Chapter 20-Dissapoint

Dapat nga ay magpasalamat ka sa akin at maging mabait. Baka nakalimutan mong may pinagpiliian ka pa noon sa pag-alis?"

Mabilis na luminga sa paligid si Elizabeth at baka may ibang makarinig sa sinasabi ni Stella. "You, shut up! Walang maniniwala sa iyo kahit magsalita ka sa kanila!"

Nang-uuyam ang tinging ipinukol niya kay Elizabeth. Ang galing nitong magpanggap katulad ni Magda. Si Sophie ay nagagamit din nito at nahawaan sa kaplastikan ng ugali ng mga ito.

"Huwag kang mag-alala, wala naman akong balak bumalik sa pamilyang ito kaya manatili ang sekreto mo."

Nagpupuyos sa galit na sinundan ng tingin ni Elizabeth si Stella. Matapos nitong magsalita ay tinalikuran na siya na para bang isang basurang kausap.

Sa loob ng library, tahimik na lumapit si Sophie sa kapatid. Pagtingin niya sa madrasta ay ang tahimik din nito. Nakaka intimidate ang aura ng mukha ng kapatid niya at maging siya ay takot na magtanong kung bakit sila pinatawag doon.

"Sabihin niyo na sa akin ngayon ang lahat."

Nagka