CHAPTER 19

"Pero huwag mo ring kalimutan na may mga bituin. Isa ako sa mga bituin mo, Gara. Lagi lang akong nandito para sa'yo. Isipin mo nalang na hindi siya kawalan dahil siya ang nawalan. Huwag kang manghinayang sa taong ikaw mismo ang sinayang. Know your worth. You are precious as gems."

"Salamat ah. Pinapalakas mo ang loob ko, Ida. Bye na muna. Iiyak ko nalang ito ngayon para bukas medyo magaan

na ang pakiramdam ko. Ingat ka lagi. I love you!"

"Welcome, Gara. Tawag ka lang anytime."

"Noted. Thanks. I miss you so much. Bye."

In-end ko na ang call kasabay nang pangyakap sa akin ng matinding pighati. Mukhang hindi na naman ako makakatulog nito!

IDA'S POV

Awang-awa ako kay Gara, ramdam ko sa bawat paghagulhol niya ang sakit na nararamdam niya kanina. How I wished I was there in the Philippines to give her a warm hug.

Hindi ko alam kung tatawagan niya ba si Tary o magmumukmok nalang sa isang tabi. Ang sama ni Tary! Kung alam ko lang na nasasaktan niya si Gara ede sana pala hindi ko na sana s