreng 'yon!Anton gave me a smug smile when I went down, and I instantly glared at him. I sit up straight in the chair as we both eat. Wala kaming imikan, but all of a sudden, I caught him stealing his glance from me. He chuckled, which made my heart race for a reason I don't know.Oh, right! Maybe my heart is racing because I don't like the feeling of being with him. Tama! Iyon ang dahilan, wala nang iba.By the time we
Chapter 5Kahit masakit ang aking katawan ay bumangon pa rin ako ng maaga ngunit wala na si Anton sa bahay, pagbaba ko. Mabuti at nag-iwan siya ng pamasahe. Walang buhay akong kumain at nang binabasa ko na ang katawan ko sa shower room ay nag-isip ako kung galit pa rin ba sa akin si Anton hanggang ngayon.Hmp! Yung pobreng 'yon, may attitude rin!Noong makarating ako sa resort ay dinadaan-daanan lang niya ako. Hindi niya talaga ako kinausap buong maghapon!"Hindi pa ba tayo uuwi?" Idinungaw ko ang ulo ko sa opisina niya. He is sitting in his swivel chair. Nakapikit ang kaniyang mga mata at bahagyang pumuputok ang muscle niya sa suot niyang itim na t-shirt. Napalunok ako. He is really damn hot. Ngunit napaigtad ako nang magsalita siya. "You can go home if you want," walang buhay niyang sabi. He must be really mad at me. Laglag ang balikat kong umuwi mag-isa ngunit natuwa ako nang mabungaran ko roon si Hugh McConaughey. He ran towards me and embrace me like there's no tomorrow. "How