Book 2: Chapter 9-Pananakot

Mabilis na inayos ni Diana ang darili nang mabalitaang nakauwi ng ang kapatid at abuelo. Ilang sandali pa ay pumasok ang kapatid.

"Kumusta ang pakiramdam mo?"

"Ayos lang," matabang niyang sagot sa kapatid.

Hindi siya pumiksi nang hawakan siya ng kapatid sa chin at sinuri ang pisngi niya. Sinisiguro nitong wala nang bakas ng pananakit ng mga ito sa kaniyang pisngi. Sunod nitong tiningnan ang braso niya. May piklat doon na halata kapag hindi nilagyan ng cream.

"Mula ngayon kapag lalabas ka ay magsuot ka ng may manggas upang hindi mapansin iyang nasa balikat mo. Kung magsusuot ka man ng walang manggas ay make sure na nalagyan mo iyan ng crea."

Hindi niya sinagot ang kapatid at hinayaan lang itong tingnan pa ang balat niya.

"Humanda ka sa sunod na lingo at a-attend ka sa event na gaganapin sa kompanya. Huwag kang magkamali na dahil buhay ng lalaking iyon ang kapalit kapag inulit mo pa ang pagkakamali noon."

Nagtagis ang mga ngipin ni Diana pero nanatiling blangko ang mukha at malamig ang