"Hindi mo maalala kung paano ka nag-iwan ng mga kalmot sa likod ko habang hindi magkamayaw sa pag-ungol sa ilalim ko dahil sa sobrang—""S-stop!" taranta kong pagpapatigil sa pagsasalita ni Michael. "Don't exaggerate things that I can't recall."Kinakabahan kong sinuyod ang kinaroroonan namin at baka may makakarinig sa mga pinagsasabi niya. Malabo man sa alaala ko ang mga pangyayari no'ng gabing iyon pero dahil sa mga narinig ko sa kanya ay may mga eksenang lumilitaw sa isip ko."You really surprised me," naaaliw niyang wika.Nagtataka kong sinalubong ang nangingislap niyang mga mata. Siguro para sa kanya ay nakakatawa ang kung anumang namagitan sa'min.My gosh! May choice naman siyang kalimutan na lang ito dahil wala akong balak maghabol. "C-can we just forget about what happened?" Mas gusto ko na nga lang na ilibing sa limot ang kagagahan ko no'ng gabing iyon.Tinaasan niya ako ng kilay habang hindi hinihiwalay ang matiim na titig sa mukha ko na para bang tinitimbang ang katotohana
Ilang segundo muna akong nakipagtagisan nang tingin kay Michael bago napatid ang pagtitimpi ko at sinipa ko siya sa binti.Hindi niya inaasahan ang ginawa ko kaya nabitiwan niya ako sa gulat at agad-agad naman akong humakbang palayo sa kanya."One more step, Jocelle, and I'll turn down your uncle's business proposal." Malinaw ang pagbabanta sa boses niya na nagpahinto sa akma kong pag-alis.Sinibat ko siya nang matalim na tingin nang muli ko siyang hinarap. "Sinong tinatakot mo?" marahas kong tanong.Pero ang totoo ay nakaramdam talaga ako nang pagkabahala. Kumulo ang dugo ko nang makita ang bahagyang pagtaas ng sulok ng bibig niya na animo'y ipinaparating sa'kin na hindi siya naniniwala sa ipinapakita kong kawalan nang pakialam.Alam na alam talaga ng gago ang kahinaan ko at dahil doon ay ang sarap niyang durigin nang pinong-pino para mawala ang taglay niyang kaarogantihan."I can feel your murderous intentions, Jocelle," natatawa niyang pahayag. "And a part of me got excited wi
"In return... you're going to meet my mother and pretend as my girlfriend."Hindi makapaniwala akong napapalatak."Wala ka bang totoong girlfriend na pwede mong ipakilala sa Mama mo at kailangan mo pang maghanap nang mangpapanggap?" natatawa kong tanong.Imposible namang nagkaubusan na ng mga babae para sa katulad niyang bilyonaryo."I don't do girlfriends," kibit-balikat niyang sagot. "Hassle lang iyon sa busy kong schedule.""Pero hindi ka naman gano'n ka-busy sa tingin ko," nakaismid kong pasaring. "Nagawa mo pa ngang makinig sa mga tsismis diyan sa tabi-tabi.""Pinipili ko lang naman iyong mga tsismis na mapapakinabangan ko," nakataas ang kilay niyang wika."So... kailan mo napagtantong kapaki-pakinabang para sa'yo ang tsismis tungkol sa buhay ko?" sarkastiko kong tanong."Kailan nga ba?" napaisip niyang balik-tanong at kunwark ay napahaplos pa sa non-existent niyang bigote para lang asarin ako.Impatiko talaga ang gago! "Kung hindi mo ako nilayasan matapos ang nangyari sa'tin ay
Nagpupuyos sa galit na iniwanan ko si Michael at tulad nga nang sinabi nito ay mukhang nakabuo na ang mga bisita ng konklusyon sa relasyon naming dalawa. Halata sa mga nakakasalubong kong mga panauhin ang biglaang pagbabago nang pakikitungo nila sa'kin.Kung dati para lang akong hanging nilalampasan ng mga ito lalo na ng mga mayayamang bisita at kakilala ng pamilya ni Trish ay iba na ngayon dahil magiliw na ang pagkakangiti nila sa'kin.Bigla ay itinuring nila akong ka-level nila at lantaran nilang pinapakita ang kagustuhang makipaglapit sa'kin.At lahat ng ito ay naaayon sa gustong mangyari ni Rowan Michael Walliz. Nagmumukhang puppet niya ang lahat na walang kamuwang-muwang na napapasunod sa pagmamanipula niya.Kung gaano ito kagwapo ay gano'n din ito katuso! Wala rin pala akong pagpipilian pero pinapaniwala ako ng gago na may choice akong tumanggi sa offer niya! May patanong-tanong pa at kunwari ay pwede ko pa raw pag-isipan pero paglabas ko ay inaakala na ng lahat na may mas ma
Upang mabawasan ang epektong hatid ni Michael sa katinuan ko ay tinuon ko ang pansin kay Trish. Focus lang sa goal dahil natataranta lamang-loob ko sa lapit ni Michael sa'kin. Gusto kong magbunyi nang makita ang kislap ng inggit sa mga mata ni Trish habang nakatingin kay Michael. Ngayon siguro ay nagsisisi na ito kung bakit padalos-dalos agad ang desisyon nitong magpabuntis kay James upang tuluyan itong maagaw sa'kin gayong the best is yet to come pa pala.Kahit hindi totoo ang relasyon namin ni Michael ay gusto kong ipamukha kay Trish na iyong naagaw niya ay walang panama sa bagong ipinalit ko."Ate Jocelle, nakausap ni'yo na po ba si Uncle Niro?" magiliw na baling sa'kin ni Trish kapagkuwan."Bakit ko naman siya kakausapin?" kunwari ay nababaghan kong tanong gayong alam na alam ko kung saan papunta ang usaping ito.Alam kong isa siya sa sumulsol sa ina ko upang halos ipamigay na ako sa matandang Niro na iyon. Hula ko ay mas may alam pa nga siya kaysa sa'kin sa nakaplanong kasal
Mula sa party ay nagpahatid ako kay Michael sa lugar nina Dianne.Makipot ang eskinita papasok sa mismong bahay ng kaibigan ko kaya nagpababa ako sa bukana."Are you sure that this place is safe?" salubong ang mga kilay na tanong ni Michael habang sinisilip ang paligid."Mas ligtas pa ang lugar na ito kaysa bahay namin," bubulong-bulong kong tugon."At sino nga ulit ang pupuntahan mo riyan?" pag-uusisa niya na nagpahinto sa akma kong pagbaba."Kaibigan ko," sagot ko.Kanina ko pa nasabi pero paulit-ulit siyang nagtatanong."Babae o lalaki?" walang ekspresyon niyang tanong ulit."Babae," maikli kong sagot.Nahagip nang tingin ko ang pagbaba ng mga nakasakay sa dalawang sasakyang nakasunod sa sinasakyan namin.Lumapit ang isa sa mga ito sa bintanang nasa tabi ni Michael kaya bahagya niyang ibinaba ang salamin nito."Check the vicinity, I'll get down of the car," utos niya sa tauhang lumapit."Teka! Bakit ka bababa?" nagtataka kong tanong sa kanya."Ihahatid kita sa mismong bahay ng kaib
"Wala ka ba talagang ideya kung ano itong pinasok mo?" labas ang litid na tanong sa'kin ni Dianne.Nang mapagbuksan niya ako kanina ng pinto at makita kung sino ang kasama ko ay bigla siyang namutla at napatulala. Kulang na lang at himatayin siya. Hindi naman agad ako nag-alala o nagduda dahil minsan talaga ay umaandar ang pagiging luka-luka niya lalo n at bilog iyong buwan.Hindi na nga lang ako nagkomento nang hindi siya nagsasalita hanggang sa umalis na si Michael at hindi ko na rin siya ipinakilala rito.Ang gaga hindi man lang nagpakitang tao na imbitahan iyong kasama ko na pumasok at basta na lang siyang tumunganga sa mukha nito.Matapos kong ikwento sa kanya ang nangyari sa party at kasunduan namin ni Michael ay tsaka pa lang siya hestirikal na nagtatanong sa'kin ng mga kung anu-ano.Hindi ko naman siya masagot tungkol doon sa tanong niya kung papaano kami nagkakilala ni Michael at saan kami unang nagkita dahil wala pa akong lakas ng loob na ikwento iyong katangahan kong nagaw
Kinagabihan ay kinakailangan ko na talagang umuwi sa amin. Hindi ako pwedeng magpaumaga sa bahay nina Dianne lalo ba at kanina pa tumatawag si Mama pero hindi ko nga lang sinasagot.Hindi na ako nagulat bang naabutan ang buong pamilya ko na naghihintay sa'kin.Katulad nang dati ay halatang hindi ginusto ni Papa ang mananatili sa kinaroroonan at tiyak na napilitan lang itong sumunod kay Mama.Si Rachelle naman ay ang malinaw na kasundo ni Mama sa kung anong trip nilang ito."Gaano na kayo katagal magkakilala ni RM?" diretsong tanong ni Mama matapos akong magmano kay Papa."Mas maganda kong ipakilala mo ang itong si Rachelle sa kanya," pautos niyang mungkahi sa'kin at hindi man lang hinintay ang sagot ko sa kanyang tanong.Napasulyap ako sa kapatid ko habang iniisip kung bakit kailangan kong gawin ang sinabi ni Mama.Maarteng tumaas ang kilay ni Rachelle at pinagkrus ang mga binti habang nanunuya ang tingin sa'kin. Parang kaharap ko lang ang ikalawang version ni Trish."Si James nga na h