Chapter 1

The day I found out that I was pregnant with his child, Lucas Miller and I had been broken up.

We have been settled for an arranged marriage by our parents. I was overjoyed at that time by the fact that I was going to marry my childhood crush.

But our marriage didn't start well. He was so ruthless to me and I devoured it every single day.

So I gave up and asked for a divorce, packed my things then left.

Without telling him that I was two weeks pregnant.

****

Reigna's POV, 

Dinala ako ni Mommy rito sa isang mamahaling restaurant. Hindi ko alam kung anong gagawin namin dito pero susundin ko na lang kung ano ang gusto niya. Umupo na kami at parang may hinihintay siya kasi hindi pa siya umorder ng pagkain.

"Mom, anong ginagawa natin dito?" Curious kong tanong kay Mommy.

"Sandali lang honey." She said as she lifted her neck pertaining that she was waiting for someone.

"Oh andito na pala sila" sabi ni Mommy at tumayo siya sabay yakap ni Tita.

"Masyado ba kaming late dumating?" tanong ni Tita.

Kilalang-kilala ko itong babaeng ito, siya ang kapartner nila mommy sa mundo ng negosyo pati ang asawa niya, sabay-sabay na lumalago ang negosyo nila sa pamamagitan ng kanilang sakripisyo at soon kami na rin na mga anak nila ang magmamana ng lahat ng naitayo nila.

"Hindi naman, kararating lang din namin dito." Sabi ni mommy pagkaupo niya.

Laking gulat ko nang makita kong kasama ang anak niyang crush ko simula pagkabata. Lalo siyang gumwapo at tumangkad.

"Nasaan ang asawa mo?" Tanong ni Tita sa Mommy ko.

"Sa trabaho may inaasikaso lang," sagot ni Mommy.

Nakita ko rin si Uncle na papunta sa kinaroroonan namin. Ang ama ng childhood crush ko mula pa noon.

"Oh nandito na ang asawa ko, umpisahan na natin," sabi ni Tita.

"Mom, anong gagawin natin dito?" Sabi ni Lucas.

"Saglit lang, anak ko."

"Ito na ba si Lucas, Camila?" Tanong ni Mommy habang nakatitig kay Lucas na ngayon ay hindi tumitingin sa amin. Mukhang wala siyang pakialam sa mga taong nasa paligid niya ngayon. Ramdam ko na gusto na niyang umuwi at magpahinga dahil halata sa mukha niya na pagod siya.

“Oo, pagpasensyahan na ninyo ang anak ko dahil napagod siya sa biyahe,” paliwanag ni Tita.

"No it's okay, ang gwapo ng anak mo." Sabi ni Mommy, "He is perfect for my daughter." Tinapunan kami ni Lucas ng masamang tingin at nagsalita, "What did you just say?" 

"Hi, ako ang Tita mo na kaibigan ng Mommy mo, ito pala ang anak ko si Reigna. Hindi mo na ba siya kilala?"

"Ma, ano ito? Akala ko dito na lang tayo magdi-dinner sabay ng kaibigan mo?" Inis na sabi ni Lucas.

"Lucas, wag ka ngang magsungit." Sabi ni Tita. "Umupo ka na lang at hintayin ang sasabihin namin." Dagdag niya.

"Okay fine," umupo ng padabog si Lucas.

“You girl, I know what will happen here. hindi mo ba sila pipigilan sa gusto nilang mangyari?" tanong ni Lucas sa akin.

"Lucas, stop!" saway ni Tita kay Lucas.

"Hindi ko sila pipigilan kung gusto nilang magsama tayo okay fine 'cause this is my dream. Gusto kong maging akin ka." Sabi ko sa aking sarili.

Hinihintay ni Lucas ang sagot ko pero tiningnan ko lang siya.

"Tapusin na natin ito." He said.

"Lucas, mahiya ka sa sarili mo. Ito ay nakakahiya sa kanila." Mariing sabi ni Tita sa kanya.

"Lucas, huwag kang masyadong bastos." Sabi ni Uncle "We are here to meet them nicely but you just end up like this. Whether you like it or not, you will marry the daughter of Evelyn. We are arranging your marriage as soon as possible." He continued.

"Dad, hindi mo magagawa sa akin ito. Hindi ko hahayaang mangyari iyon!" Galit na galit niyang sabi habang nakatitig sa ama.

"Kaya kong gawin ang lahat ng gusto ko, anak, kaya maging mabait ka sa kanila."

"Okay fine." Muli niyang inikot ang kanyang mga mata at tumingin sa amin.

"Ikaw babae," He talked to me again. "I would be a ruthless husband to you. I will just hurt you so please don't let this happen."

Nakatingin lang ako sa kanya ng blangko at hindi alam ang sasabihin dahil nakatitig lang ako sa gwapo niyang itsura kahit galit na galit siya sa mga magulang niya ay lumilitaw pa rin ang kagwapuhang taglay niya.

"Wala ka bang sasabihin? Isa kang mabuting anak. Huh." Sabi niya. "Look girl, I would be a terrible husband and if you don't want that to happen pipigilan mo silang magpakasal sa akin."

"Lucas stopped that!" His Mommy said angrily.

"Kasusuklaman mo rin sila dahil gusto nilang sila ang laging nasusunod." Dagdag pa ni Lucas.

"Please stop that Lucas, it's not true!" Sabi ni Tita at nakita kong hindi nasisiyahan si Uncle sa asal na ipinapakita ni Lucas sa amin kaya umalis na lang siya palabas.

Hindi alam ng Mommy ko ang gagawin kundi makinig na lang sa away nila.

"This is what you get for setting me up with some other girl." He said.

"Let me handle this Evelyn. I'm so sorry for this. Sabi ni Tita sa Mommy ko at tumango lang siya.

"Hindi sila iba sa atin. Nasa tradisyon na natin na ipakasal ang anak namin sa babaeng gusto naming makasama mo, ito ang ginawa ng lola mo sa amin at sa tatay mo noong kasing edad mo kami." Paliwanag ni Tita kay Lucas.

"Pero hinayaan mong mangyari yun? Putulin ang hangal na tradisyon na iyan Ayokong maulit ang kasaysayan." Lucas said.

"Pakiusap, makinig ka sa akin. Matutunan din ninyong mahalin ang isa't isa, katulad namin ng daddy mo."

"Mom, huwag mo akong ipilit sa bagay na ayokong gawin. Ayokong pakasalan ang babaeng iyan!" Sabi niya habang tumatayo at lumabas.

'I'm so sorry hindi ko napalaki ng maayos ang anak ko, gusto lang niyang maging single forever at ayaw ng pamilya." Sabi ni Tita sa amin at sinundan si Lucas.

Pinagmasdan ko sila palabas hanggang sa nawala sila sa paningin ko. Masyado yata akong nakinig sa pagtatalo nila and besides nasaktan ako nung sinabi niyang ayaw niya akong pakasalan. Pero okay lang naman sa akin kung mangyari man ang kasal namin. Gagawin ko ang lahat para ma-inlove siya sa akin.

Gusto kitang maging asawa. Wala akong ibang hihilingin kundi ang pakasalan ka. Ako na ang magiging pinakamasayang babae sa buhay kung mangyari man iyon.