Chapter 48

Some people think that holding on makes us strong but sometimes it's letting go. Letting go of the things that are really not meant for us.

Ilang beses na akong natalo pero paulit ulit akong sumugal dahil akala ko ipapanalo niya ako pero hanggang dulo yun lang pala talaga ang role ko sa buhay niya, ang laging talunan. Pero this time tanggap ko na, this time sarili ko na ang pinipili ko.

Gusto kong umiyak pero pakiramdam ko lahat ng luha ko ay natuyo na. Wala na akong mailuluha pa. Ilang beses na akong nawalan ng malay. Sa tuwing naalala ko ang mga pinagdaanan namin ng pinsan ko parang pinipiga ang puso ko.

Hanggang ngayon hindi ko pa rin matanggap na wala na si Lotlot. Wala na ang pinsan ko, wala na ang kasangga ko, wala na ang bestfriend ko. Okay lang sana kung lumayo lang siya dahil may chance pa na magkikita kami pero hindi eh. Tuluyan niya na kaming iniwan.

Hindi ko na matutupad ang mga pangako ko sa kanya. Ang dami pa naming pangarap. Ang dami pa namaing gustong puntahan. Ang